همه با هم علیه ثبات

آریا رهنورد

هنوز یک هفته هم از قهرمانی فولاد در جام حذفی سپری نشده که سعید آذری را از مدیریت این باشگاه کنار گذاشته‌اند. اگر تصور می‌کنید قهرمانی حذفی دستاورد ساده‌ای است، باید بدانید که باشگاه فولاد در تمام تاریخش هرگز نتوانسته بود این جام را به دست بیاورد. فولاد برای ماندن در مسیر پیشرفت، به ثبات نیاز داشت اما حالا مدیرعامل باشگاه تغییر کرده و این تغییر به زودی شامل حال سرمربی باشگاه نیز خواهد شد. اتفاقی که شاید شرایط تیم را به شکل ناخوشایندی تغییر بدهد.

فولاد، مشت خوردن در اوج

این روزها در شرایط عادی، باید بهترین روزهای باشگاه فولاد خوزستان باشند. باشگاهی که به تازگی توانسته از یک طلسم طولانی عبور کند و قهرمانی رقابت‌های جام حذفی را به دست بیاورد. این اتفاق برای تیمی که تا امروز حتی در فینال این تورنمنت هم نبوده، یک موفقیت بزرگ محسوب می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد فولادی‌ها درگیر نبردهای داخلی شده‌اند و حالا باید یک فصل پرتنش را سپری کنند. در روزهای گذشته، صحبت جدایی جواد نکونام از نیمکت این باشگاه به گوش می‌رسید و حالا، ماجرا حتی جدی‌تر شده است. سعید آذری که یکی از معدود مدیران موفق فوتبالی در لیگ برتر است، این باشگاه را ترک کرده و در واکنش به این اتفاق، از «بی احترامی» باشگاه به خودش نوشته است. از اینکه حتی برای «یک روز» هم احترام در این باشگاه رعایت نشده است. با این روند، بعید به نظر می‌رسد روزهای ایده‌آلی در انتظار باشگاه اهوازی باشد. آنها احتمالا با یک بحران جدی روبه رو خواهند شد و روزهای دشواری را سپری خواهند کرد. سعید آذری یکی از افرادی بود که همواره مقابل جدایی ستاره‌ها می‌ایستاد و اجازه نمی‌داد تیم‌های ثروتمند، تیمش را قلع و قمع کنند. پس از جدایی او اما، ممکن است این اتفاق برای باشگاه اهوازی رخ بدهد و فولاد شاهد جدایی ستاره‌های متعددی در این تابستان باشد.

آذری- نکو؛ ترکیب برنده‌ای

که تغییر می‌کند

فولاد در این دو فصل، حرکت کاملا رو به جلویی را در فوتبال ایران شروع کرده است. در درجه اول، انتخاب جواد یک انتخاب کاملا مثبت برای این باشگاه بود. یک مربی جوان که با انگیزه‌های زیادی کار در فولاد را شروع کرد و به لحاظ تاکتیکی، یک تغییر موفقیت‌آمیز در اهواز به وجود آورد. درخشش او حتی برای برخی از مربیان قدیمی فوتبال اهواز که همین حالا در لیگ برتر تیم‌های دیگری دارند، خوشایند نبود. چراکه آنها دوست نداشتند کسی بیرون از خوزستان، روی نیمکت تیمی از خوزستان بدرخشد. فولاد با مدیریت آذری و قرار گرفتن جواد نکونام روی نیمکت، فصل گذشته توانست سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را به دست بیاورد. اتفاقی که پس از آخرین قهرمانی باشگاه در لیگ برتر، دیگر رخ نداده بود. فولاد با این ترکیب، آسیایی شد و یک سال بعد، برای دومین سال پیاپی مجوز بازی در آسیا را به دست آورد. آنها برای اولین بار در تمام تاریخ‌شان روی سکوی اول جام حذفی رفتند. برای پی بردن به اهمیت این اتفاق، کافی است بدانیم آنها از زمان شروع لیگ برتر، فقط «سه جام» قهرمانی به دست آوردند و یکی از این سه جام، با مدیریت آذری و مربیگری نکونام کسب شده است. با این حال، معلوم نیست چه روندی موجب شده که مالکان باشگاه قید این ترکیب را بزنند و آذری و نکونام را از کار برکنار کنند. بدون تردید این دو نفر بدون شغل و موقعیت نخواهند ماند. هم آذری و هم نکو در بین تیم‌های لیگ برتر خواهان خواهند داشت اما معلوم نیست که چه سرنوشتی، انتظار باشگاه فولاد را می‌کشد. باشگاهی که حالا در آستانه فصل جدید، باید با ایده‌های تازه‌ای خو بگیرد.

بازنشسته بود، بازنشسته نیست

جانشین سعید آذری در فولاد، حمیدرصا گرشاسبی است. جالب اینجاست که او در روزهای مدیریت پرسپولیس به دلیل «بازنشسته بودن» از کار برکنار شد و نتوانست به مدیریت این باشگاه ادامه بدهد. این هم از عجایب فوتبال ایران است که در آن، یک مدیر برای یک باشگاه بازنشسته است و در باشگاه دیگری، این اتفاق هیچ مشکلی برای او ایجاد نمی‌کند. اگر گرشاسبی واقعا در جمع مدیران بازنشسته قرار نداشته، معلوم نیست چرا از پرسپولیس رانده شده و اگر هم او بازنشسته است، طبیعتا انتخابش به عنوان مدیرعامل جدید فولاد خوزستان، کاملا غیرقانونی خواهد بود.

یک تفاوت کلیدی

در باشگاه‌های اروپایی، تغییر مدیریت به ندرت اتفاق می‌افتد. چراکه هر مدیر، یک پروسه طولانی‌مدت را تعریف می‌کند و باشگاه به جزئیات این پروسه وفادار می‌ماند. در ایران اما حتی شما ممکن است در نقطه اوج، وادار به ترک باشگاه شوید. بدون تردید، این یکی از دلایل مسدود شدن راه پیشرفت فوتبال ایران است. فوتبالی که در آن، ایده‌ها تنها برای مدت کوتاهی دوام می‌آورند و تغییرات، اجتناب‌ناپذیر هستند. اتفاقی که پس از قهرمانی حذفی برای باشگاه فولاد رقم خورده، نمادی از کلیت فوتبال باشگاهی در ایران است. فوتبالی که در آن، خبری از توجه به برنامه‌های درازمدت نیست.