ساحل آرامش!

آریا رهنورد

ترکیب هجومی یحیی

یحیی در این فصل، چند بار آرایش اولیه تیمش را تغییر داده است. او در دو هفته گذشته با روشی شبیه چهار-دو-سه یک اما با رویکردی نسبتا هجومی‌تر از شیوه کلاسیک این سیستم تیمش را به زمین مسابقه فرستاده است. در این روش، میلاد سرلک تنها هافبک دفاعی تخصصی این تیم در زمین به شمار می‌رود و سروش رفیعی به عنوان هافبک تدافعی دوم، جلوتر از او بازی می‌کند. سروش در این روش وظیفه انتقال بازی را بر عهده دارد و معمولا این کار را هم بسیار خوب انجام می‌دهد. جلوتر از این دو هافبک میانی در ترکیب مدنظر یحیی، سه بازیکن با ویژگی‌های نسبتا مشابه حضور دارند. سه بازیکن سریع، فانتزی و شوت‌زن که مقابل ملوان نیز شب بسیار خوبی داشتند. سعید صادقی، مهدی ترابی و محمد عمری در این شیوه پشت سر مهاجم تیم قرار می‌گیرند و مهدی عبدی نیز تنها مهاجم تیم به شمار می‌رود. این سبک بازی در نگاه اول یک سبک هجومی نیست اما شیوه پیاده شدن آن در زمین، یک ترکیب بسیار هجومی برای قرمزهای پایتخت می‌سازد. زدن سه گل به ملوان هم نشان می‌دهد که این روش، با اهداف یحیی سازگاری دارد.

گل‌محمدی این فصل را با گذاشتن مهدی عبدی در نوک حمله شروع کرد و بعد از چند هفته، لوکادیا را در ترکیب ثابت قرار داد. بعد از آن عبدی برای مدت زیادی فراموش شد اما حالا او برای دومین بار متوالی در ترکیب ثابت قرار گرفته و به نظر می‌رسد توانسته پاسخ خوبی به اعتماد سرمربی‌اش بدهد

اولین گل در آزادی

گلزنی در این مسابقه برای دو بازیکن پرسپولیس، معنای متفاوتی داشت. سعید صادقی و لیاندرو پریرا برای اولین بار موفق به گلزنی در استادیوم آزادی شدند. صادقی که یک خرید جنجالی برای تیم یحیی بود، در این فصل بسیار پرنوسان نشان داده است. او گاهی عالی بازی کرده و گاهی اصلا روی فرم نبوده است. در چند مقطع از این فصل نیز مصدومیت به سراغ این هافبک آمده است. با این حال به نظر می‌رسد سعید در هفته‌های پایانی فصل صاحب کیفیت بهتری شده است. پریرا نیز بعد از کابوس اخراج روبه‌روی سپاهان، به گلزنی نیاز داشت تا از یک بحران جدی فاصله بگیرد. او گل زیبایی برابر ملوان به ثمر رساند و یحیی نیز با فرستادن این بازیکن به زمین، نشان داد که آن صحنه خاص را به فراموشی سپرده است.

عبور دانیال از رامین

پاس گل دانیال اسماعیلی‌فر برای مهدی ترابی، پنجمین پاس گل دانیال در این فصل به شمار می‌رفت و او را به دومین پاسور این فصل قرمزها تبدیل کرد. دانیال حالا یک پاس گل بیشتر از رامین رضاییان در این فصل داده و به لحاظ آمار پاس، بهتر از مدافع راست سابق پرسپولیس بوده است. با این حال در مقایسه مجموع عملکرد این دو بازیکن در این فصل، رامین عملکرد بسیار بهتری داشته و در گلزنی نیز موفق‌تر از دانیال بوده است. اولین فصل حضور اسماعیلی‌فر در جمع قرمزها چندان رویایی نبوده اما او امیدوار است با چند پاس گل در هفته‌های پایانی، رویای قهرمانی لیگ را برای تیمش زنده نگه دارد.

بازگشت به شروع فصل

یحیی گل‌محمدی این فصل را با قرار دادن مهدی عبدی در نوک حمله شروع کرد و بعد از چند هفته، لوکادیا را در ترکیب ثابت قرار داد. بعد از آن مهدی عبدی برای مدت زیادی به فراموشی سپرده شد و مهاجم‌هایی مثل پاکدل، عمری و سایر بازیکنان در این بخش از زمین مورد آزمایش قرار گرفتند. در شروع نیم‌فصل دوم نیز عیسی آل‌کثیر و شیخ دیاباته به پرسپولیس ملحق شدند و کمی بعد نیز پریرا به این باشگاه پیوست. یحیی همه دورهایش را زد و سرانجام دوباره به مهدی عبدی برگشت و حالا برای دومین بار متوالی او را در ترکیب ثابت قرار داد. به نظر می‌رسد مهدی در این دو بازی توانسته پاسخ خوبی به اعتماد سرمربی‌اش بدهد.

نقش پررنگ آقای مدیر

یکی از نکات جالب توجه دیدار پرسپولیس و ملوان، حضور پررنگ رضا درویش در این بازی بود. او روی سکوها در کنار سرمربی تیم ملی دیده می‌شد و حتی برای دقایقی به کنار زمین نیز رفت تا با بازیکنان و مربیان هر دو تیم خوش و بش کند. به نظر می‌رسد شرایط خاص مدیران استقلال، درویش را نیز به تکاپو انداخته و او تلاش می‌کند با حضور پررنگ در کنار تیم، فعلا از خطر برکناری فاصله بگیرد.

ملوان و بقا، ماموریت نیمه‌کاره

همین چند هفته قبل به نظر می‌رسید ملوان بدون ذره‌ای مشکل در لیگ برتر خواهد ماند اما دو شکست پیاپی روبه‌روی هوادار و پرسپولیس و البته پیروزی نفت در جدال با مس، حالا کار را کمی پیچیده کرده است. البته به احتمال زیاد تیم مازیار در لیگ می‌ماند اما این ماموریت هنوز تمام نشده است.