فرید جنت- حمله امروز به حسن روحانی و محمدجواد ظریف بی سابقه نبود اما افراد خوش‌بین فکر می کردند در شرایطی که کشور نیاز به آرامش و همدلی دارد، نمایندگان مجلس فعلا دندان روی جگر می گذارند و از انتقام جویی علیه رقیب سیاسی خود پرهیز می کنند تا فضای ذهنی کشور بهم نریزد اما زهی خیال باطل!

کینه تندورها از روحانی و ظریف به انتخابات سال 92 برمی گردد، جایی که آنها فکر می کردند با ردصلاحیت مرحوم هاشمی رفسنجانی می توانند بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زنند اما نه تنها شکست سختی خوردند بلکه دقیقا دیدگاه مقابل آنها  مورد اقبال مردم قرار گرفت. تندروها قصد داشتند با پیروزی در انتخابات سال 92 مسیر تقابل با غرب را در پیش گیرند کما اینکه قبلا هم در مذاکرات هسته‌ای چنین کرده بودند اما حسن روحانی و تیم دیپلماسی او به رهبری محمدجواد ظریف تعامل با غرب و شرق را هدف قرار دادند. تندروها تلاش کردند سال 96 دولت را از روحانی پس گیرند ولی باز هم دست رد مردم روی سینه خود را حس کردند و پس از انتخابات یک طرفه و بدون رقیب در سال 1400 به دولت رسیدند. آنها نه تنها مانع احیای برجام در دولت روحانی، پس از ریاست جمهوری بایدن، شدند بلکه چند بار در دولت سیزدهم هم می‌توانستند برجام را احیا کنند و شرایط کشور را بهبود ببخشند ولی  احیا نکردند که هیچ حتی مانع احیای برجام توسط باقری کنی، که از خودشان بود، شدند. آن روزها اگر برجام احیا می شد چه بسا بسیاری از اتفاقاتی که در سال ها و ماه های اخیر در جامعه بین الملل علیه ایران رخ داد اتفاق نمی افتاد و وضعیت اقتصادی کشور به وضعیت بغرنج گرفتار نمی شد.

نتیجه بی کفایتی این تندروها هم بود که در انتخابات چهاردهم ریاست جمهوری مردم آنها را  کلا کنار زدند و به دولتی رای دادند که  تعامل با دنیا، به رسمیت شناختن حق مردم، وفاق و همدلی همه 90 میلیون ایرانی  را سرلوحه شعارها و وعده‌هایش قرار داده بود. در دوران انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم این جماعت با توهم اینکه مردم دلخوشی از حسن روحانی ندارند، مدعی شدند دولت پزشکیان، دولت سوم روحانی است و تصور کردند با این ادعا کار پزشکیان تمام است و انتخاب نمی‌شود ولی مردم به  پزشکیانی رای دادند که همراه با محمدجواد ظریف پای صندوق رای رفته بود. صحبت های امروز تندروهای مجلس هم ناشی از آن شکست است، اینها هنوز زخم عمیق کت درآوردن ظریف و هیهات من الچای دبش را بر تن خود احساس می کنند،  همچنان  ضربه‌ای که از حمایت حسن روحانی و تیمش از پزشکیان، خوردند را حس می‌کنند،  جماعت تندرو دسترسی به نظرسنجی‌ها دارند و می‌دادند که در هر عرصه انتخابی با روحانی و ظریف رقابت کنند شکست می‌خورند، این کینه، ناشی از طرد شدن توسط مردم   و این فریادها و توهین ها ناشی  از ترس حضور مجدد مردم پای صندوق رای است. البته که هرقدر این تندروها بیشتر توهین می کنند، محبوبیت روحانی و ظریف بیشتر می شود کما اینکه توهین های وقیحانه این جماعت به مرحوم هاشمی رفسنجانی نه تنها خدشه ای به جایگاه او نزد بلکه چنان محبوبیت او را بالا برد که  فقط با یک اشاره او مردم در سال 92 نسخه تندروها 

را پیچیدند.