نماینده کارگران در شورای عالی کار با انتقاد شدید از «فریزشدن حق مسکن» تأکید کرد که دولت در تأمین سرپناه استاندارد برای کارگران ناکام بوده و این شرایط، بخش بزرگی از جامعه کارگری را به‌سمت پذیرش «بدمسکنی» در بافت‌های فرسوده سوق داده است.

محمدرضا تاجیک در گفت‌وگو با تسنیم گفت: اگر دولت حق مسکن را فریز نمی‌کرد، می‌توانست شاید کمک‌حال کارگران باشد اما دولت در حوزه مسکن کارنامه موفقی برای کارگران ندارد.

وی ادامه داد: فشار مداوم ناشی از تورم بالا و عدم تناسب دستمزدها با هزینه‌های زندگی، بخش مهمی از جامعه کارگری را به‌سمت اتخاذ راهکارهای سکونتی اضطراری کشانده است. زمانی که بخش عمده‌ای از درآمد صرف اجاره‌بها یا هزینه‌های اولیه زندگی می‌شود، خرید یا ساخت مسکن باکیفیت برای کارگران عملاً به یک امر محال تبدیل می‌شود، در نتیجه، بسیاری از خانواده‌های کارگری ناگزیرند به بدمسکنی تن دهند.

وی ادامه داد: سکونت در واحدهای کوچک، فاقد استانداردها یا در مناطقی با دسترسی ضعیف به زیرساخت‌های شهری و خدمات عمومی، نه‌تنها سلامت فیزیکی و روانی این قشر را تهدید می‌کند، بلکه بهره‌وری آنان در محیط کار را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

تاجیک گفت: این پدیده «بدمسکنی» اغلب به‌صورت استیجاری در بافت‌های فرسوده یا حاشیه‌نشینی خود را نشان می‌دهد، جایی که مقرون به‌صرفه‌ترین گزینه، به‌معنای کمترین سطح کیفیت زندگی است. این شرایط، دایره مشکلات کارگران را از حوزه معیشت مستقیم به حوزه سکونت گسترش می‌دهد و بر عمق نابرابری‌های اجتماعی می‌افزاید.

این نماینده کارگران گفت: تعاونی‌های مسکن که قرار بود این چرخه معیوب را بشکنند، به‌دلیل همین فشار اقتصادی و تأخیرهای مکرر، تبدیل به یک پیچیدگی دیگر شده‌اند و کارگری که از اجاره‌بها فرار کرده، اکنون درگیر پرونده‌های حقوقی شده است.