آریا طاری

میزانسن سوپرجام اسپانیا برای بارسا، کاملا آشنا به نظر می‌رسید. آنها در حالی به این مسابقات رفتند که در صدر جدول لالیگا قرار داشتند اما چند نمایش نه‌چندان خوب، نگرانی‌هایی در مورد وضعیت مربی این تیم به وجود آورده بود.

شاید اگر بارسا در این رقابت شکست می‌خورد، درست همان اتفاقی در باشگاه رخ می‌داد که برای ارنستو والورده رخ داده بود. مردی که با وجود صدرنشینی در لالیگا به دلیل شکست در سوپرجام از کار برکنار شد. ژاوی اما از این سرنوشت، فرار کرد. او با بردن کلاسیکو و سوپرکاپ به فاصله چند روز بعد از شکست دادن آتلتی در متروپولیتانو، حالا دیگر جای مستحکمی روی نیمکت باشگاه محبوبش دارد.

تا قبل از دیدار نهایی سوپرجام اسپانیا، بهترین خاطره ژاوی از مربیگری در بارسلونا، زدن چهار گل به رئال مادرید در برنابئو بود. مرد اسپانیایی و تیمش این بار نه‌تنها فاتح این نبرد سنتی شدند، بلکه اولین جام فصل را نیز به دست آوردند. این نخستین جام ژاوی هرناندز با بارسا در قامت مربی بود. ستاره‌ای که بعد از نمایش ضعیف تیمش روبه‌روی حریف دسته چندمی در کوپا‌دل‌ری، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته بود اما به فاصله چند روز، هم اتلتیکومادرید را در زمین خودش بدون حضور لواندوفسکی شکست داد و هم با بردن رئال مادرید، قهرمان سوپرجام شد.

این تورنمنت می‌توانست یک تله خطرناک برای ژاوی باشد. کافی بود او و تیمش روبه‌روی بتیس ناکام شوند تا انتقادها از این مربی اوج بگیرند اما آنها در پنالتی‌ها از آن بازی سخت عبور کردند و روبه‌روی رئال مادرید، بهترین نمایش ممکن را داشتند. در هیچ لحظه‌ای از این مسابقه به نظر نمی‌رسید که بارسا بازنده این جدال باشد. آنها تسلط بسیار زیادی روی حریف داشتند و به نظر می‌رسد در این مقطع، تیم بهتری نسبت به رئال مادرید هستند.

آن‌چه در این نبرد بیشتر از هر چیز دیگری به چشم آمد، درخشش خیره‌کننده گاوی بود. یک فوتبالیست استثنایی که اولین گل بازی را برای بلوگرانا زد و روی دو گل بعدی نیز به خوبی توانست به لواندوفسکی و پدری پاس بدهد. گاوی با اختلاف بسیار زیاد، بهترین بازیکن این جدال بود. پسری که در اوج جوانی، یک تنه کلاسیکو را در دست گرفت و کاری کرد که همه یاد دوران جوانی مسی و درخشش خاص او در این مسابقه بیفتند. ستاره درخشان این، بازی گاوی بود. آنقدر درخشان که سرمربی بارسا در پایان بازی حتی کلمه‌ای برای توصیفش پیدا نمی‌کرد.

از زاویه رئال مادرید اما این یک کابوس تمام‌عیار بود. آنها اصلا شبیه تیمی نبودند که سراغ داشتیم. رئال در این بازی بیش از حد آشفته بازی کرد و این مساله برای هواداران باشگاه اصلا پذیرفتنی نبود. این تیم در خط حمله، قدرت لازم را نداشت.

 رئال فصل گذشته خیلی از بازی‌ها را با اعجاز بنزما برد اما کریم فعلا از آمادگی لازم به دور است و نمی‌تواند یک‌تنه بازی‌های دشوار را برای رئال مادرید دربیاورد. مودریچ مشخصا بعد از جام جهانی تحلیل رفته و کروس هم با فرم ایده‌آل فاصله دارد. حتی برخلاف انتظارها، شوامنی نیز نتوانسته در رئال درخششی شبیه عملکردش در تیم ملی فرانسه داشته باشد.

کلیدی‌ترین مشکل رئال اما فراتر از این است. آنها بیشتر از هر نقطه دیگری در زمین، در خط دفاعی مشکل دارند. اوج شاهکارهای دفاعی این تیم مقابل بارسا، روی صحنه گل دوم کاملا مشخص است. وقتی که هر دو بازیکن با عجله روی پای یک نفر می‌روند و یک پاس ساده، گاوی را در نزدیکی دروازه حریف قرار می‌دهد تا او نیز با یک پاس، لوا را صاحب فرصت گلزنی کند. رئال در دفاع بسیار ناهماهنگ ظاهر شده و در حمله نیز کوبندگی لازم را نداشته است. این همان تیمی است که صدر جدول لالیگا را نیز از دست داده و اگر با این فرم ادامه بدهد، شاید فصل را بدون بردن جام تمام کند. شاید رئالی‌ها خوش‌شانس هستند که باید در لیگ قهرمانان با تیم بحران‌زده کلوپ برخورد کنند اما اگر عملکرد رئال در آنفیلد شبیه همین بازی سوپرجام باشد، سرنوشت خوبی در انتظار این تیم نخواهد بود. رئال این روزها انگیزه لازم را در زمین نشان نمی‌دهد و انگار موفقیت‌های فصل گذشته، این تیم را تا حدودی اشباع کرده است.

این نتیجه برای بارسا، یک نقطه عطف خواهد بود. تیمی که باید در لالیگا برای بردن جام مبارزه کند و البته در یورولیگ نیز با قرعه دشوار یونایتد روبه‌رو شود. نبردی بین دو تیم که این روزها کاملا متحول شده‌اند. بارسا روی دوش ستاره‌های جوانش، احیا شده است. ژاوی هم بالاخره ترکیب اصلی تیم را پیدا کرده. ترکیبی با آرائوخو و کریستنسن در قلب دفاع، بالده در سمت چپ، کونده در راست و البته حضور همزمان بوسکتس، دی یانگ، گاوی و پدری در زمین که کمربند خط میانی این تیم را به شدت تقویت می‌کند. بارسای ژاوی انگار بالاخره متولد شده است. تیمی بی‌رحم و البته زیبا که حالا سرمست بردن اولین جام است.

 

کپی شد