آریا طاری

49 سال بعد از اولین و آخرین برد «سه گله» روبروی تیم ملی عراق، تیم ملی ایران بالاخره توانست این برد تاریخی را تکرار کند. حالا ایران با دو پیروزی دلچسب، به صدر جدول گروه تکیه زده و با این روند، به جام جهانی نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود. عملکرد تیم ملی روبروی عراق، بسیار درخشان بود و نشان داد که این تیم، در شرایط بسیار ایده‌آلی قرار گرفته است. جالب اینکه در جریان این مسابقه، شبکه پخش کننده دائما نام «مهدی قایدی» را روی تصویر دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی نشان می‌داد. اولین مسابقه قایدی به عنوان سرمربی، تا اینجا فوق‌العاده بوده است.

 خسته نباشید  آقای کارشناس

در  جریان مسابقه ایران و عراق، علی منصوریان کارشناس تلویزیون بود. همان مردی که بعد از انتخاب اسکوچیچ به شدت به او تاخت و این مربی را گزینه‌ای نامناسب برای تیم ملی می‌دانست. این دو نفر البته بعدها با هم آشتی کردند اما به نظر می‌رسد رابطه بین آن‌ها همچنان ترمیم نشده است. چرا که علیمنصور در بحث کارشناسی مسابقه بعد از این برد بزرگ، کوچک‌ترین اشاره‌ای به سرمربی نداشت و تنها به داشته‌های تیم در بخش بازیکن اشاره می‌کرد. البته که ایران، تیم فوق‌العاده پرمهره‌ای است و آنقدر ستاره دارد که حتی در ترکیب اصلی‌اش جایی به سامان قدوس و امیر عابدزاده نمی‌رسد. با این وجود تصور اینکه هر تیمی با داشتن بازیکنان خوب قادر به شکست حریف خواهد بود، تصور کاملا غلطی است. نباید از یاد ببریم همین تیم ملی با همین ستاره‌ها در مرحله قبلی چطور روبروی بحرین و همین عراق، قلع و قمع شده بود.  

 یک گل بیشتر، یک لایی کم‌تر

تیم ملی ایران در برابر عراق، خیلی زود به گل رسید و این درست همان برگ برنده مهم ایران در این مسابقه به شمار می‌رفت. عراقی‌ها حداقل تا پایان نیمه اول، از شوک دریافت گل زودهنگام بیرون نیامدند. این همان تیمی بود که 90دقیقه روبروی کره جنوبی، حتی یک گل هم دریافت نکرد. نکته جالب در مورد این گل، شباهت خاص آن با موقعیت طلایی تیم ملی در برابر اسپانیا در جام جهانی بود. آن‌جا وحید امیری توپ را سانتر کرد و مهدی طارمی آن را با اختلاف به بالای دروازه فرستاد. اینجا اما مهدی طارمی توپ را روی دروازه کشید و جهانبخش کار حریف را تمام کرد. این صحنه نسبت به صحنه مشابه‌اش در دیدار با اسپانیا، یک گل بیشتر و البته یک لایی کم‌تر داشت.

امیدوار به امید

بدون هیچ تردیدی، بهترین انتخاب اسکوچیچ برای مسابقه با عراق، بازی دادن به امید نورافکن در سمت چپ خط دفاعی بود. مهره‌ای که تا قبل از این نبرد هرگز در یک مسابقه ملی به صورت ثابت به میدان نرفته بود. امید در سمت چپ، عالی کار کرد. او با پاس قطری دقیق‌اش زمینه‌ساز گل اول شد و در نیمه دوم هم عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. به نظر می‌رسد اسکوچیچ بالاخره مدافع چپ موردعلاقه‌اش در تیم ملی را پیدا کرده است. قرار گرفتن او و صادق محرمی در دو سمت خط دفاعی، برای تیم ملی بسیار خوشایند خواهد بود. امید و صادق هم در کارهای دفاعی خوب هستند و هم در کارهای هجومی آماده به نظر می‌رسند. با این نمایش درخشان، بعید است که نورافکن دیگر ترکیب ثابت تیم ملی را به این زودی‌ها ترک کند.

قایدی، سرمربی تیم ملی شد

دست اندرکاران پخش تلویزیونی این مسابقه در قطر، اشتباه‌های عجیب و غریبی داشتند. آ‌ن‌ها حتی اسم سرمربی تیم ملی ایران را بلد نبودند و در لحظه پخش تصاویر اسکوچیچ، دائما نام مهدی قایدی را زیرنویس می‌کردند. در ابتدای مسابقه هم نام قایدی به عنوان سرمربی تیم ملی نوشته شد. حتی خود مهدی هم با این گاف عجیب واکنش نشان داد و تاکید کرد که با دعای خیر مردم، اولین تجربه سرمربیگری در تیم ملی را با پیروزی پشت سر گذاشته است. گاف‌های پخش‌کننده این مسابقه، فقط در مورد سرمربی تیم ملی اتفاق نیفتاد؛ آن‌ها در چینش ترکیب اولیه هر دو تیم به صورت شماتیک، مرتکب اشتباه‌های عجیبی شدند. برای مثال، در تیم ملی ایران امید نورافکن در خط حمله به میدان می‌رفت و سردار آزمون هافبک دفاعی بود. ظاهرا برگزارکنندگان و پخش کنندگان مرحله مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا، باید کمی بیشتر فوتبال تماشا کنند و کمی به روزتر شوند.

کاپیتان ای جی

معنی واقعی «تحول» را وقتی متوجه می‌شویم که به بازی‌های اخیر جهانبخش در تیم ملی نگاه می‌کنیم. او همیشه با این اتهام روبرو بود که یک بازیکن باشگاهی است و در رده ملی کیفیت چندانی از خودش نشان نمی‌دهد. حالا همین بازیکن به یک ستاره تمام‌عیار برای تیم ملی تبدیل شده است. بازیکنی که در دو بازی گذشته، دو گل حساس برای ایران به ثمر رسانده و فعلا در صدر جدول گلزنان مقدماتی جام جهانی دیده می‌شود. ظاهرا دو اتفاق بزرگ، بهترین روزهای ملی این ستاره را رقم زده‌اند. اول اینکه او به فوتبال هلند برگشته است. علی هر وقت که به هلند می‌رود، دوباره گل می‌دهد و کیفیت فوتبال‌اش به بهترین سطح می‌رسد. دوم هم اینکه بازوبند کاپیتانی تیم ملی، به شدت برای این بازیکن خوشایند بوده است. او در دو بازی با این بازوبند، استثنایی نشان داده است. شاید اگر در فوتبال انگلیس هم به او بازوبند می‌دادند، او حالا در چلسی یا سیتی توپ می‌زد. به هر حال تردیدی وجود ندارد که علی، اعتماد به نفسی بیشتر از همیشه در تیم ملی به دست آورده و به کمک این اعتماد به نفس، می‌تواند رهبر تیم ملی در مسیر رسیدن به جام جهانی قطر باشد.

یک قاتل خونسرد

کلاس بازی مهدی طارمی در این مسابقه، قابل مقایسه با سطح بازی فوتبالیست‌های عراقی نبود. طارمی قبلا به عنوان فوتبالیستی شناخته می‌شد که ساده‌ترین موقعیت‌های گل را از دست می‌دهد. حالا اما او به یک گلزن و گل‌ساز قهار در تیم ملی ایران تبدیل شده است. ایران در این مرحله تا امروز 4 گل به ثمر رسانده و مهدی با دو پاس گل و یک گل، تاثیر مهمی در شش امتیاز این تیم داشته است. تجربه دیدار قبلی با سوریه، نشان می‌دهد که طارمی دوست دارد به جای بازی در پست مهاجم نوک، در کناره‌های خط حمله برای تیم ملی به میدان برود. تسلط او روی توپ در لحظه باز کردن دروازه عراق، حقیقتا استثنایی بود. مهدی در تیم ملی به هماهنگی بسیار خوبی با سردار آزمون رسیده و این اواخر با دادن دو پاس گل به علی جهانبخش، یک زوج جدید را هم با او ساخته است. رسیدن به جام جهانی، قطعا تنها آرزوی چنین فوتبالیستی نیست. او با این کیفیت می‌تواند حتی در رقابت‌های جام جهانی هم به یک ستاره تمام‌عیار برای فوتبال ایران تبدیل شود. شاید تورنمنت بزرگی که سال آینده در قطر برگزار می‌شود، طارمی را به ترکیب یک تیم اروپایی بزرگ‌تر از پورتو هم برساند.

رکورد تاریخی دراگان

دراگان اسکوچیچ از همان روزهای شروع کار در تیم ملی، دست از درو کردن رکوردها برنمی‌دارد. او حالا اولین سرمربی تاریخ تیم ملی ایران به شمار می‌رود که هر 9 مسابقه ابتدایی‌اش را در این تیم با پیروزی پشت سر می‌گذارد. جالب اینکه تیم ملی در همه تاریخ هرگز موفق به پیروزی در 10 جدال پیاپی نشده و این اتفاق می‌تواند برای اولین بار در تیم اسکوچیچ رخ بدهد. او تا امروز در 6 مسابقه رسمی و 3 دیدار دوستانه به برتری رسیده و در این 9 مسابقه، 7 بار دروازه تیم‌اش را بسته نگه داشته است. ایران در این نبردها 28 گل به ثمر رسانده تا به میانگین 3 گل زده در هر بازی برسد. اسکوچیچ فاتح اولین پیروزی تاریخ تیم ملی در منامه شده و تیم ملی عراق را که در دوران کی‌روش اصلی‌ترین گربه سیاه تیم ملی بود، به زنگ تفریح تبدیل کرده است. اسکو بیشتر از حریفان آسیایی، با تردیدهایی جنگیده که در اطرافش وجود داشته‌اند. او با وجود بحرانی‌شدن شرایط کرونا، به ایران برگشت و کارش را در اوج جدیت دنبال کرد. دراگان روی نیمکت تیم ملی به هیچ رکوردی رحم نکرده و حالا بعد از دومین برد روبروی عراق، نگاه‌ها به این مربی هم کمی عوص شده‌اند. او حالا هم در بین شاگردها و هم در بین هواداران تیم ملی، جایگاه مستحکم‌تری به دست آورده است.

لذت ببرید آقای ونگر

عکس‌های منتشرشده از استادیوم میزبان دیدار عراق و ایران در مقدمانی جام جهانی، چهره‌ شناخته‌شده‌ای را در خودشان داشتند. آرسن ونگر یکی از افرادی بود که این بازی را از روی سکوها تماشا کرد. اگر برای‌تان سوال شده که ونگر آنجا چه می‌کند، باید بدانید آرسن به عضویت کارگروه برگزاری جام جهانی در قطر درآمده و مدت‌هاست که دیدارهای فوتبال در این کشور را از نزدیک می‌بیند. سبک مربیگری این مربی بزرگ و تاریخ‌ساز، همیشه فوتبال جذاب و هجومی بود و او بدون تردید از عملکرد تیم ملی در این مسابقه لذت برده است. رئیس فیفا هم دیگر مهمان مطرح این مسابقه بود که جدال ایران و عراق را از نزدیک تماشا کرد.

ترکیبی که شناخته شد  

خاصیت مهم مسابقه با عراق برای تیم ملی، شناخته شدن ترکیب تیم بود. بدون هیچ شکی، این بهترین نمایش تیم ملی در دوران اسکوچیچ به شمار می‌رفت.

اسکو در این مدت ترکیب‌ها و روش‌های زیادی را آزمایش کرده اما این ترکیب، ایده‌آل‌ترین ترکیب به نظر می‌رسد. بیرو روی خط دروازه، زوج شجاع و کنعانی در قلب دفاع، صادق محرمی و امید نورافکن در کناره‌های خط دفاعی، سعید عزت‌اللهی، احمد نوراللهی و وحید امیری در میانه زمین و علی جهانبخش، مهدی طارمی و سردار آزمون در خط حمله، ترکیب بی‌نظیری برای تیم ملی هستند. اسکو احتمالا این ترکیب 11 نفره را برای دیدارهای حساس و سنگین بعدی حفظ خواهد کرد. فراموش نکنیم که هنوز هشت جدال دیگر باقی مانده و کار تیم ملی همچنان تمام نشده است. این فقط شروع ماجرا بوده اما همین شروع هم، نشان می‌دهد که تیم ملی چقدر حریص یک صعود مقتدرانه به این تورنمنت است.