نگار رشیدی 

اولین شب رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان در سال ۲۰۲۵، کلکسیونی از مدال‌ها را برای کاروان ایران به همراه داشت. تیم ملی ایران در روز اول چهار نماینده داشت که در پایان توانست سه مدال به رنگ‌های طلا، نقره و برنز به دست بیاورد تا از همین ابتدا از تمام رنگ‌های مدال در کارنامه خود داشته باشد. در رقابت‌های روز اول احمد محمدنژاد جوان در وزن ۶۱ کیلوگرم، امیرمحمد یزدانی در وزن ۷۰ کیلوگرم، کامران قاسم‌پور در وزن ۸۶ کیلوگرم و امیرحسین زارع در وزن ۱۲۵ کیلوگرم روی تشک رفتند که زارع تاج پادشاهی‌اش را با مدال طلا پس گرفت، جوان به مدال نقره رسید، قاسم‌پور روی سکوی سوم ایستاد و یزدانی حذف زودهنگامی از مسابقات را تجربه کرد. 

اولین حضور، اولین مدال

احمد محمدنژاد جوان، جوانی است که در وزن ۶۱ کیلوگرم برای تیم ملی کشتی آزاد ایران روی تشک رفت. یک جوان دهه هشتادی که برای نخستین بار حضور در قهرمانی جهان بزرگسالان را پشت سر گذاشت و توانست با عملکرد درخشان خود در همین تجربه اول، طعم مدال‌آوری را بچشد و نخستین مدال تیم ملی در این دور از رقابت‌ها را ضرب کند. آن‌هم با یک مدال نقره ارزشمند که شاید اگر تجربه بیشتری داشت، می‌توانست حتی رنگ طلایی هم داشته باشد. جوان مقتدرانه توانست حریفانی از اکوادور، آذربایجان، اوکراین و کره‌شمالی را شکست دهد تا فینالیست وزن ۶۱ کیلوگرم شود. جایی که زائور اوگویف قهرمان المپیک و جهان از روسیه به عنوان مدعی اصلی قهرمانی انتظارش را می‌کشید و توانست درنهایت با کوله‌باری از تجربه حضور در مسابقات مختلف با نتیجه ۱۳ بر دو مقابل جوان ایرانی پیروز شود. آنچه که این مدال را جذاب می‌کرد اما تلاش‌های محمدنژاد برای پیروزی مقابل کشتی‌گیر نامدار روسی بود. طبیعتا هم انتظار نمی‌رفت که احمد بتواند در فینال قهرمان المپیک را شکست دهد و به همین دلیل نمره کامل قبولی به او تعلق می‌گیرد. در هر حال او نشان داد که می‌توان در آینده روی او در این وزن حسابی ویژه باز کرد فقط باید در همین مسیر بماند و اجازه ندهد که آمادگی‌اش از بین برود. این جوان اهل مشهد همچنین با مدال‌آوری‌اش موفق شد به طلسم ناکامی کشتی‌گیران خراسانی پایان دهد و پس از ۲۳ سال این استان را صاحب مدال جهانی کند. 

آنچه که مسابقات زارع را در جهانی جذاب می‌کرد این بود که او انگیزه داشت تاج پادشاهی‌ را بار دیگر بر سر بگذارد. زارع در المپیک پاریس سکوی قهرمانی را هدف گرفته بود اما در فینال مقابل پتریاشویلی غافلگیر شد و قهرمانی را از دست داد. او برای اثبات خود فرصتی بهتر از جهانی پیش روی خود ندید و از آن نهایت بهره را برد

برنز گلادیاتور با تب ۴۰ درجه!

یکی از کسانی که انتظار زیادی برای تماشایش در دایره طلایی وجود داشت، کامران قاسم‌پور بود. کامران طی سال‌های اخیر جزو بهترین کشتی‌گیران کشورمان بود و تلاش زیادی کرد که در ۸۶ کیلوگرم نماینده ایران باشد. او اما پشت سد حسن یزدانی ماند تا وزنش را تغییر دهد و به یک وزن بالاتر برود. اتفاقی که برای یزدانی در المپیک افتاد که تغییر وزن حسن را به دنبال داشت، باعث شد که کامران به گزینه نخست کادر فنی و فدراسیون برای نمایندگی در وزن ۸۶ کیلوگرم تبدیل شود. البته او خیلی زود هم این تغییر را نپذیرفت اما درنهایت تصمیم گرفت تا ستاره جدید این وزن 

پرطرفدار باشد. 

کامران در دور نخست این رقابت‌ها مقابل موخامد عبداله یف از قرقیزستان قرار گرفت که ۱۰ بر صفر به پیروزی رسید، در دور دوم با نتیجه ۱۰ بر صفر باتبیلگون نادامبات از مغولستان را مغلوب کرد و به مرحله یک چهارم نهایی راه یافت، در این مرحله پنج بر چهار ابراهیم کادیف از روسیه را شکست داد تا به نیمه‌نهایی برسد اما در این مرحله با نتیجه هفت بر صفر مغلوب زاهد والنسیا از آمریکا شد تا تنها شانسش برای مدال‌آوری برنز باشد. دیدار رده‌بندی کامران با موکول داهیا از هند برگزار شد که شکست دادن ۱۰ بر صفر این حریف کار سختی برای ملی‌پوش کشورمان نبود. این‌ سومین مدال جهانی کامران قاسم‌پور بعد‌ از دو‌ طلای او در وزن ۹۲ کیلوگرم بود که شاید این ستاره جویباری را راضی نکرد؛ چراکه طبق اعلام فدراسیون کشتی ۱۰ روز قبل از مسابقات جهانی به ویروس مبتلا شده بود و با تب ۴۰ درجه تمرین می‌کرد. اما بیماری مانع گلادیاتور نشد و او خودش را به میدان جهانی رساند. 

این‌ سومین مدال جهانی کامران قاسم‌پور بعد‌ از دو‌ طلای او در وزن ۹۲ کیلوگرم بود که شاید این ستاره جویباری را راضی نکرد؛ چراکه طبق اعلام فدراسیون کشتی ۱۰ روز قبل از مسابقات جهانی به ویروس مبتلا شده بود و با تب ۴۰ درجه تمرین می‌کرد. اما بیماری مانع گلادیاتور نشد و او خودش را به میدان جهانی رساند

این تاج برازنده زارع است

مسابقات سنگین‌وزن همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های رقابت‌های کشتی است. مخصوصا اگر کسی که در این وزن به میدان می‌رود، انگیزه بازگشت به قدرت قبلی‌اش را داشته باشد. این ماجرایی است که امیرحسین زارع دنبال کرد. آزادکار وزن ۱۲۵ کیلوگرم که پیش از این دو طلای قهرمانی جهان را در کارنامه داشت و به زاگرب رفت تا تعداد قهرمانی‌هایش را به عدد سه برساند. آنچه که مسابقات زارع را در جهانی جذاب می‌کرد این بود که او انگیزه داشت تاج پادشاهی‌ را بار دیگر بر سر بگذارد. زارع در المپیک پاریس سکوی قهرمانی را هدف گرفته بود اما درنهایت در فینال المپیک ۲۰۲۴ پاریس مقابل پتریاشویلی غافلگیر شد و قهرمانی المپیک از دستش رفت تا مدال نقره را به گردن بیاویزد. بعد از آن تجربه تلخ، امیرحسین برای اثبات دوباره خود، فرصتی بهتر از جهانی پیش روی خود ندید. 

در مجموع اگر بخواهیم امیرحسین زارع را توصیف کنیم، باید بگوییم او کشتی‌گیر مقتدری است که در سال‌های حضور در تیم ملی، کم‌ترین لغزش را داشته است. او امسال هم با روحیه‌ای مثال‌زدنی برای حضور در جهانی تمرین کرد و بدون اما و اگر دوبنده این وزن را به دست آورد. این در حالی است که زارع تنها ۲۴ سال دارد و هنوز راه طولانی‌ای برای اضافه کردن به افتخارات خود دارد. 

زارع در شب نخست قهرمانی جهان ۲۰۲۵، پس از استراحت در دور نخست به مصاف یانووان اسمیت از پورتوریکو رفت و با برد ۱۱ بر صفر راهی یک‌چهارم نهایی شد. حریف بعدی او سولومون ماناشویلی از گرجستان بود که به راحتی به پیروزی رسید. زارع در نیمه‌نهایی او در مرحله نیمه نهایی به مصاف شامیل شریفی آف از بحرین رفت که با نتیجه هفت بر سه پیروز میدان شد. 

اما اصلی‌ترین بخش مسابقه فینال بود؛ جایی که گئورگی مشویلدیشویلی از آذربایجان منتظر بود تا بتواند با پیروزی مقابل زارع قهرمانی را جشن بگیرد. گئورگی از زمانی که وارد تشک شد نشان داد که برای شکست دادن نماینده ایران برنامه دارد و می‌خواهد از فنون فرنگی برای رسیدن به پیروزی استفاده کند، اما فقط یک لحظه برای هرکول آملی کشتی ایران کافی بود تا بعد از اخطار داوران به حریف، چهار امتیاز دیگر را با خاک کردن و یک بارانداز بگیرد و اولین طلای تیم ایران را به نام خود بزند و ۲۵ امتیاز ارزشمند را برای تیم به ارمغان بیاورد. پادشاه البته این بار جشن متفاوتی برای مدال طلایش داشت. او به جای اینکه تاج را بر سر خود بگذارد، تصمیم گرفت با سلام نظامی به پرچم ایران و چند پشتک زیبا کار را به پایان برساند. همچنین باید به این نکته هم اشاره کرد که شاید زارع در گوشه ذهنش هنوز منتظر رویارویی با گنو پتریاشویلی، حریف گرجستانی‌اش است تا انتقام فینال المپیک پاریس و آن کری‌خوانی عجیب را از او بگیرد. اما به نظر می‌رسد ملی‌پوش کشورمان باید یک سال دیگر منتظر بماند. 

در هر حال حالا امیرحسین زارع با چهار مدال جهانی و دو مدال المپیک در راه قرار گرفتن در میان بهترین آزادکاران تاریخ ایران قرار دارد و با ادامه این روند می‌تواند به پادشاهی خود در سنگین‌وزن کشتی آزاد جهان ادامه دهد. 

حذفی که خیلی زود بود

امیرمحمد یزدانی کسی نبود که حذف شدن زودهنگامش از مسابقات، کسی را شوکه نکند. نماینده وزن ۷۰ کیلوگرم که انتظار می‌رفت با دست پر زاگرب را ترک کند، در همان دور نخست مقابل کانان هیبت اف دارنده مدال برنز زیر ۲۳ سال جهان از آذربایجان روی تشک رفت و در پایان با نتیجه سنگین ۱۵ بر چهار شکست خورد اما در ادامه با توجه به شکست این کشتی‌گیر آذربایجانی مقابل حریف خود از ارمنستان، یزدانی خیلی زود از دور رقابت‌های قهرمانی جهان کنار رفت تا اولین حذف شده ایران در این مسابقات باشد. به نظر می‌رسد این کشتی‌گیر برای اینکه عمر حضورش در تیم ملی را طولانی کند، باید برنامه‌ای اساسی داشته باشد.