وقتی الجزایر و سنگال در مرحله گروهی جام ملت‌ها با هم روبه‌رو شدند، کم‌تر کسی تصور می‌کرد در حضور مدعیان پرشمار قهرمانی، دیدار فینال نیز میان این دو تیم برگزار شود. با این وجود این مسابقه یکی از پرتماشاگرترین دیدارهای دور گروهی رقابت‌ها بود و به نظر می‌رسید مردم هر دو کشور، به سرنوشت تیم‌شان امیدوار هستند. سنگال و الجزایر با پرستاره‌ترین ترکیب‌های تاریخ‌شان در تورنمنت ظاهر نشدند اما امیدوار بودند بهترین نتایج تاریخ‌شان در این جام را به دست بیاورند. دیدار گروهی با برتری الجزایری‌ها و البته وعده انتقام سنگالی‌ها به پایان رسید. سنگال با سه پیروزی یک بر صفر در مراحل حذفی، راهش را به طرف دیدار نهایی هموار کرد. این تیم از خط دفاعی فوق‌العاده‌ای برخوردار بود اما در حمله نیز قدرت چندانی نداشت و نمی‌توانست در هر بازی گل‌های زیادی به ثمر برساند. در مقابل الجزایری‌ها شاید در دفاع بی‌نقص نبودند اما در حمله، تیم زهردارتری به نظر می‌رسیدند. ضربه ایستگاهی تماشایی ماهرز در دقیقه 95 دیدار نیمه‌نهایی با تونس، مردم الجزایر را به خیابان‌ها کشاند. خیلی زود پسربچه‌ها دست به کار شدند و چالش «ماهرز» را در کشورشان پیاده کردند. ویدئوهای تقلید از گل ستاره منچسترسیتی در تمام دنیا دیده شدند و بازتاب‌های گسترده‌ای نیز داشتند. مردم الجزایر آماده یک پیروزی بزرگ بودند و این اتفاق را سرانجام در دیدار نهایی جشن گرفتند. به محض شنیدن صدای سوت داور، ستاره‌های تیم به طرف هواداران‌شان دویدند و مطابق شادی مرسوم همه کشورهای عربی، این قهرمانی تاریخی را با سجده جشن گرفتند. بغداد بونجاح با زدن تنها گل دیدار نهایی، به قهرمانی بزرگ برای مردم کشورش تبدیل شد. او دوباره به همه یادآوری کرد که سطحی فراتر از بازی در فوتبال آسیا دارد و باید با ترک باشگاه السد، راهش را به طرف قاره اروپا هموار کند. جام قهرمانی روی دست‌های ریاض ماهرز بالا رفت. ستاره‌ای که پس از بردن سه جام داخلی با منچسترسیتی در این فصل، حالا قهرمانی آفریقا را نیز به دست آورد تا یکی از موفق‌ترین چهره‌های دنیای فوتبال در سال 2019 لقب بگیرد. 

اولین قهرمانی الجزایر در جام ملت‌های آفریقا، چهار سال پس از حضور جنجالی این تیم در جام جهانی 1986 رقم خورد. آنها در جام جهانی مکزیک، قربانی یک تبانی بزرگ بین آلمانی و اتریش شدند و چند سال بعد، دوباره ثابت کردند که بهترین تیم قاره آفریقا هستند. سال‌های سیاه فوتبال در الجزایر اما تحت تاثیر بحران‌های داخلی از راه رسیدند. 

جنگجویان صحرا پنج دوره متوالی جام جهانی را از دست دادند و در 9 دوره بعدی جام ملت‌های آفریقا نیز هرگز از یک‌چهارم نهایی رد نشدند. فوتبال الجزایر اما از سال 2010 دوباره احیا شد. این تیم پس از سال‌ها دوری به جام جهانی برگشت و در جام ملت‌ها نیز در بین چهار تیم نهایی قرار گرفت. این نسل از  فوتبال الجزایر، به تدریج ساخته شد تا این تیم بعد از 29 سال، دوباره در بالاترین جایگاه فوتبال آفریقا قرار بگیرد. قهرمانی قاره، همچنان به عنوان یک حسرت بزرگ برای سنگال باقی مانده اما در الجزایر، مردم با رسیدن به بزرگ‌ترین آرزوی فوتبالی‌شان، سرمست شده‌اند. حالا دوباره آنها قدرت اول قاره به شمار می‌روند. تیمی که از همین حالا برای جام جهانی 2022 قطر، نقشه کشیده است.