فوتبال، با چاشنی عشق مادرانه!

آریا رهنورد

منحل‌ شدن تیم بانوان باشگاه ملوان، ضربه بزرگ و جبران‌ناپذیری برای فوتبال بانوان در ایران بود. اهمیت این تیم وقتی مشخص شد که آنها دوباره زنده شدند و به فوتبال برگشتند تا شور و حرارت بسیار زیادی را نیز به همراه خودشان به لیگ بانوان بیاورند. در هفته‌های گذشته،تصاویر و روایت‌های جذابی از فوتبال زنان در ایران مخابره شده و حالا به نظر می‌رسد بانوان فوتبالیست ایرانی بیشتر از همیشه مورد توجه قرار دارند. اگرچه اوضاع اساسا قابل مقایسه با فوتبال مردان نیست و نخواهد شد اما این میزان از توجه عمومی به فوتبال بانوان، به اندازه کافی مهم و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد.

حدود چند هفته قبل بود که انتشار ویدئویی از تمرین تیم بانوان ملوان، با استقبال زیادی از سوی اهالی فوتبال روبه‌رو شد. ماجرا از این قرار بود که مریم ایراندوست در حال تمرین دادن شاگردانش در ملوان، ناگهان با تلاش دختر کوچکش برای ضربه زدن به توپ و تکاپوی تماشایی او برای یاد گرفتن فوتبال از مادرش در زمین گل‌آلود روبه‌رو می‌شود. شاید تصویری شبیه به این، با این میزان از احساسات، کم‌تر در فوتبال مردان دیده شده باشد. اینجا «فوتبال مادرانه» به «فوتبال مالکانه» چربیده و عشق و علاقه به این ورزش، تنها دلیل برای پناه آوردن به فوتبال است. بازگشت تیم بانوان ملوان، مهم‌ترین اتفاق این فصل لیگ فوتبال زنان در ایران به شمار می‌رود و در همین چند هفته، تاثیرش را به وضوح نشان داده است. آنها هفته گذشته در انزلی یک مسابقه حساس و تماشایی با سپاهان برگزار کردند و سرانجام مقابل این حریف پرستاره شکست خوردند. سفیدها یک هفته بعد آذرخش تهران را با هشت گل شکست دادند تا اولین پیروزی فصل را جشن بگیرند و به همه نشان بدهند که یکی از مدعیان قهرمانی این فصل خواهند بود. مسابقه‌هایی از این دست شاید هرگز «تیتر یک» نشوند اما هیچ‌وقت جایگاه‌شان را در بین گزارش‌های روزمره فوتبال در رسانه‌های مختلف از دست نمی‌دهند. حالا شبکه‌های اجتماعی نیز پرقدرت‌تر از گذشته به تریبون مهمی برای فوتبال بانوان تبدیل شده و چهره‌های درخشان این لیگ، می‌توانند امیدوار باشند که به عنوان «ستاره» مورد توجه قرار بگیرند. پیش از این برنامه 90 چند بار گل‌های تماشایی لیگ بانوان را در نظرسنجی انتخاب بهترین گل ماه قرار داده و چهره‌هایی مثل سارا رقمی را با همین روش به فوتبال ایران معرفی کرده است. البته که در هیچ نقطه‌ای از کره زمین، فوتبال بانوان مهم‌تر از فوتبال مردان تلقی نمی‌شود و دستمزدها نیز حتی نزدیک به هم نیستند. حتی در باشگاهی مترقی مثل بارسلونا، ستاره‌های تیم بانوان یک‌دهم چهره‌های سرشناس تیم مردان حقوق دریافت می‌کنند. با این وجود چهره‌ شدن فوتبالیست‌های زن می‌تواند نقش مهمی در علاقه اسپانسرها به حمایت از آنها داشته باشد. درست مثل ستاره‌های زن تیم ملی فوتسال بانوان که حالا هم در شبکه‌های اجتماعی و هم در میان حامیان مالی از محبوبیت برخوردار هستند. فوتبال بانوان در ایران اساسا «بحران تماشاگر» ندارد. 

بازی‌ها در ساعت‌های بد و استادیوم‌هایی نه چندان ایده‌آل برگزار می‌شوند و طبیعتا سطح فنی مسابقه‌ها نیز فوق‌العاده نیست. همه جای دنیا انگیزه‌های غیرفوتبالی نیز روی حضور گروهی از تماشاگرها در فوتبال زنان اثر می‌گذارد اما در ایران با توجه به نوع پوشش زنان، چنین مساله‌ای وجود ندارد و هواداران حاضر روی سکوها، تنها به نیت تشویق دختران برای ادامه دادن به فوتبال در ورزشگاه دیده می‌شوند. این اواخر حتی چهره‌های شناخته‌ شده‌ای مثل مهناز افشار نیز در لیگ برتر بانوان به عنوان تماشاگر حاضر شده‌اند و بازتاب حضور آنها می‌تواند نقش بسیار مهمی در اضافه شدن به تعداد تماشاگران این لیگ داشته باشد. رسانه‌ها نیز به سهم خودشان برخورد بسیار خوبی با فوتبال بانوان داشته‌اند و آن را به شکل ویژه‌ای با عکس‌هایی تماشایی بازتاب داده‌اند. حالا دیگر می‌شود به این نتیجه رسید که برای بسیاری از خانواده‌های ایرانی، فوتبال زنان‌ دیگر به هیچ وجه عجیب و غیرمعقول نیست و حتی بخشی از آنها دیگر علاقه دختران‌شان به فوتبالیست‌ شدن را سرکوب نمی‌کنند. تیم ملی بانوان به کمک همین روحیه و حمایت، به مرحله دوم انتخابی المپیک توکیو رسیده و به ماجراجویی‌اش در قاره آسیا ادامه می‌دهد. همین امسال بود که فیلم سینمایی «الکس و من» در سینماهای آمریکا اکران شد و مورد استقبال قرار گرفت. فیلمی با بازی ستاره تیم ملی زنان آمریکا «الکس مورگان» که در نقش خودش روبه‌روی دوربین قرار گرفته بود و در سراسر ماجرا، الگوی زندگی شخصیت اول کم‌سن‌وسال فیلم بود. الکس در طول فیلم بارها دختر کوچک داستان را برای فوتبالیست ‌شدن راهنمایی کرد و تاثیر زیادی روی تغییر سبک زندگی او داشت. شاید ستاره‌های این روزهای تیم‌های بانوان ملوان، سپاهان و دیگران نیز، بتوانند به چنین الگویی برای دختران جوان تبدیل شوند. آنها با همه سختی‌ها مبارزه کرده‌اند تا امروز در این نقطه بایستند و اطمینان دارند که آینده بهتری برای فوتبال زنان در ایران رقم خواهند زد. آنها با تکل‌های تماشایی، گل‌های دیدنی، شوت‌های مهارنشدنی، پاس‌های بیرون پا و البته شادی گل‌های مثال زدنی‌شان، می‌توانند قهرمان بزرگ زندگی دختران کوچک باشند. فوتبال بانوان در ایران، حالا جذاب‌تر از همیشه است و شبکه‌های اجتماعی، بیشتر از هر رسانه دیگری هیجان این لیگ را به جامعه منعکس می‌کنند.