اروپا، آبی است!

آریا طاری

استادیوم، ایتالیایی بود!

اولین نکته مهم در مورد فینال لیگ قهرمانان، این بود که جو ورزشگاه به شدت به سود اینتر به نظر می‌رسید. اینتری‌ها هم زودتر راهی استادیوم شدند، هم صدای بلندتری داشتند و هم از لحاظ تعداد، بیشتر از طرفداران تیم انگلیسی بودند. شاید این ماجرا در دقایق ابتدایی بازی، روی سیتی تاثیر گذاشت. چراکه در دقایقی از این نبرد، ستاره‌های سیتی احساس می‌کردند که در سن سیرو به مصاف اینتر رفته‌اند.

وقتی گواردیولا هدایت سیتی را بر عهده گرفت، همه شهر منچستر را با رنگ قرمز می‌شناختند. پپ اما در این چند سال کاری کرده که حالا علاوه بر شهر منچستر، قاره اروپا هم به رنگ آبی روشن درآمده است!

کی دی بی، فینال‌ها نحس هستند

کوین دی بروینه دو بار با سیتی به فینال لیگ قهرمانان رسیده و هر دو بار نیز در دقیقه 36 بازی ناچار به تعویض شده است. دو سال قبل روبه‌روی چلسی، کوین مصدوم شد و پس از خروج او، سیتی به مرحله فروپاشی رسید. این بار اما فیل فودن به زمین رفت و با یک نمایش بسیار خوب، تیمش را برنده مسابقه کرد. همین ماجرا نشان داد که سیتی نسبت به دو سال قبل، تیم به مراتب بهتری شده است. دیگر غیبت هیچ بازیکنی نمی‌توانست این تیم را نابود کند.

ارلینگ و جک؛ دو ستاره خاموش

«من خاموش بودم. امشب واقعا افتضاح بودم اما برایم مهم نیست!» این جملات جک گریلیش، لحظاتی بعد از بردن جامی است که از دوران کودکی آرزویش را داشته است. جالب اینجاست که خیلی از ستاره‌های سیتی مثل گریلیش و هالند، روبه‌روی اینتر اصلا خوب بازی نکردند اما به هر حال پیروزی را جشن گرفتند. این تیم شبیه آن تیمی نبود که در طول فصل دیده بودیم اما به هر حال آنها سه‌گانه را تصاحب کردند. هالند از نیمه‌نهایی به بعد، دیگر نتوانست در لیگ قهرمانان بدرخشد و همین مساله، شانس او را برای تصاحب توپ طلا کمی کاهش خواهد داد.

هافبک میانی یعنی این

وقتی رودری از اتلتیکومادرید راهی سیتی شد، گواردیولا به شدت از جذب او هیجان‌زده بود. او باور داشت که یک هافبک میانی باید درست مثل رودری باشد. متمرکز، آرام و بدون تتو! جالب است بدانید که رودری حتی صفحه اینستاگرام ندارد و همه تمرکزش را برای فوتبال گذاشته است. او با یک جاگیری فوق‌العاده در محوطه جریمه اینتر و یک ضربه بغل پای دقیق، اولین گل تاریخ باشگاه سیتی در فینال‌های لیگ قهرمانان را زد و در نهایت بهترین بازیکن زمین مسابقه هم لقب گرفت. رودری در این فینال، بهترین ستاره آبی‌ها بود.

ادرسون، مرد مطمئن

از نمایش ادرسون روبه‌روی اینتر هم نباید به سادگی عبور کرد. گلر سیتی به خصوص در دقایق پایانی بازی چند واکنش استثنایی داشت و اجازه نداد اینتری‌ها به بازی برگردند. ادرسون تقریبا همیشه زیر سایه آلیسون بوده اما حالا شاید وقتش رسیده که او نیز در تیم ملی برزیل به گلر شماره یک تبدیل شود. ادرسون در فینال البته چند پاس اشتباه هم داد اما در مجموع، بسیار خوب ظاهر شد و اجازه نداد اینتری‌ها فرصتی برای باز کردن دروازه سیتی به دست بیاورند. او هم در تاریخی‌ترین شب دوران فوتبالش، مثل خیلی از سیتیزن‌ها در حال اشک ریختن دیده شد.

پپ تاریخ را نوشت

وقتی گواردیولا هدایت سیتی را بر عهده گرفت، همه شهر منچستر را با رنگ قرمز می‌شناختند. پپ اما در این چند سال کاری کرده که حالا علاوه بر شهر منچستر، قاره اروپا هم به رنگ آبی روشن درآمده است! پپ بخش جدیدی به تاریخ مربیگری فوتبال اضافه کرد و بالاخره نشان داد که برای قهرمانی، نیازی به لئو مسی و ژاویستا ندارد. این پروژه، به دقت پیش رفت و با قرار گرفتن همه جزئیات در کنار هم، به بهترین شکل ممکن نتیجه داد. پپ و تیمش، سزاوار این قهرمانی بودند و این فصل، با اختلاف از همه رقبا بهتر ظاهر شدند.

بدشانس مثل آگوئرو!

داستان سرخیو آگوئرو هم داستان جالبی است. اسطوره سیتی و ستاره تیم ملی آرژانتین، پس از بازنشستگی شاهد قهرمانی تیم‌هایش بود! آرژانتین یک سال بعد از خداحافظی سرخیو، قهرمان جام جهانی شد و سیتی هم دو سال بعد از فینالی که خود سرخیو در آن بازی کرده بود، قهرمانی اروپا را جشن گرفت. این ستاره البته در هر دو مراسم نیز حاضر بود.

او هم در جشن قهرمانی آرژانتین شرکت کرد و هم در جشن قهرمانی سیتی در فوتبال اروپا حضور پررنگ و محسوسی داشت. سرخیو هنوز هم بهترین گلزن تاریخ این باشگاهبه شمار می‌رود.