آریا طاری

پرونده هفته چهارم لیگ برتر با صدرنشینی تراکتور به پایان رسید؛ صدرنشینی که خیلی هم واقعی نیست. اوضاع تیم‌های مدعی بهانه‌ای شد تا اتفاقات این چهار هفته را زیر ذره‌بین ببریم تا مشخص شود کدام‌یک از تیم‌ها طبق پیش‌بینی‌ها نتیجه گرفته‌اند و کدام‌یک از تیم‌ها نتوانسته‌اند انتظارات را برآورده کنند.

لیگ بیست‌و‌پنجم برای تراکتور خوب شروع نشد و مدافع عنوان قهرمانی از ۶ امتیاز ابتدایی فصل تنها یک ‌امتیاز گرفت. اسکوچیچ که بیشتر نفرات خود را حفظ کرد و برای تقویت تیمش سراغ بازیکنان خارجی با کیفیت رفت، در گام اول به استقلال باخت و پس از آن مقابل مس‌ رفسنجان به تساوی رضایت داد. شاید همان زمان هم می‌شد فهمید تیم اسکوچیچ خیلی زود به دور موفقیت برمی‌گردد و چهره قهرمان به خود می‌گیرد و جالب اینکه این اتفاق خیلی زود رخ داد. تیمی که از دو بازی اول تنها یک ‌امتیاز گرفته بود، از ۶ امتیاز دوم، امتیازات کامل را جمع کرد و خیلی زود صدر را از رقبا پس گرفت تا نشان دهد هیچ‌ جا خانه خود آدم نمی‌شود! تراکتوری‌ها در هفته سوم آلومینیوم و پس از آن هم در دربی خاص فوتبال ایران، سپاهان را در اصفهان شکست دادند تا ثابت کنند قرار نیست از رقابت برای قهرمانی پا پس بکشند. در این میان لغو محرومیت بیرانوند و اضافه شدن او به ترکیب، از لحاظ روحی هم حسابی به کمک تراکتوری‌ها آمده و باید دید آیا اسکوچیچ برای دومین فصل متوالی می‌تواند تیمش را به مقام قهرمانی برساند یا خیر. 

لیگ امسال یک ‌سورپرایز بزرگ هم داشته است. تیمی که اگر احکام انضباطی نبود الان صدرنشین بود و حتی یک ‌امتیاز هم بیشتر از تراکتور داشت. از فجرسپاسی شروع می‌کنیم که با پیروز قربانی خودش را به لیگ برتر رسانده و تا این هفته هشت امتیاز از بازی‌هایش دشت کرده؛ یعنی دو ‌بازی‌اش را با برد پشت سر گذاشته و در دو دیدار هم به تساوی رضایت داده است. فراموش نکنیم که این تیم لیگ را با منفی سه امتیاز آغاز کرد و همین مساله باعث شد تا حالا روی پله هفتم جدول قرار بگیرد. نکته نگران‌کننده در مورد فجر اینکه با توجه به اتفاقات اخیر استادیوم شیراز و سقوط بخشی از سقف ورزشگاه، امتیاز میزبانی از پیروز قربانی و شاگردانش گرفته شده و شاید آنها هم مجبور شوند در تهران از رقبا پذیرایی کنند. در چنین شرایطی باید دید فجر آیا می‌تواند به روند رویایی‌اش ادامه دهد یا خیر. فراموش نکنیم که فجر از لحاظ هزینه جزو تیم‌های پایین جدولی بوده و روی کاغذ توان رقابت با غول‌های میلیاردی را ندارد اما پیروز قربانی در سال‌های اخیر نشان داده می‌تواند کارهای بزرگی انجام دهد. با روندی که قربانی پیش گرفته شاید از الان باید او را یکی از گزینه‌های نیمکت استقلال در سال‌های اخیر دانست. 

شاید همان زمان هم می‌شد فهمید تیم اسکوچیچ خیلی زود به دور موفقیت برمی‌گردد و چهره قهرمان به خود می‌گیرد و جالب اینکه این اتفاق خیلی زود رخ داد. تیمی که از دو بازی اول تنها یک ‌امتیاز گرفته بود، از ۶ امتیاز دوم، امتیازات کامل را جمع کرد و خیلی زود صدر را از رقبا پس گرفت تا نشان دهد هیچ‌ جا خانه خود آدم نمی‌شود

به پرسپولیس می‌رسیم، تیمی که ابتدا قرار بود با کارتال فصل را شروع کند اما مربی ترک ساز جدایی کوک کرد تا دست سرنوشت حکم مربیگری پرسپولیس را به دست هاشمیان بسپارد! البته دست سرنوشت آقای درویش بود که شاید به هاشمیان حکم داد تا خیلی از ضعف‌های خودش را بپوشاند. پرسپولیس در نقل ‌و ‌انتقالات مشکلات زیادی داشت اما هاشمیان تصمیم گرفت در زمین آقای مدیر بازی کند و هیچ اعتراضی به اوضاع نداشته باشد. حالا کار به جایی رسیده که هاشمیان هم درست مثل درویش روی سکوها فحش می‌خورد و به نوعی ماه عسلش در این تیم تمام شده است. این در حالی است که قرمزپوشان پایتخت تنها یک ‌امتیاز در تراکتور کمتر دارند و شاید خیلی زود بتوانند چهره مدعی به خود بگیرند اما وقتی بدانید این تیم سه بازی‌اش در تهران مقابل فجر، فولاد و چادرملو را با تساوی پشت سر گذاشته، دلیل نگرانی هواداران را متوجه می‌شوید. فراموش نکنیم پرسپولیس در این فصل سپاهانی را برده که خودش حسابی درگیر بحران است و امسال به هیچ تیمی نه نگفته است. به هر حال هواداران پرسپولیس به آینده تیم‌شان با هاشمیان و درویش خیلی امیدوار نیستند چراکه هنوز در آستانه هفته پنجم دفاع راست و چپ ندارند و تنها یک مهاجم تخصصی در فهرست تیم‌شان به چشم می‌خورد. جدا از این پرسپولیس داخل زمین خوب هم فوتبال بازی نمی‌کند و نشانه‌های مثبتی به هواداران نشان نمی‌دهد. با این وجود فعلا هاشمیان سرمربی سرخ‌ها است و باید دید می‌تواند شرایط تیم را تغییر دهد یا خیر. 

و اما استقلال، تیمی که روی کاغذ برنده اصلی فصل نقل‌و‌انتقالات بود و خارجی‌هایی با سابقه بازی در رئال‌مادرید و بارسلونا به ترکیبش اضافه کرد. انتظار می‌رفت این تیم از همان هفته اول رقبا را یکی پس از دیگری شکست دهد و به راحت‌ترین شکل ممکن قهرمان لیگ برتر شود. این تیم شروع خوبی هم در لیگ داشت و در همان بازی اول تراکتور مدافع عنوان قهرمانی را شکست داد اما پس از آن دیگر رنگ آرامش را ندید. این تیم در سه هفته اخیر فقط و فقط برای جبران گل‌های خورده تلاش کرده و در این میان دو بار توانسته از شکست فرار کند و یک بار هم بازنده از زمین بیرون آمده است. در این میان هفت تایی شدن در رقابت‌های آسیایی هم حسابی روی روحیه تیمی استقلالی‌ها تاثیر منفی گذاشته و این تیم را وارد بحرانی جدی کرده است.  البته استقلال هم درست مثل پرسپولیس فاصله زیادی با صدر ندارد و جبران اختلاف دو امتیازی، ماموریت غیرممکنی به حساب نمی‌آید اما شیوه بازی این تیم و مخصوصا ضعف این تیم در فاط دفاعی هواداران را نسبت به آینده حسابی ناامید کرده است. جدا از این مصاحبه‌های بازیکنان پس از باخت آسیایی نشان داد در اردوگاه استقلالی‌ها بدجور دودستگی ایجاد شده و شاید همین مساله هم بتواند آینده استقلال را تیر‌ه‌و‌تیره‌تر کند. از آن مهم‌تر اینکه دیروز شایعه برکناری ساپینتو هم رسانه‌ای شد تا این مربی به نوعی اولتیماتوم دریافت کرده باشد. 

در پایان هم باید سراغ سپاهان رفت که در بین مدعیان روی کاغذ بدترین وضع ممکن را دارد و نه‌تنها جایی در بین مدعیان لیگ بیست‌و‌پنجم پیدا نکرده بلکه حالا با تنها دو امتیاز و ایستادن روی پله چهاردهم جدول، یکی از گزینه‌های سقوط به حساب می‌آید. این تیم چه در لیگ و چه در رقابت‌های آسیایی هیچ بردی نداشته تا محرم نویدکیا تنها یک ‌گام با اخراج فاصله داشته باشد. البته تفاوت سپاهان با استقلال و سپاهان این است که تیم محرم در زمین فوتبال خوب و هجومی بازی می‌کند و از لحاظ فنی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد اما با بدشانسی نمی‌تواند برنده باشد. محرم خودش وعده داده اگر نتواند در دو هفته پیش‌رو اوضاع تیم را تغییر دهد، از سپاهان جدا خواهد شد و حالا باید دید موفق به این کار می‌شود یا خیر. البته نویدکیا پس از شکست مقابل تراکتور، وارد جنگ با مدیران سپاهان هم شده و به نوعی برای آنها خط‌و‌نشان کشیده چراکه اعتقاد دارد در روزهای شکست کنار تیم نبوده‌اند!