دربی کسالت!

برخورد استقلال و پرسپولیس در شهرآورد تهران، اصلا شباهتی به یک بازی بین دو تیم صدر جدولی در یک لیگ جذاب نداشت. هر دو تیم با احتیاط وارد زمین شدند، با احتیاط بازی کردند و با احتیاط بازی را به پایان رساندند. هیچ بازیکنی نمی‌تواند نمره قبولی را از این بازی دریافت کند. جدالی که همه بیننده‌ها را در کسالت فرو برد و هیچ نشانه‌ای از ذره‌ای شجاعت و جسارت در آن دیده نشد. همه چیزی که دو تیم از این بازی می‌خواستند، دور ماندن از شکست بود. هدفی که در نهایت هم به آن رسیدند.

آریا رهنورد

 

مساوی می‌خواستند، مساوی گرفتند

تقریبا قابل حدس به نظر می‌رسید که این دربی، یک تساوی سرد و بی‌روح به همراه خواهد داشت. چرا؟ چون واضح بود که هر دو مربی اولویت اول‌شان در چنین مسابقه‌ای «نباختن» است. استقلال نکو قصد داشت به هر قیمتی در صدر جدول بماند و به هیچ وجه در بازی رودررو روبه‌روی پرسپولیس شکست نخورد. برنامه قرمزها نیز روشن به نظر می‌رسید؛ اینکه ریسک بزرگ شکست خوردن و فاصله 6 امتیازی با استقلال را به جان نخرند. خروجی این دیدگاه برای هر دو تیم، یک تساوی کاملا بی‌‌روح در جریان یک بازی حساس بود. در حقیقت تیم‌ها بیشتر از بردن، برای فرار از باخت به چنین مسابقه‌ای قدم گذاشته بودند.

تقریبا قابل حدس به نظر می‌رسید که این دربی، یک تساوی سرد و بی‌روح به همراه خواهد داشت. چون واضح بود که هر دو مربی اولویت اول‌شان در چنین مسابقه‌ای «نباختن» است. در حقیقت تیم‌ها بیشتر از بردن، برای فرار از باخت به چنین مسابقه‌ای قدم گذاشته بودند

رکورد عجیب استقلال، 16 دربی بدون برد!‌

شاید استقلال نکو با تساوی در این بازی، موفق شد صدر جدول را حفظ کند اما رکورد باورنکردنی آنها در شهرآوردها نیز به قوت خودش باقی ماند. استقلال حالا در وقت‌های قانونی 16 دربی متوالی به برتری نرسیده و برای اولین بار است که چنین اتفاقی برای این تیم رخ می‌دهد. آنها در زمینه تعداد بردهای شهرآورد نیز از پرسپولیس عقب افتاده‌اند و فعلا قافیه را به این تیم باخته‌اند. استقلال از لیگ هجدهم به بعد، دیگر نتوانسته پرسپولیس را در 90 یا 120 دقیقه شکست بدهد. قبلا پرسپولیسی‌ها سابقه هفت سال برنده نشدن روبه‌روی این تیم را داشتند. آیا این رکورد برای آبی‌های پایتخت به وجود خواهد آمد؟

کار سخت تیم اوسمار

نبردن این بازی، موجب شد تیم اوسمار همچنان در فاصله سه امتیازی استقلال باقی بماند. نکته مهم اینجاست که با توجه به گل زده استقلال در خانه حریف، آنها برنده دیدارهای رودررو روبه‌روی این تیم شدند. یعنی اگر همین هفته بعد پرسپولیس بازی‌اش را ببرد و استقلال شکست بخورد، باز هم جای دو تیم در جدول عوض نمی‌شود. پرسپولیس باید در 10 هفته باقی‌مانده از لیگ، چهار امتیاز بیشتر از استقلال به دست بیاورد تا روی سکوی اول لیگ قرار بگیرد. ماجرایی که کار آنها را کمی دشوار خواهد کرد. پرسپولیس فعلا مدعی ردیف دوم قهرمانی لیگ برتر به شمار می‌رود.

سنگ بیشتر از گل، بطری بیشتر از پاس! 

در توصیف شهرآورد شماره 103 همین بس که تعداد سنگ‌های برخورد کرده به گروه داوری در این بازی بیشتر از تعداد گل‌ها و تعداد بطری‌های پرتاب‌شده به درون زمین بیشتر از پاس‌ها بود! به نظر می‌رسد اعضای کادر پزشکی نیز بیشتر از بازیکنان درون زمین در این نبرد دوندگی داشتند. این یک فاجعه تمام‌عیار به شمار می‌رود. البته که تماشاگرها هم مثل بازیکن‌ها، مقصر رقم خوردن چنین وضعیتی هستند. آنها به جای تشویق همیشگی تیم، مشغول پرتاب اشیا به درون زمین بودند و خودشان به عاملی برای توقف بازی تبدیل شدند. قطعا آنها نیز مثل بازیکن‌ها اصلا نمره خوبی برای حضور در این بازی نمی‌گیرند. یکی از چهره‌های موردتوجه در تنش‌های این بازی نیز، صالح حردانی بود. تصاویری که منتشر شده‌اند نشان می‌دهند که صالح به صورت کاملا زیرپوستی از هواداران تیم درخواست کرده که به پرتاب سنگ و بطری به بازیکنان حریف ادامه بدهند. موضوعی که شکایت باشگاه پرسپولیس از این بازیکن را نیز در پی داشته است. اینکه یک بازیکن حرفه‌ای در این سطح حواسش حتی به دوربین‌های کنار زمین نیست، حیرت‌انگیز به نظر می‌رسد.

اما خجالت‌آورترین اتفاق شهرآورد حذف بی‌سروصدای داور زن از اتاق وی.ای.آر بود. رییس سازمان لیگ این ماجرا را به جلوگیری از تنش‌های احتمالی ربط داده اما قضاوت یک داور زن، ممکن است چه تنشی ایجاد کند؟ حذف مهناز ذکایی به خاطر تصویرش با پرچم پرسپولیس غیرمنطقی نبود اما کنار زدن قربانی، تصمیم بسیار خجالت‌آوری به نظر می‌رسید

هر 20 دقیقه یک شوت

شهرآورد تهران تقریبا بیش از 100 دقیقه طول کشید و تنها پنج شوت درون چارچوب داشت. قرمزها در این بازی سه شوت درون چارچوب زدند و سهم آبی‌ها نیز تنها دو شوت درون چارچوب بود. یعنی تماشاگران حاضر در ورزشگاه و بیننده‌های تلویزیونی بازی باید تقریبا برای تماشای هر شوت درون چارچوب حداقل 20 دقیقه صبر می‌کردند. این آمار برای یک بازی بزرگ در فوتبال ایران ناامیدکننده به نظر می‌رسد. البته که تساوی صفر-صفر در شهرآورد تهران اصلا موضوع عجیبی نیست. جالب اینجاست که ال‌کلاسیکو در اسپانیا 68 سال قبل از دربی تهران شروع شده اما تعداد تساوی‌های این بازی، فقط سه تا بیشتر از دربی تهران است! 

این رکورد از دست رفت

این تساوی برای استقلال، یک معنی خاص دیگر هم داشت؛ آنها برای اولین بار در این فصل در یک بازی خانگی امتیاز از دست دادند. در حقیقت دیگر تیم نکو، تیمی با صددرصد امتیاز در نبردهای خانگی به شمار نمی‌رود. آنها علاقه زیادی داشتند که فصل را با چنین آماری تمام کنند اما این اتفاق دیگر نخواهد افتاد. استقلال حتی اگر این فصل قهرمان لیگ برتر شود، این قهرمانی را بدون بردن دربی به دست آورده است. علاوه بر این با توجه به حذف این تیم از جام حذفی، این آخرین شهرآورد قطعی این فصل نیز به شمار می‌رفت.

عیسی، گزینه بدون جانشین

پرسپولیس در این بازی، یک مشکل اساسی داشت و آن بازیسازی توسط مدافعان وسط بود. در غیاب کنعانی و گولسیانی، آنها بازیکنانی نداشتند که از قلب دفاع بازی تیم را به جریان بیندازند. مشکل دیگر این تیم هم به خط حمله برمی‌گردد. پرسپولیس در این فصل عملا یک مهاجم مرکزی مطمئن دارد و هیچ جانشینی برای عیسی در این تیم تعریف نشده است. اتفاقی که موجب می‌شود قرمزها به خصوص در دقایق پایانی هر مسابقه، تیم چندان زهرداری به نظر نرسند و موفق نشوند خطرهای زیادی روی دروازه رقبا ایجاد کنند. عیسی البته در فرم بدی به سر نمی‌برد اما عملکرد این بازیکن در شهرآورد تهران عملکرد چندان درخشانی هم نبوده است.

اورونوف در دربی کتک خورد!‌

مورد عجیب دیگر این بازی برای پرسپولیس، خطاهای مداوم و پرتکرار روی ستاره تکنیکی این تیم، اوستون اورونوف بود. در همان ثانیه‌های اول بازی، ماشاریپوف روی این بازیکن خطا کرد تا یک برخورد کاملا ازبکستانی در شهرآورد اتفاق بیفتد. در ادامه نیز به نظر می‌رسید چند بازیکن استقلال، دائما در حال انجام خطا روی اورونوف بودند. دربی برای ستاره تکنیکی قرمزها، به یک کابوس بزرگ تبدیل شد. او اصلا نتوانست از این مسابقه لذت ببرد و بارها و بارها در جریان مسابقه خطاهای شدید ستاره‌های تیم حریف را تحمل کرد.

این حذف خجالت‌آور!‌

اما خجالت‌آورترین اتفاق شهرآورد چه بود؟ حذف بی‌سروصدای داور زن از اتاق وی.ای.آر. جالب اینکه تا همان صبح روز برگزاری بازی قرار بود مهسا قربانی در جمع داوران بازی حضور داشته باشد اما هنگام بازدید داورها از آزادی مشخص شد که چنین اتفاقی رخ نخواهد داد. رییس سازمان لیگ این ماجرا را به جلوگیری از تنش‌های احتمالی ربط داده اما قضاوت یک داور زن، ممکن است چه تنشی ایجاد کند؟ اگر قرار بود این اتفاق رخ ندهد، چرا فدراسیون از مدت‌ها قبل چنین چیزی را با شور و حرارت بسیار زیادی اعلام کرده بود؟ چرا این همه مانور روی موضوعی داده شد که فدراسیون حتی توان انجام دادنش را نداشت؟ حذف مهناز ذکایی به خاطر تصویرش با پرچم پرسپولیس غیرمنطقی نبود اما برای کنار زدن مهسا قربانی، هیچ بهانه‌ای وجود نداشت و این تصمیم بسیار خجالت‌آور به نظر می‌رسید.

22 وقت اضافه چه شد؟

جالب اینکه نیمه دوم این شهرآورد دقیقا 22 دقیقه وقت تلف شده داشت و داور تنها هفت دقیقه زمان اضافه اعلام کرد. این یعنی دقیقا نیمی از دقایق شهرآورد تلف شده و بازی در نیمه دوم اصلا در جریان نبوده است. به نظر می‌رسد بازیکنان نیز مثل گروه داوری ترجیح می‌دادند هرچه زودتر سوت پایان مسابقه به صدا دربیاید و از این بازی کسالت‌بار خلاص شوند! نیمه دوم این شهرآورد یکی از بدترین نیمه‌های دوم در تاریخ این بازی به حساب می‌آمد.