پایان کار کی‌روش در فوتبال ایران، برای گروهی از بازیکنان خبر نگران‌کننده‌ای به نظر می‌رسد و برای گروهی دیگر، کاملا امیدوارکننده است. بدون تردید با سرمربی جدید، معادله‌های دعوت بازیکنان به تیم ملی نیز تغییر خواهد کرد. حالا دیگر شاید گروهی از سوگلی‌های کی‌روش پشت خط بمانند و بخشی از مهره‌های مغضوب او دوباره به تیم ملی دعوت شوند.

تیم اول/ مغضوبان

پیراهن شماره یک در تیم مغضوبان کی‌روش، به سیدمهدی رحمتی تعلق دارد. گلری که در عین شایستگی به خاطر اختلاف نظر با این مربی، هرگز نتوانست حضور در جام جهانی به عنوان دروازه‌بان را تجربه کند. شجاع‌ خلیل‌زاده در بهترین روزهای فوتبالش، از بازی برای تیم ملی محروم شد تا به تماشای نمایش‌های کنعانی بنشیند. اگر شجاع در پست دفاع راست این تیم قرار بگیرد، هادی عقیلی و سیدجلال حسینی مردان مرکزی این تیم در دفاع هستند و پست دفاع چپ نیز به محمد انصاری سپرده می‌شود که از مدت‌ها قبل، در لیست سیاه کارلوس کی‌روش قرار گرفت. در میانه میدان محسن مسلمان و سروش رفیعی از یک جایی به بعد، دیگر هرگز در فهرست‌های کارلوس دیده نشدند. حتی سامان قدوس که توسط این مربی به تیم ملی ایران فراخوانده شد، همواره یک نیمکت‌نشین در تیم او به شمار می‌رود. قدوس به محض ورود به زمین، شاهکار می‌کرد و می‌درخشید اما باز هم کی‌روش اصرار داشت تا این بازیکن را روی نیمکت قرار بدهد. بازیکنی که به نظر می‌رسید حتی در تیم ملی سوئد نیز به سادگی فیکس می‌شود. در خط حمله علی علیپور حتی با وجود آقای گلی در لیگ برتر، هیچ‌وقت یک انتخاب جدی برای سرمربی تیم ملی به شمار نمی‌رفت. کاوه رضایی همیشه از فهرست‌های کی‌روش خط می‌خورد و محمدرضا خلعتبری نیز در آستانه جام جهانی 2014 با یک حذف غیرمنتظره روبه‌رو شد.

تیم دوم/ پسران

در تیم «پسران کی‌روش» در فوتبال ایران، علیرضا حقیقی سنگربان خواهد بود. هیچ‌کس تصور نمی‌کرد گلری دراین سطح، حضور در جام جهانی را تجربه کند اما کی‌روش در میان ناباوری او را به فهرست 23 نفره‌اش برای جام جهانی برزیل راه داد. دروازه‌بانی که حتی در یکی از مسابقه‌های مرحله مقدماتی این جام به میدان نرفته بود، ناگهان در برزیل فیکس شد و مدتی بعد در جام ملت‌های آسیا نیز دروازه‌بان اصلی ایران بود و همه پنالتی‌های عراق را نیز تنها به عنوان تماشاگر دنبال کرد. کی‌روش البته بالاخره توانست گمشده‌اش در این بخش از زمین را پیدا کند و بیرو را مورد استفاده قرار بدهد اما یک جام جهانی و یک جام ملت‌ها، به مراتب بیشتر از استحقاق حقیقی به نظر می‌رسد. در سمت راست خط دفاعی بدون تردید رامین رضاییان سوگلی موردنظر است. بازیکنی که اشتباه‌هایش در دیدار با ژاپن، کمر تیم ملی را شکست و البته در جام جهانی نیز پایه‌گذار گل اسپانیا شد. رامین هرگز یک «مدافع» خوب و ایده‌آل برای تیم ملی نبوده است. سوگلی‌های کی‌روش در قلب دفاع، کنعانی‌زادگان و خانزاده بودند. چه کسی باور می‌کند که آنها با این کیفیت، توانسته‌اند لباس تیم ملی را بپوشند؟ در خط حمله، سردار آزمون سوگلی شماره یک کارلوس کی‌روش محسوب می‌شود. بازیکنی که مرد پرتغالی برای بازگرداندنش به تیم ملی پس از خداحافظی، حتی روی اصولش نیز پا گذاشت. از مهدی طارمی و علیرضا جهانبخش نیز باید به عنوان دیگر پسران هجومی کی‌روش یاد کرد. علیرضا با مصدومیت و ناآمادگی به جام ملت‌ها رسید اما به محض دریافت چراغ سبز پزشکی، ناگهان در همه دیدارها فیکس شد و به جز مسابقه با عمان، دیگر درخششی در این تیم نداشت.