به جوان‌ترها فرصت دادند، بدنه تیم را عوض کردند، اسطوره‌ها را به رختکن آوردند و مربی پشت مربی اخراج و استخدام کردند و این بیش‌فعالی سران فوتبال ایتالیا، فقط و فقط یک دلیل بزرگ و ترسناک با این مضمون داشت؛ نکند باز هم به جام جهانی نرسیم! این بار فیفا هم به کمک‌شان آمد و تعداد تیم‌های حاضر در جام جهانی را با افزایشی خیره‌کننده از ۳۲ به ۴۸ رساند تا دیگر هیچ تردیدی برای بازگشت قهرمان چهار دوره جام‌های جهانی به بزرگ‌ترین آوردگاه فوتبالی دنیا باقی نماند اما باقی ماند! 

ایتالیا باز هم در مسیر صعود به مشکل برخورد کرده و روی کاغذ هم حتی بعید است بتواند به طور مستقیم مسافر تابستان ۲۰۲۶ ایالات متحده شود. بعد از شکست تلخ مقابل نروژ، همه سعی خودشان را کردند و همه بازی‌های بعدی را هم بردند اما هالند و یارانش هم آماده بودند و حالا ایتالیا باید در بازی این هفته‌اش مقابل صدرنشین گروه در انتخابی جام جهانی با اختلاف ۹ گل نروژ را شکست دهد تا به طور مستقیم به جام جهانی راه پیدا کند. این تیم عملا باید برای پلی‌آف آماده شود و باز هم همان دردسرهای دو دوره اخیر برای آتزوری تکرار خواهد شد. 

این یک فاجعه خواهد بود که یک نسل دیگر از فوتبالیست‌های ایتالیایی هم رنگ جام جهانی را در جوانی نبینند. یکی از ستون‌های تاریخ فوتبال ملی دنیا و یکی از بزرگان همیشه مقتدر جام‌های جهانی در خطر بزرگ‌تر شدن فاجعه این عصر از تاریخش قرار دارد و به نظر هم نمی‌رسد گتوسو بتواند گرهی از کار این تیم بگشاید.

وضعیت آتزوری

«در زمان ما، تیم اول هر گروه به همراه بهترین تیم‌های دوم صعود می‌کردند. ما ۱۸ امتیاز گرفتیم، ۶ بازی را بردیم و هنوز هم باید برای صعود به جام جهانی دو بازی دیگر انجام دهیم. این درست به نظر نمی‌رسد. اگر به آمریکای جنوبی نگاه کنیم، جایی که ۶ تیم از ۱۰ تیم مستقیما به جام جهانی می‌روند و تیم هفتم به یک بازی پلی‌آف با تیمی از اقیانوسیه می‌رود، حسرت و اندوه خاصی به شما دست می‌دهد.» سرمربی اخراجی تیم‌های بزرگ باشگاهی، شاید فراموش کرده باشد درباره تیمی صحبت می‌کند که افق چشم‌اندازش قهرمانی در جهان بوده و نه صعود به جام جهانی! صحبت‌های گتوسو، برای سرمربی تیم ملی ایتالیا اشتباه به نظر می‌رسد و نشانه‌ای واضح از افت نگاه و جاه‌طلبی لاجوردی‌پوشان است. به جام جهانی نزدیک می‌شویم و مدعیان از رویای قهرمانی می‌گویند اما ایتالیا در کابوس صعود کردن گیر افتاده و سرمربی‌اش هم این کابوس را با تنزل نگاه داغ‌تر به تصویر می‌کشد. آتزوری وضعیت خوبی ندارد و اگر این بار هم به جام جهانی نرسند، یک فاجعه بزرگ برای این تیم خواهد بود. از نظر بازیکنان هم اگرچه این تیم مهره‌های ارزشمندی را در ترکیبش می‌بیند اما این کرختی و رکود چندین ساله، سطح ستاره‌های تیم ملی ایتالیا را هم دچار تنزل کرده و دقیقا نمی‌توانیم ادعا کنیم کدام‌یک از بازیکنان این تیم می‌تواند یک ستاره بزرگ و برجسته در جام جهانی باشد. شاید هضم این گزاره آسان نباشد اما باید گفت، ممکن است ایتالیا باز هم به جام جهانی راه پیدا نکند. جام با ۴۸ تیمی شدن، شاهد حضور تیم‌هایی است که حتی رویای رسیدن به این رقابت‌ها را هم دنبال نمی‌کردند.