نتایج جستجو :
-
آخرین بازمانده اصیل عاشیقهای آذربایجان:
مردم هنوز عاشیقها را دوست دارند
موسیقی «عاشیقی» در تار و پود تاریخ، هویت و فرهنگ آذربایجان تنیده شده است. با اینکه «عاشیقی» در دنیای امروز هنری رو به زوال است و مثل گذشته مورد توجه نیست، اغلب عاشیقها نیز خانهنشین هستند؛ اما عاشیق حسن اسکندری نظری غیر از این دارد. باید او را آخرین بازمانده اصیل عاشیقهای آذربایجان بدانیم. او راوی داستانها و مقامهای متعددی است که مردم «کوراوغلو» بیش از بقیه آنها را میشناسند. این هنرمند پیشکسوت طی گفتگو با ایلنا به شرح موضوعاتی پرداخت که آنها را پیشتر از دیگران نشنیدهایم؛ او از نقش عشق و عرفان در عاشیقی گفت. او معتقد است عاشیقی یا آشیقی فقط یک کلمه نیست: برخی میگویند ریشه معنایی آن عشق است و برخی میگویند از آتش آمده. اما به نظر من عاشیقی از عشق آمده است.
| -
یک ترانهسرای پیشکسوت مطرح کرد؛
افول ترانهسرایی در این زمانه بیعشق!
شعر و ترانه در دنیای امروز بخصوص در موسیقی پاپ مقولهای پر ضعف و ایراد است. دفتر موسیقی و شورای شعر و ترانه نیز ماهانه به آثار متعددی مجوز میدهد گرچه هنوز بسیاری از آثاری که درنهایت منتشر میشوند فاقد مضمون و محتوای قابل قبولند. به گزارش خبرنگار ایلنا، با شنیدن آثار پاپ و برخی سبکهای دیگر میتوان دریافت که تنها موضوع مورد توجه در ترانهها تصانیف، روابط عاشقانه و جوانگرایانه است و در این میان کم نیستند سوژههایی که به وقایع محیطی و اجتماعی تعلق دارند اما شاعران و ترانهسرایان امروز برخلاف هنرمندان نسلهای گذشته سراغ آنها نمیروند. درنهایت پرداختن به شعر و ترانه در موسیقی امروز مسئلهای پرچالش است و اتفاق دیگر عدم توجه به ترانهسرایان مطرح و کاربلد توسط مسئولان، هنرمندان و مخاطبان است. محمدعلی شیرازی ازجمله ترانهسرایانیست که مدتهاست با بیماری دست و پنجه نرم میکند و اینک در سالهای بازنشستگی؛ گوشه انزوا گزیده و کسی از او سراغ نمیگیرد. این ترانهسرای پیشکسوت زاده بیست و هفتم اسفند سال 1319 است و در دهه پنجاه آن زمان که موسیقی پاپ در ایران سبکی نوپا بود با خوانندگان مطرح متعددی همکاری کرد و برخی از خوانندگان شهرت خود را مدیون او و ترانههایش هستند. با نگاهی به قطعات و آلبومهای ساخته شده بر اساس ترانههای شیرازی میتوان به این نتیجه رسید که دلیل اصلی ماندگاری برخی آثارش توجه به مضامین گاها اجتماعی و دوری از پرداختن به موضوعات عامهپسند و سطحی است. او از معدود ترانهسرایانی است که به محیط زیست و طبیعت کشور ایران هم نگاه داشته و مطرحترین اثر این ترانهسرا با موضوع محیط زیست کاری است که قاسم افشار در دهه هفتاد خوانده و «آی آدمای مهربون» یا «وقف پرندهها» نام دارد. محمدعلی شیرازی بجز همکاری با خوانندگان پیش از انقلاب با محمد اصفهانی، امیر تاجیک، قاسم افشار، مسعود خادم و شهرام شکوهی همکاری کرده است. او سال 395) به دلیل عارضه ریوی و گوارشی در بیمارستان بستری شد و کمی بعد هنرمندانی چون محمدعلی بهمنی، زندهیاد افشین یداللهی، سعید بیابانکی، محمد سلمانی، صابر قدیمی و بابک نبی به عیادت او رفتند. از آن زمان تاکنون اخباری از وضعیت این هنرمند پیشکسوت عرصه موسیقی و ترانه در رسانهها منتشر نشده و ظاهرا مسئولان هم سراغی از او نگرفتهاند. گفتگو با این ترانهسرا را درباره وضعیت ترانههای امروزی و مقایسه آثار ترانهسرایان و موزیسینهای گذشته و امروز را در ادامه میخوانید.
|