فهرستی از حداقل ۲۷ استاد برجسته دانشگاه شریف که در سال‌های اخیر مهاجرت کرده‌اند به دست خبرنامه امیرکبیر رسیده است. در میان آن‌ها می‌توان به دکتر عبدالرضا سیم‌چی، دکتر حمیدرضا آرین، دکتر امیر صفدریان، دکتر علی قاضی‌زاده احسائی، دکتر مجتبی تفاق، دکتر امین خواصی، دکتر امین رضایی‌زاده، دکتر علی حکاکی‌فرد، دکتر عباس حیدرنوری، دکتر نیما اسدیان، دکتر علی‌محمد نسیمی، دکتر مهتاب میرمحسنی، دکتر محمدعلی مداح، دکتر وحید حسینی، دکتر صابر صالح کلیبر، و... که همگی به آمریکا، کانادا و اروپا مهاجرت کرده‌اند اشاره کرد. در مجموع، بنا بر این گزارش دست‌کم بیش از ۲۷ استاد برجسته و شناخته‌شده شریف در سال‌های اخیر مهاجرت دائمی داشته‌اند یا به مرخصی‌های بلندمدت خارجی رفته‌اند؛ روندی که به گفته کارشناسان علمی «بزرگ‌ترین ریزش تاریخی» کادر علمی این دانشگاه شریف به شمار می‌رود. یکی از مهم‌ترین دلایل این موج خروج، جبران نشدن هزینه‌های زندگی است. دریافتی یک استاد جوان در این دانشگاه، حتی کفاف اجاره و مخارج روزمره را نمی‌دهد؛ حقوقی که پس از سال‌ها سرمایه‌گذاری شخصی بر دانش و تحقیق، تحقیرآمیز به نظر می‌رسد. درحالی‌که در برخی کشورها می‌توان با همان تخصص و تجربه، ماهیانه چند هزار دلار درآمد داشت.