طلاهای ایران بالاخره دو رقمی شد؛ روز آخر مهمانی!

نگار رشیدی 

هانگژو 2023؛ حالا که روز آخر این مسابقه‌ها از راه رسیده، باید به چیزهای زیادی در مورد این بازی‌ها فکر کرد. از نتایجی که کاروان ایران به دست آورد تا ستاره‌هایی که انتظارات را برآورده نکردند و البته قهرمانانی که با رفتن روی سکو، غافلگیری‌های بزرگی ساختند. هانگژو لحظات خوب و بد زیادی برای ورزش ایران داشت اما حتی با وجود درخشش کشتی آزاد و البته طلای فوق‌العاده شطرنج در روز آخر، یک عقب‌گرد برای ورزش ایران نسبت به دو دوره قبلی بود. چراکه میزان طلاهای کاروان ایران به شکل خیره‌کننده‌ای از گذشته کم‌تر شد.

شاهکار  تیم   باهوش

نبرد با کره‌جنوبی روی صفحه شطرنج، همان جدالی بود که می‌توانست مدال طلای شطرنج تیمی بازی‌های آسیایی را برای ایران به ارمغان بیاورد. تیم ملی شطرنج ایران قبلا بخش مهمی از مسیر این قهرمانی را با کنار زدن تیم‌های قدرتمند طی کرده بود و از همان ابتدا نیز واضح به نظر می‌رسید که این تیم مشکل حادی برای شکست دادن کره‌جنوبی در روز آخر نخواهد داشت. پوریا ایدنی، پرهام مقصودلو و محمدامین طباطبایی، هر سه حریف کره‌ای را شکست دادند تا پیروزی ایران در این بازی قطعی شود. بردی که در نهایت شطرنج ایران را صاحب مدال طلای ارزشمند بازی‌های هانگژو کرد. از یاد نبریم که بخشی از بهترین و درخشان‌ترین قدرت‌های شطرنج دنیا ساکن قاره آسیا هستند. در نتیجه چنین موفقیتی را به هیچ قیمتی نباید ساده شمرد. این یک تجربه به یاد ماندنی برای ورزش ایران بود. برای اینکه بدانیم این دستاورد چقدر بزرگ است، باید با این حقیقت ساده روبه‌رو شویم که تا امروز هرگز نتوانسته بودیم در شطرنج تیمی بازی‌های آسیایی به مدال دست پیدا کنیم. شیرینی این مدال وقتی بیشتر می‌شود که بدانیم شطرنج ایران این اواخر ستاره‌های بزرگ زیادی را از دست داده اما آنها که مانده‌اند هنوز می‌درخشند و موفقیت‌های ریز و درشت را جشن می‌گیرند.

کبدی،   عجیب‌ترین   نقره  تاریخ!

فینال کبدی بازی‌های آسیایی بین ایران و هندوستان، شاید عجیب‌ترین مسابقه‌ای بود که در هانگژو برگزار شد. هندی‌ها در نیمه اول این رقابت نزدیک، بهتر کار کردند اما پسران ایران با قدرت به بازی برگشتند و توانستند کار را به تساوی بکشانند. حدود یک دقیقه قبل از پایان مسابقه بود که تصمیم داور با اعتراض هندی‌ها روبه‌رو شد و پس از به تساوی کشیدن بازی در امتیاز 29، تیم حریف تصمیم گرفت به بازی ادامه ندهد. طبیعتا در هر رشته‌ای در دنیای ورزش، اگر تیمی حاضر به ادامه بازی نباشد بازی به سود تیم دیگر می‌شود اما در کبدی با توجه به نفوذ هندی‌ها، کار به جایی رسید که حتی دبیرکل کنفدراسیون آسیای کبدی نیز مستقیما به کنار  زمین آمد و مشغول صحبت با مربیان و بازیکنان تیم حریف شد. این روند حدود یک ساعت به طول انجامید و در عین ناباوری، گروه داوری با دادن دو امتیاز دیگر به هندوستان خواهان ادامه مسابقه شدند! اتفاقی که یک ناداوری آشکار علیه ایران به شمار می‌رود و موجب شد سرپرست کاروان اعزامی ایران در مراسم اهدای مدال شرکت نکند. کبدی ایران بعد از حضور درخشان در بازی‌های آسیایی جاکارتا، این بار هم در رشته مردان و هم در رشته زنان طلای بازی‌های آسیایی را از دست داد و به یک نقره و یک برنز بسنده کرد.

یونس؛   فراتر  از   ابرها

البته که بازی‌های آسیایی، نسبت به رقابت‌های جهانی و المپیک سطح پایین‌تری دارد اما یونس امامی در این رقابت‌ها حتی به لحاظ بدنی نیز بهتر بود. انگار او در رقابت‌های جهانی هنوز به اوج نرسیده بود و تازه در این رقابت‌ها دوباره به همان پسر جسور و همان کشتی‌گیر فنی تبدیل شد که نظیرش را در سال‌های گذشته دیده بودیم. یونس با نمایش‌هایی درخشان خودش را به فینال بازی‌های آسیایی هانگژو رساند و در دیدار فینال با حریفی از ژاپن روبه‌رو شد. در ثانیه‌های اول کشتی این‌طور به نظر می‌رسید که حریف ژاپنی برای یونس دردسرساز خواهد بود اما امامی این بار بی‌نهایت هوشمندانه کشتی گرفت و با فنون عالی‌اش بازی را به درستی در جهت دلخواه خودش قرار داد تا با اختلافی فاحش، برنده این مسابقه شود. این دهمین طلای کاروان ایران در بازی‌های آسیایی و البته اولین طلای کشتی آزاد ایران در این رقابت‌ها بود. یونس در سراسر دقایق این کشتی، کاملا برتر از حریف ظاهر شد و مدال طلا را با شایستگی به دست آورد.

مقدمه‌ای   برای   المپیک

حسن یزدانی این اواخر طعم پیروزی‌های شیرین در فینال‌ها را از یاد برده بود اما در هانگژو، دوباره چنین تجربه‌ای را به دست آورد. از همان شروع رقابت‌ها وقتی نام حسن در فهرست کشتی‌گیران هانگژو قرار گرفت، مدال طلا برای او کنار گذاشته شده بود. چراکه محال به نظر می‌رسید هیچ چهره دیگری در این وزن بتواند جایگاه او را تهدید کند. حسن راهش به طرف فینال را با کنار زدن همه رقبا هموار کرد و در بازی  فینال مقابل حریفی از هندوستان قرار گرفت. حریفی که اصلا نمی‌توانست پا به پای یزدانی رقابت کند. کاپیتان تیم ملی کشتی آزاد ایران در همان لحظات اول با بیرون کردن پای حریف از تشک، اولین امتیاز را گرفت و سپس کلکسیونی از فنون خاص را روی او پیاده کرد. تنها لحظاتی بعد از شروع تایم دوم کشتی، او دهمین امتیازش را هم گرفت تا باز هم قبل از پایان یک مسابقه، برنده آن شود. کاروان ایران به هر قیمتی این طلا را می‌خواست اما شاید بهتر بود که کشتی‌گیر جوان‌تری به جای حسن در این رقابت‌ها شرکت کند و پشتوانه‌سازی ایده‌آل‌تری صورت بگیرد. با این وجود او هنوز زمان خوبی در اختیار دارد تا پس از روبه‌رو شدن با فشار زیاد بازی‌های جهانی و آسیایی، خودش را برای المپیک پاریس آماده کند. جایی که رقابت حساس دیگری با دیوید تیلور دوباره در انتظار پهلوان ایرانی خواهد بود.

فینال کبدی بازی‌های آسیایی بین ایران و هندوستان، شاید عجیب‌ترین مسابقه‌ای بود که در هانگژو برگزار شد. پس از به تساوی کشیدن بازی در امتیاز 29، تیم حریف تصمیم گرفت رای داور را نپذیرد و به بازی ادامه ندهد. هندی‌ها درنهایت با قلدری و نفوذی که داشتند، امتیاز و نتیجه را   از آن خود کردند

ناامیدی   محض  در  کاراته

اوضاع تیم کاراته ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو اصلا تعریفی نداشت. به جز سجاد گنج‌زاده که با شایستگی توانست مدال طلا را از آن خودش کند، سایر نفرات این تیم به هیچ وجه در حد و اندازه خودشان ظاهر نشدند و به خوبی بردن طلا نبودند. بهمن عسکری، مهدی خدابخشی و امیر مهدی‌زاده با وجود سوابق خوب‌شان در دنیای کاراته، این بار حتی به یک برنز در بازی‌های آسیایی دست پیدا نکردند. موضوعی که نشان می‌دهد کاراته ایران اصلا در وضعیت خوبی نیست و به تغییراتی گسترده در ابعاد مختلف نیاز دارد تا دوباره حداقل در سطح بازی‌های آسیایی خودی نشان بدهد. فاطمه سعادتی اما انتظارها را از خودش برآورده کرد و توانست یک مدال برنز را به دست بیاورد. در مجموع عملکرد کاراته ایران در بازی‌های آسیایی بسیار ضعیف بود. به نظر می‌رسد ورزش ایران در رشته‌های رزمی، به یک تحول اساسی در همه جهت‌ها نیاز دارد.

زور گلیج   نرسید

مجتبی گلیج که در بازی‌های جهانی بلگراد با بدشانسی محض به سعدالله‌یف باخته بود، این بار در بازی‌های آسیایی به فینال راه پیدا کرد و اتفاقا مغلوب قهرمان جهان در همین وزن شد. ستاره روس کشور بحرین حالا نشان داده که نابغه جدید دنیای کشتی است. تاج‌الدینوف که در رقابت‌های جهانی توانسته بود کایل اشنایدر را با امتیاز عالی ببرد و سعدالله‌یف را هم شکست بدهد، حالا در فینال 6 بر یک مجتبی گلیج را هم شکست داد و به مدال طلا دست پیدا کرد تا دومین نقره کشتی آزاد در بازی‌های آسیایی را رقم بزند. زور گلیج به این حریف نچربید. مجتبی برای تکرار نشدن این اتفاق در المپیک کار بسیار سختی دارد.

 نبرد با کره‌جنوبی روی صفحه شطرنج، همان جدالی بود که می‌توانست مدال طلای شطرنج تیمی بازی‌های آسیایی را برای ایران به ارمغان بیاورد. در بزرگی این اتفاق کافی است بدانیم که تا امروز هرگز نتوانسته بودیم در شطرنج تیمی بازی‌های آسیایی به مدال دست پیدا کنیم

هرکول   ادامه   می‌دهد

امیرحسین زارع هم سومین طلایی کشتی آزاد ایران در بازی‌های آسیایی بود تا در هانگژو هم درست به اندازه جاکارتا در کشتی آزاد طلا به دست بیاوریم. امیرحسین باز هم در سنگین‌وزن بهترین عملکرد را داشت و در مسابقه فینال هم روبه‌روی حریف مغولستانی اصلا به دردسر نیفتاد. البته که او ظاهرا همچنان فنون کمی می‌زند و بیشتر از قدرت بدنی‌اش برای برتری استفاده می‌کند. با این حال موفقیت دوباره در ترکیب تیم ملی ایران، تجربه‌ای است که برای این کشتی‌گیر بسیار ارزشمند به نظر می‌رسد. او در پاریس هم با همه وجود به دنبال بردن طلای المپیک خواهد بود. امیرحسین در این وزن شانس مسلم طلای المپیک است.

برنز   سر  خورد

تیم ملی واترپلو نیز به خوبی تا نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی پیش رفت اما آن‌جا شکست خورد و شانس فینالیست شدن را از دست داد. ایران در رده‌بندی هم بازی بهتری نسبت به قزاقستان داشت و در دقایقی از بازی دو گل از حریف جلو بود اما در نهایت این بازی به تساوی کشیده شد و در پنالتی‌ها هم قزاقستان با یک گل بیشتر، برنز را از آن خودش کرد تا در نهایت دست واترپلوی ایران از مدال خالی بماند. این تیم در بازی‌های جاکارتا، دست به طلسم‌شکنی زده بود و روی سکوی سوم ایستاد که امسال نتوانست این مدال را تکرار کند.