خطر سقوط در دره!

موضع کنفدراسیون فوتبال آسیا در مورد دو باشگاه بزرگ فوتبال ایران، حالا از همیشه شفاف‌تر است. ای.اف.سی رسما اعلام کرده که در صورت رعایت نشدن شرایط حرفه‌ای، استقلال و پرسپولیس با جریمه‌های سنگینی از سوی کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا روبه‌رو می‌شوند. آنهایی که این موضوع را جدی نمی‌گیرند، قبلا خطر محرومیت طولانی‌مدت عیسی آل‌کثیر را هم جدی نمی‌گرفتند. آنهایی که این موضوع را جدی نمی‌گیرند، قبلا خطر کنار رفتن این دو باشگاه از لیگ قهرمانان را هم جدی نمی‌گرفتند. ماجرا کاملا جدی است و فرصت زیادی هم باقی نمانده تا این دو باشگاه به مسیر منطق برگردند. دیگر ماجرا فقط به کنار رفتن از آسیا محدود نمی‌شود. ممکن است این دو تیم از لیگ برتر ایران نیز کنار بروند و حتی به دسته سوم سقوط کنند. تا امروز هیچ پیشرفتی در راستای رسیدن به مجوز حرفه‌ای در این دو باشگاه دیده نشده است. مساله کلیدی اول، بحث «مالکیت» است و مالکیت این دو باشگاه هنوز در اختیار دولت قرار دارد. تا امروز فقط بخشی از سهام دو تیم به بورس واگذار شده اما این حرکت هم بیشتر برای درآمدزایی صورت گرفته و به معنی نفی مالکیت مشترک دولتی نیست. اگر دولت قید مالکیت دو باشگاه را نزند، سرخابی‌ها عملا نابود خواهند شد. آیا دولت حاضر است که به قیمت نابودی این دو سرمایه، همچنان مالک دو باشگاه بماند؟ بحث درآمدزایی و حق پخش تلویزیونی نیز عملا متوقف شده است. در استقلال مدیری که به شدت به دنبال این موضوع بود، برکنار شد و بعید است مدیر جدید این بحث را جدی دنبال کند. اگر هم توافقی صورت بگیرد، یک توافق کاملا ظاهری و فاقد اهمیت خواهد بود. دو باشگاه تاکنون اقدامی برای تاسیس تیم بانوان نیز انجام نداده‌اند. آن هم در حالی که ای.اف.سی به شکل مشخصی از لزوم تاسیس تیم بانوان به عنوان یک شرط جدی برای صدور مجوز حرفه‌ای صحبت کرده بود. جالب اینکه حتی شخص وزیر ورزش از بی‌توجهی به دو باشگاه در خصوص تاسیس تیم بانوان صحبت کرده و این توصیه را چیزی شبیه نوشتن روی یخ دانسته است! یعنی این دو باشگاه حتی توصیه وزارت ورزش را نیز جدی نمی‌گیرند و سرگرم مسائل کم اهمیت دیگر هستند. یک نفر باید پرسپولیس و استقلال را از این خواب عمیق بیدار کند. آنها واقعا متوجه نیستند که چه ریسک وحشتناکی می‌کنند. آنها واقعا متوجه نیستند که اوضاع‌شان چقدر خطرناک است. غفلت بیشتر در این مورد، دو باشگاه را نابود خواهد کرد. دو باشگاهی که زمانی قرار بود بلندترین قله‌های فوتبال آسیا را فتح کنند، حالا در خطر سقوط به دره هستند. این خطر فقط با کار سخت، زیاد و جدی برطرف خواهد شد. این خطر  فقط با برنامه‌ریزی همه‌جانبه برطرف خواهد شد. مدیران سرخابی‌ها اما ظاهرا اصلا نگران نیستند و نهایتا کار را به مدیر بعدی می‌سپارند! این یک بحران بزرگ با عواقبی سنگین برای فوتبال ایران خواهد بود. اگر دو باشگاه هرچه زودتر شرایط را فراهم نکنند، نابودی‌شان اصلا دور از انتظار نیست. این معضلی است که باید هرچه زودتر قدمی برای رفع آن برداشت.