د بست با شهریار!

علی دایی این اواخر پای ثابت مراسم‌ مهم فیفا بوده است. او که در مراسم قرعه‌کشی جام جهانی حضور داشت، این بار نیز در مراسم انتخاب بهترین‌های سال فیفا شرکت کرد و مثل همیشه حضور باصلابتی روی صحنه داشت. دایی از سوی فیفا نه فقط برای شرکت در مراسم، بلکه برای اهدای یکی از جایزه‌های مهم سال در نظر گرفته شده بود. اتفاقی که باز هم نشان داد شهریار چه جایگاه مهمی در دنیای فوتبال دارد و چه چهره تاریخ‌سازی برای فوتبال ایران است.

آریا رهنورد

 

کارنامه بزرگ، نه قامت بلند!

دعوت شدن علی دایی به چنین مراسم مهمی، هیچ ارتباطی به قد و قامت بلند او ندارد. خیلی از ستاره‌های دومتری دنیای فوتبال هم به چنین مراسمی دعوت نمی‌شوند. دایی در مهم‌ترین مراسم سال فیفا حاضر است، چون همیشه اعتبار بسیار زیادی در بین روسای فیفا داشته است. او برای سال‌ها بهترین گلزن فوتبال در رده ملی بوده و همیشه شخصیت برجسته‌ای در دنیای فوتبال به شمار می‌رود. دایی در سال‌هایی فوتبال آسیا را برای ماجراجویی در اروپا ترک کرد که انتقال ستاره‌های آسیایی به لیگ‌های خارجی، هنوز دور از ذهن به نظر می‌رسید. در حقیقت او در فوتبال، درها را به سوی ستاره‌های آسیایی برای لژیونر شدن باز کرد. حضور در این مراسم‌ها و دیده ‌شدن در مهم‌ترین تریبون‌های دنیای فوتبال، یک اتفاق بزرگ برای شهریار است. خیلی‌ها اما دوست دارند فخر فوتبال ایران را روی صندلی‌های مدیریتی یا روی نیمکت مسابقه‌ها ببینند. چه می‌شد اگر دایی به جای مدیران فعلی، مرد تصمیم‌ساز فوتبال ایران بود؟ چه می‌شد اگر این نماینده شایسته فوتبال ایران در فیفا، با این کارنامه بزرگ و آن سماجت همیشگی به سراغ مدیریت می‌رفت و مشکلات بزرگ فوتبال ایران را حل می‌کرد؟ دایی یک اعجوبه برای تاریخ فوتبال ایران است. کسی که انگار به نمادی برای شناختن فوتبال ایران در تمام دنیا تبدیل شده است.

دایی در مهم‌ترین مراسم سال فیفا حاضر است، چون همیشه اعتبار بسیار زیادی در بین روسای فیفا داشته است. دایی یک اعجوبه برای تاریخ فوتبال ایران است. کسی که انگار به نمادی برای شناختن فوتبال ایران در تمام دنیا تبدیل شده است

تحریم به سبک کارلتو

مراسم انتخاب بهترین‌های سال، چهره‌های ویژه و سرشناس زیادی داشت اما دو نفر از مادریدی‌ها تصمیم گرفتند در این مراسم شرکت نکنند. یکی از آنها کارلو آنجلوتی بود که با وجود قرار گرفتن در فهرست بهترین مربیان سال دنیای فوتبال، در این مراسم شرکت نکرد. چراکه می‌دانست برنده این جایزه نخواهد شد. نفر دیگر هم کریم بنزما بود که با وجود قرار داشتن در بین نامزدهای نهایی به پاریس نرفت. به نظر می‌رسد کارلتو و کریم، قربانی رقابت‌های جام جهانی شدند. اگر جام جهانی در کار نبود، جایزه بهترین مربی و بهترین بازیکن به این دو نفر می‌رسید اما آن جام، همه چیز را عوض کرد. جایزه بهترین مربی سال هم به لیونل اسکالونی جوان رسید. مردی که سومین قهرمانی تاریخ آرژانتین در جام جهانی را ساخت. در رده بانوان نیز این سارینا ویگمن هلندی بود که بهترین مربی دنیای فوتبال لقب گرفت. او هدایت تیم ملی انگلیس را بر عهده داشت.

امیلیانو و دو چهره متفاوت

یکی از لحظه‌های بسیار جالب مراسم د بست، وقتی بود که امیلیانو مارتینز برای بردن جایزه بهترین گلر سال انتخاب شد. در این لحظه، دوربین‌ها دو چهره کاملا متفاوت از مسی و امباپه به تصویر کشیدند. امباپه که در جام جهانی خاطرات خوبی از مارتینز نداشت و توسط او مورد تمسخر نیز قرار گرفته بود، در این لحظه بسیار ناراحت به نظر می‌رسید. مسی اما لبخند می‌زد و با علاقه به صحبت‌های دیبو مارتینز گوش می‌داد. نکته جالب اینجاست که مارتینز با وجود انتخاب شدن به عنوان بهترین گلر سال، در تیم منتخب سال فیفا حضور نداشت. در این فهرست کورتوآ در درون دروازه دیده می‌شد. در رده زنان نیز ماری ارپس از انگلیس، به عنوان بهترین گلر سال فیفا شناخته شد.

باز هم تو... لیونل

همان‌طور که انتظار می‌رفت، جایزه اصلی مراسم به لئو مسی رسید و او بالاتر از امباپه این جایزه را از آن خودش کرد. در حالی که کریس رونالدو برای اولین بار از سال 2006 در فهرست منتخب سال قرار نگرفته بود، مسی یک عنوان ارزشمند مهم دیگر به فهرست جوایز فردی‌اش در دنیای فوتبال اضافه کرد. این هفتمین بار بود که مسی برنده جایزه مرد سال فیفا می‌شد. او حالا فاصله‌اش با رونالدو را در بردن این جایزه بیشتر کرده است. در رده زنان نیز عنوان بهترین بازیکن به الکسی پوتیاس از باشگاه بارسا تعلق گرفت. بازیکنی که به عنوان ملکه دنیای فوتبال بانوان شناخته می‌شود.

شب آرژانتین

شب برگزاری مراسم بهترین‌ها، شب بزرگ و باشکوهی برای آرژانتین بود. در این شب جایزه بهترین هواداران سال نیز به آرژانتینی‌ها رسید. حالا دیگر آنها می‌توانند ادعا کنند که بهترین هواداران دنیای فوتبال را دارند. هوادارانی که در جریان جام جهانی، قطر را روی سرشان گذاشتند و در این رقابت‌ها فوق‌العاده بودند. آنها دو رقیب برای بردن این جایزه داشتند. یکی هواداران ژاپن که در پایان هر بازی استادیوم‌ها را تمیز می‌کردند و دیگری یکی از طرفداران عربستان که برای دیدن بازی‌های تیمش پیاده به قطر رفته بود. این جایزه اما با شایستگی به هواداران فوتبال در آرژانتین تعلق گرفت.