غذا را دور نریزیم

لیز گودوین(Liz Goodwin)

هفته گذشته من در رستورانی غذا خوردم که از نی‌های کاغذی استفاده می‌کرد. از فروشگاهی خرید کردم که مردم را تشویق به استفاده از کیسه‌های قابل‌استفاده مجدد می‌کرد و با چند نفر از دوستان درباره اینکه چگونه استفاده از مواد پلاستیکی را در خانه محدود کرده‌اند صحبت کردم. به نظر می‌رسد که دنیا درنهایت به این نتیجه رسیده که ضایعات مواد پلاستیکی .عواقبی دربردارد.

چیزی که غیر‌قابل‌باور است سرعت تغییر نگرش مردم نسبت به ضایعات پلاستیک و همچنین تغییر طرز رفتارشان است. حال چه می‌شد اگر می‌توانستیم این تغییر سریع را در رابطه با ضایعات غذا نیز تقلید کنیم وآن را نقطه عطفی برای این مسأله بدانیم؟

هدررفت بیش از یک‌سوم غذاهای دنیا

بیش از یک‌سوم غذاهای دنیا هیچ‌گاه مصرف نمی‌شوند در عوض، در مزارع فاسد می‌شوند، در راه بازار از دست می‌روند یا به سطل‌های زباله مردم منتقل می‌شوند. در عین حال هشت و نیم میلیون نفر در جهان گرسنه هستند و اقتصاد جهانی940 میلیارد دلار بواسطه اتلاف و ضایعات غذا از دست می‌دهد. تجزیه غذا بارزترین راه اشاعه گرما در سیاره است. متاسفانه ما هیچ تصویرتکان‌دهنده‌ای از ضایعات غذا همانند تصاویری که از ضایعات بطری‌ها و ضایعات مواد پلاستیکی در اقیانوس‌ها داریم، در دست نداریم؛ اما آسیب‌های آن بسیار جدی است. ضایعات غذا سومین عامل انتشار گازهای گلخانه‌ای درجهان است.

درصدی صرفه‌جویی در غذا هدف جاه‌طلبانه‌ای است؛ اما هدفی است که دنیا برای رسیدن به آن تا سال 2030 تلاش می‌کند. این حقیقت که هیچ کشوری تاکنون برای رسیدن به آن تلاش نکرده نشان می‌دهد که ما نیاز به انقلابی در این زمینه داریم تا فکر مردم را در مورد غذا تغییر دهیم. یعنی اگر مردم همچنان به این رویه ادامه دهند، نتایج آن برای خودشان و سیاره ما بسیار زیان‌آور خواهد بود.

انگلستان در عرض پنج سال موفق به کاهش 21 درصدی ضایعات مواد غذایی خانگی شد. پس از آن شاهد تغییرات مثبتی در آنجا بودیم؛ زیرا طرز فکر خانواده‌ها نسبت به نحوه استفاده از غذا تغییر کرد و باعث شد که آنها عادات خود را نیز تغییر دهند. تکرار این‌گونه تغییرات رفتاری در مقیاس وسیع بسته به این است که آیا ما رفتارمان را به‌روزرسانی می‌کنیم و همچنین آیا خرده‌فروشان و شرکت‌ها باعث می‌شوند که رفتار ما نسبت به غذا اصلاح شود یا خیر؟

لزوم تغییر عادات درباره غذا

ما برای محدود کردن ضایعات مواد غذایی، باید عادت‌هایمان را درباره غذا عوض کنیم. مثلا برای لیست خریدمان برنامه‌ریزی کنیم. این به آن معنی است که باید تنها چیزهایی را از سوپرمارکت بخریم که نیاز داریم و بفهمیم که چگونه انواع مختلف مواد غذایی را نگهداری کنیم که تازه‌تر بماند و ماندگاری بیشتری داشته باشد؛ این برنامه‌ریزی همچنین شامل غذاهایی می‌شود که به مقدار لازم می‌پزیم ودر فریزر نگهداری می‌کنیم و یا برنامه دیگری برای استفاده از آنها داریم. به‌ این ترتیب با گذشت زمان بیش از اینکه به فکر پر کردن فریزر باشیم به دنبال برنامه‌ریزی برای غذا هستیم.

خرده‌فروشان نیز نقش مهمی در آنچه ما می‌خریم ایفا می‌کنند. چند نفر از ما تا به حال به سوپرمارکت رفته‌ایم و با چیزی بیرون آمده‌ایم که اصلا قصد خرید آن را نداشته‌ایم؟ بدون‌شک بسیاری از ما این تجربه را پشت‌سر گذاشته‌ایم و بدون اینکه نیاز داشته باشیم، خرید کرده‌ایم زیرا آن اجناس یا در حراج بوده‌اند یا پیشنهاد ویژه صاحب سوپرمارکت (خرده‌فروش) و یا برند خاصی  بوده است.

اما در این بین نشانه‌های خوبی نیز وجود دارد. اکنون در بعضی موارد خرده‌فروشان و سایر شرکت‌های مربوط به صنایع غذایی به پیشنهاد خرید یک عدد برای دریافت یک عدد مجانی خاتمه داده‌اند (در رابطه با غذاهای فاسدشدنی) تا به.مصرف‌کنندگان کمک کنند از خرید چیزی که درنهایت هدر می‌رود، اجتناب ورزند.

همچنین تلاش‌های گسترده‌ای برای به‌روزرسانی برچسب‌های تاریخ انقضا در سراسر جهان وجود دارد بنابراین مصرف‌کنندگان بهتر می‌دانند چه چیزی را استفاده کنند که سالم باشد. این می‌تواند به ما کمک کند تا از دور ریختن موادغذایی که هنوزقابل استفاده هستند، اجتناب کنیم.

تلاش‌برای ساده‌سازی برچسب تاریخ مواد غذایی

در سال گذشته انجمن کالاهای مصرفی، یک فراخوان جهانی برای خرده‌فروشان و تولیدکنندگان موادغذایی صادر کرد که به‌موجب آن برچسب‌های تاریخ تا سال 2020 ساده‌تر خواهد شد. تعهد آنها به شرکت‌هایی است که سه مرحله کلیدی را به عهده بگیرند:

یک: تعهد به اینکه غذا تنها یک برچسب تاریخ داشته باشد.

دو: یا تنها دو گزینه در برچسب وجود داشته باشند: تاریخ انقضا برای آیتم‌های فاسدشدنی (مثل مهلت استفاده تا ...) و نشانگر کیفیت برای مواد غیرفاسدشدنی(مثل بهترین زمان استفاده تا...)

سه: ارتقای سطح آموزش برای اینکه به مصرف‌کنندگان کمک کنند تا بفهمند معنی برچسب تاریخ چیست. این اعلامیه بر تلاش‌های جهانی برای ساده‌سازی برچسب تاریخ که در حال حاضر در ایالات متحده، انگلستان و ژاپن انجام می‌شود، متمرکز است و گام مهمی در جهت توانمندسازی افراد در مصرف مواد غذایی برداشته است.

عادت‌ها به سختی تغییر می‌کنند، اما می‌توانند حتی بسیار سریع تغییر یابند. تا همین اواخر ما بدون اینکه اصلا فکر کنیم که چگونه اعتیاد ما به مصرف پلاستیک به محیط زیست صدمه می‌زند زندگی می‌کردیم؛ اما امروزه این موضوع به یک دغدغه جهانی تبدیل شده است. در مورد غذا هم باید فکر شود.

ما به‌زودی باید متوجه باشیم که غذا چیزی نیست که با بی‌دقتی آن را دور بریزیم. باید طرز فکرمان را در مورد ضایعات غذا عوض کنیم و این هم برای ما و هم برای سیاره‌مان بهتر است.

* مترجم:  زهرا نجد