نبرد بیست و نهم

آریا طاری

ایران و سوریه تا امروز در 28 مسابقه مختلف با هم روبه‌رو شده‌اند و تیم ملی، فقط در «یک مسابقه» نتیجه را به این حریف واگذار کرده است. مرور آمار این تقابل، برتری مطلق تیم ملی ایران را نشان می‌دهد اما تیم ملی این اواخر در دیدارهای رسمی روبه‌روی سوریه برنده نبوده است. آخرین تقابل دو تیم در انتخابی جام جهانی به سال 2008 برمی‌گردد. جدالی که با پیروزی ایران در زمین حریف به پایان رسید. علی دایی با چهار گل زده، بهترین گل‌زن این دوئل به شمار می‌رود. دوئلی که پیروزی در آن، ایران را یک قدم به هدفش برای رسیدن به سومین جام جهانی متوالی نزدیک می‌کند.

اولین برخورد

اولین جدال ایران و سوریه در مقدماتی جام جهانی 74 شکل گرفت. جایی که ایران روبه‌روی 6 هزار تماشاگر در استادیوم آزادی با تنها گل اکبر کارگرجم، حریفش را شکست داد. ایران با بخشی از مهم‌ترین ستاره‌های تاریخش در آن جدال ظاهر شد. نفراتی مثل پرویز قلیچ‌خانی، علی پروین، جعفر کاشانی و ابراهیم آشتیانی در ترکیب اصلی تیم ملی ایران در آن مسابقه قرار داشتند. با این وجود نتیجه مسابقه بسیار نزدیک بود. چراکه سوری‌ها هم تیم خوبی را در اختیار داشتند.

یک نتیجه تاریخی

سوریه در همه تاریخش فقط یک بار تیم ملی ایران را شکست داده است. آن پیروزی در جدال برگشت مرحله مقدماتی جام جهانی 74 برای سوری‌ها به دست آمد. نبردی که البته باز هم در آزادی برگزار می‌شد و این بار، 22 هزار تماشاچی داشت. ایران با وجود ستاره‌هایی مثل ناصر حجازی و پروین، مغلوب حریف شد. سوری‌ها در همان 15 دقیقه اول بازی به گل رسیدند و با فرو رفتن در لاک دفاعی، تا سوت پایان از این گل مراقبت کردند. این اولین و آخرین شکست تاریخ فوتبال ایران روبه‌روی سوریه تا امروز بوده است.

اولین تساوی

در چهار مسابقه اول تیم ملی ایران با سوریه، خبری از نتیجه تساوی نبود. پنجمین جدال دو تیم اما اولین تساوی بین آنها را رقم زد. این بازی در جام ملت‌های 80 در همان شروع دور گروهی انجام شد. جدالی که در آن هیچ گلی به ثمر نرسید و دو تیم امتیازها را تقسیم کردند. ایران البته در نهایت به عنوان صدرنشین گروه راهی مرحله بعدی شد و تا نیمه نهایی پیش رفت اما شانس رسیدن به فینال را از دست داد و در نهایت به مسابقه رده‌بندی رسید.

امتیازهای از دست رفته

بدون تردید یکی از حسرت‌بارترین تقابل‌های بین ایران و سوریه، به مسابقات مقدماتی جام جهانی 94 مربوط می‌شود. جایی که تیم ملی در دو مسابقه رفت و برگشت، نتوانست این حریف سرسخت را شکست بدهد. در نبرد رفت، ایران در یک ورزشگاه پر از تماشاگر به مصاف حریف رفت و برای برد دیدار خانگی، آماده به نظر می‌رسید. اواسط نیمه دوم، مدیرروستا بالاخره طلسم دروازه حریف را شکست اما در دقایق پایانی عبداللطیف کار را به تساوی کشاند و همه چیز را برابر کرد. این اتفاق در مسابقه برگشت و در خاک دمشق هم تکرار شد. این بار حمید درخشان برای تیم ملی گل زد اما مصطفی قدیر در آخرین ثانیه‌ها گل مساوی را وارد دروازه ایران کرد تا تیم ملی چهار امتیاز را در این مرحله روبه‌روی سوریه از دست بدهد.

سنگین‌ترین برد

بهترین برد تیم ملی در نبردهای مستقیم با سوریه، سال 2004 در رقابت‌های غرب آسیا به دست آمد. جدالی که در آن، ایران با همه ستاره‌ها به مصاف حریف رفت و توانستند سوریه را با نتیجه وحشتناک هفت بر یک شکست بدهند. ایران در آن مسابقه، 6 گل‌زن مختلف داشت. علی دایی، نیکبخت‌واحدی، محمد نصرتی، علی کریمی و فرهاد مجیدی هر کدام یک بار دروازه سوریه را باز کردند و آرش برهانی توانست دو بار توپ را از خط دروازه سوری‌ها عبور بدهد.

آخرین نبردهای نفس‌گیر

آخرین دوئل‌های حساس و سرنوشت‌ساز ایران با سوریه، به مرحله مقدماتی جام جهانی روسیه برمی‌گردد. دو تیم در مسابقه رفت در یک زمین کاملا ناهموار با هم برخورد کردند و در شرایطی که زیر باران شدید توپ به سختی در زمین به حرکت درمی‌آمد، به تساوی بدون گل رسیدند. نتیجه مسابقه برگشت برای تیم ملی اهمیت زیادی نداشت اما سوری‌ها در مسیر رسیدن به پلی‌آف جام جهانی باید از تیم ملی ایران امتیاز می‌گرفتند.

دو جدال و هشت گل

دو برخورد آخر تیم ملی با سوریه، به دو نبرد پرگل تبدیل شده است. ایران با ویلموتس حریف را با نتیجه پنج بر صفر شکست داد و با اسکوچیچ سه گل به سوریه زد. با این وجود نباید فراموش کرد که سوریه در هیچ‌کدام از آن دو نبرد، با همه نفرات اصلی‌اش شرکت نکرده بود. هیچ دلیلی برای دست‌کم گرفتن رقیب امروز تیم ملی وجود ندارد. آنها همیشه تیمی سختکوش، تدافعی و محکم بوده‌اند و تجربه‌های قبلی مقدماتی جام جهانی، نشان می‌دهد که سوریه همیشه کار رسیدن به این تورنمنت را برای تیم ملی ایران، دشوار کرده است. آنها امروز هم با تمام توان‌شان روبه‌روی ایران قرار خواهند گرفت.