شروع فصل نقل و انتقالات فوتبال ایران، زمانی برای آغاز رقابت باشگاه‌های مختلف بر سر خریدهای گرانقیمت است. تیم‌ها دائما برای منفجر کردن بمب از هم سبقت می‌گیرند و به خاطر خریدهای‌شان به هم فخر می‌فروشند. پشت این هیاهوی بزرگ و سروصدای زیاد اما همه فراموش می‌کنند که یک باشگاه به جز خرید بازیکنان جدید و تمدید قرارداد با مهره‌های سابق در تابستان، مسئولیت‌های دیگری هم دارد. باشگاهی مثل پرسپولیس بعد از سال‌ها علیرضا بیرانوند را به عنوان یک گلر درجه یک تصاحب کرده و با این ستاره به افتخارات زیادی رسیده اما حالا فاصله‌ای با از دست دادن این بازیکن ندارد. تنها نقشه آنها برای پر کردن جای خالی بیرو، خرید یک دروازه‌بان شناخته‌ شده است. درست مثل استقلالی‌ها که جای خالی استعدادهای‌شان را با خریدهای بزرگ بعدی پر می‌کنند. حتی تیم‌هایی مثل سپاهان، فولاد و سایپا که زمانی به بازیکن‌سازی شهره بودند، حالا به مصرف‌گرایی روی آورده‌اند و ترجیح می‌دهند از استعدادهای ساخته شده در تیم‌های دیگر استفاده کنند. در فوتبال ایران دیگر تیم بازیکن‌سازی به نام پاس تهران هم وجود خارجی ندارد. وقتی صحبت از «استعدادیابی‌» می‌شود، همه انتظار دارند فدراسیون فوتبال یک نسل جدید برای رده‌های سنی تیم ملی کشف کند و این نسل را مرحله به مرحله در رده‌های مختلف بالا ببرد. البته که این اتفاق در چند مقطع در فوتبال ایران رخ داده و استعدادهایی مثل کریم انصاری‌فرد، اللهیار صیادمنش و ... مسئول استعدادیابی فدراسیون هستند اما در بیشتر نقاط دنیا، مسئولیت بازیکن‌سازی روی دوش باشگاه‌ها قرار دارد. این باشگاه‌ها هستند که به آکادمی‌شان توجه نشان می‌دهند، مهره‌های مستعد را شناسایی و کشف می‌کنند و در نهایت این نفرات را در اختیار تیم ملی قرار می‌دهند. فرانسه و بلژیک، سرآمدهای استعدادیابی این روزهای دنیای فوتبال هستند. هر دو کشور تیم‌های ملی بسیار قدرتمند و پرستاره‌ای را در اختیار دارند. چراکه باشگاه‌های فرانسوی و بلژیکی این موضوع را به شدت جدی گرفته‌اند. همین چند روز قبل، یکی دیگر از استعدادهای ساخته شده توسط باشگاه لو هارو فرانسه یعنی «فرلاند مندی» به رئال مادرید پیوست. این باشگاه در گذشته نیز مهره‌های فوق‌العاده‌ای را کشف کرده است. استیو مانداندا، بنجامن مندی، پاسکال چیمبوندا، لاسانا دیارا، پل پوگبا، دیمیتری پایه و ریاض ماهرز، همگی محصول آکادمی همین باشگاه فرانسوی هستند و اولین قدم‌های دوران فوتبال‌شان را در این آکادمی پشت سر گذاشته‌اند. باشگاه خنک بلژیک نیز توانسته مهره‌های فوق‌العاده‌ای را به دنیای فوتبال معرفی کند. تیبو کورتوآ، کوین دی‌بروینه، کالیدو کولیبالی، سرگی میلیکونوویچ ساویچ، کریستین بنتکه، یانیک کاراسکو و دیووک اوریگی، از طرح‌های استعدادیابی باشگاه خنک بیرون آمده‌اند. فوتبال ایران نیز به تیم‌هایی مثل لو هارو فرانسه و خنک بلژیک نیاز دارد. باشگاه‌هایی که به جای عادت به حاضری‌خور بودن، به پروسه ساخت استعدادهای جدید کمک کنند. تیم‌هایی که استعدادهای پرشمار فوتبال ایران را کشف و معرفی کنند و قدم بزرگی برای فوتبال بردارند. تیم‌هایی که اصلی‌ترین نقطه قوت‌شان، آکادمی باشد و در تابستان به جای صحبت از خریدهای گرانقیمت و ستاره‌های بزرگ، همه تمرکزشان را روی ساخت نفراتی برای آینده بگذارند. جای خالی چنین تیم‌هایی به شدت در فوتبال ایران احساس می‌شود.