نمره ۲۰ در لیگ ۲۰

آریا رهنورد

گلر: حامد لک

هیچ‌کس فکر نمی‌کرد گلری که مدام بین باشگاه‌های مختلف دست به دست می‌شد، چنین جانشین شایسته‌ای برای بیرانوند باشد. فرم این روزهای حامد لک حتی از فرم آخرین روزهای بیرو در پرسپولیس ایده‌آل‌تر به نظر می‌رسد. او با بیشترین کلین‌شیت در این فصل، یکی از اصلی‌ترین دلایل قهرمانی تیم یحیی در لیگ بیستم بوده است. حامد در طول فصل، عملکرد بسیار درخشانی داشته و یک گلر بی‌نقص برای سرخپوشان بوده است. او مدت زیادی در انتظار این فرصت بود و بالاخره توانست برای تیم محبوبش به میدان برود. به دست آوردن این فرصت، حامد را در اوج انگیزه و اشتیاق قرار داد تا این دروازه‌بان، نمایش‌هایی کاملا ایده‌آل را در پرسپولیس پشت سر بگذارد و مرد شماره یک دروازه این تیم لقب بگیرد. او کمی پیش از شروع لیگ بیستم به این تیم ملحق شد و در جمع قرمزها، عملکردی فراتر از حد انتظار داشت.

مدافع راست: فرشاد محمدی‌مهر

لیگ بیستم، فصل خوبی برای ذوب نبود و آنها در نهایت به سختی در لیگ ماندگار شدند. با این وجود، فرشاد محمدی‌مهر نمایش بسیار خوبی در این تیم ارائه کرد. او این فصل  با چهار ایستگاهی مستقیم برای تیمش موفق به گل‌زنی شد. یک رکورد جالب توجه که او را به یکی از گل‌زن‌ترین مدافعان لیگ برتر تبدیل کرد. به نظر می‌رسد فرشاد در شروع فصل جدید، به یک تیم تازه ملحق شود و حتی این احتمال وجود دارد که به یکی از تیم‌های مدعی لیگ برتر ملحق شود.

مدافع میانی: حسین کنعانی‌زادگان

عملکرد این مدافع در لیگ بیستم آنقدر خوب بود که جای خالی شجاع خلیل‌زاده در پرسپولیس احساس نشد. کنعانی روی زمین و هوا، یکی از بهترین مهره‌های این فصل قرمزها به شمار  می‌رفت. جالب اینکه او حتی اجازه نداد جشن قهرمانی پرسپولیس به پایان برسد و قبل از پایان این جشن، رسما از هواداران پرسپولیس خداحافظی کرد. همان‌طور که از قبل هم اعلام شده بود، او تصمیم گرفته برای فصل جدید به فوتبال قطر ملحق شود و در لیگ ستارگان به میدان برود.

مدافع میانی: موسی کولیبالی

تیم نکو درست مثل فصل گذشته، صاحب دومین خط دفاعی برتر فصل بود و درخشش موسی کولیبالی، در این زمینه به شدت موثر بوده است. مدافع مالیایی، حالا دیگر به یک فوتبالیست کاملا پخته تبدیل شده و تجربه بسیار زیادی در فوتبال ایران به دست آورده است. او حالا یک مدافع میانی کاملا مطمئن به شمار می‌رود و توانسته اطمینان سرمربی تیمش را هم به خوبی جلب کند. کولیبالی در چند سال گذشته یکی از بهترین مدافعان میانی فوتبال ایران بوده است.

در اینکه محرم نویدکیا در اولین فصل مربیگری در لیگ برتر دست به کار بزرگی زده و تیم آماده‌ای را به فوتبال ایران تحویل داده، شکی وجود ندارد اما لقب بهترین مربی فصل، بهتر از هر چهره دیگری برای یحیی گل‌محمدی مناسب به نظر می‌رسد

مدافع چپ: میثم تیموری

تراکتورسازی فصل را در رده چهارم جدول به پایان رساند تا شاید بتواند راهش را به طرف لیگ قهرمانان آسیا هموار کند. با این وجود انتظارات هواداران این تیم باز هم از تراکتور برآورده نشد. به نظر می‌رسد بهترین مهره تیم تبریزی در این فصل، میثم تیموری بوده است. این مدافع کناری فصل خوبی را در تبریز پشت سر گذاشت و یکی از بهترین‌های لیگ برتر بیستم بود.

هافبک دفاعی: مسعود ریگی

در اولین روزهای پیوستن به استقلال، انتقادهای زیادی از این هافبک مطرح می‌شد اما ریگی در این فصل به خوبی خودش را پیدا کرد و به یکی از ستاره‌های آماده استقلال تبدیل شد. او در مرکز زمین کاملا کم‌اشتباه ظاهر شد و با پاس‌های دقیقش، به کمک تیم آمد. مسعود هنوز چندان ریسکی بازی نمی‌کند اما عملکرد او در استقلال، روز به روز بهتر می‌شود.

هافبک میانی: احمد نوراللهی

از اولین فصل پیوستن احمد نور به پرسپولیس، هفت سال گذشته و او حالا یکی از پرتجربه‌ترین مهره‌های تیم به شمار می‌رود. این هافبک حالا در غیاب سیدجلال، بازوبند کاپیتانی تیم را هم به بازو دارد. احمد نور، فصل فوق‌العاده‌ای را در ترکیب قرمزها سپری کرد و بدون تردید، یکی از بهترین‌های این فصل لیگ برتر بود. بدون تردید اگر قرار باشد احمد یک مسابقه از این فصل را از خاطره‌ها پاک کند، به سراغ دربی دور رفت و موقعیت‌های از دست‌رفته‌اش مقابل استقلال می‌رود. با این حال او در لیگ بیستم آنقدر درخشیده که هیچ هواداری دیگر به آن موقعیت‌ها فکر نمی‌کند. او حالا به یک رهبر در خط میانی قرمزها تبدیل شده است.

هافبک هجومی: سروش رفیعی

سپاهان همان تیمی بود که دوباره سروش را به روزهای درخشان گذشته‌اش برگرداند. رفیعی زیر نظر محرم، دوباره به همان هافبک خلاق قبلی تبدیل شد. بازیکنی که هم در پاس‌های عمقی و هم در شروع‌های مجدد، عملکرد قابل توجهی در سپاهان داشت. رفیعی با 9 پاس گل، بهترین پاسور این فصل هم لقب گرفت. بدون شک اگر فرم خوب سروش نبود، خط حمله سپاهان فصل را با این آمار رویایی و درخشان به پایان نمی‌برد و سجاد شهباززاده نمی‌توانست در این فصل این تعداد گل به ثمر برساند. با این فرم، دعوت دوباره سروش به تیم ملی نیز چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.

مهاجم کناری: مهدی قایدی

او حالا دیگر یک فرمانده برای استقلال به شمار می‌‌رود. ستاره جوانی که این فصل به اوج رسید و عملکردی فوق‌العاده در استقلال داشت. مهدی امسال، بالاخره فرصت درخشیدن در ترکیب تیم ملی را هم به دست آورد. با این سطح از آمادگی، انتظار می‌رود مرد شماره 10 آبی‌ها خیلی زود از فوتبال ایران جدا شود و در یک لیگ خارجی به میدان برود.

مهاجم کناری: مهدی ترابی

تا نیم‌فصل در لیگ قطر توپ می‌زد اما تنها یک نیم‌فصل کافی است تا ترابی را در جمع بهترین‌های این فصل لیگ قرار بدهیم. مهدی به موقع به تیم یحیی برگشت و با پاس‌ها و نفوذهای تماشایی‌اش، بارها و بارها گره بازی‌های مختلف را برای سرخپوشان باز کرد. ترابی باز هم نشان داد که استانداردهای بازی‌اش فراتر از سطح فوتبال ایران است.

مهدی امسال، بالاخره فرصت درخشیدن در ترکیب تیم ملی را هم به دست آورد. با این سطح از آمادگی، انتظار می‌رود مرد شماره 10 آبی‌ها خیلی زود از فوتبال ایران جدا شود و در یک لیگ خارجی به میدان برود

مهاجم نوک: سجاد شهباززاده

تا همین یک سال قبل، خیلی‌ها تصور می‌کردند دوران درخشش سجاد در لیگ برتر دیگر به پایان رسیده و این مهاجم هیچ‌وقت نمی‌تواند کیفیت گذشته‌اش را به دست بیاورد. سجاد اما فصل گذشته در سپاهان احیا شد و این فصل، بهترین مهاجم لیگ برتر بود. او با رکورد بسیار خوبی، آقای گلی لیگ برتر را از آن خودش کرد. در تمام ادوار لیگ برتر، فقط رضا نوروزی با 24 گل در یک فصل، عملکرد بهتری از این مهاجم داشته است. سجاد آماده‌ترین مهره این فصل سپاهان بود و تلاش زیادی به خرج داد تا قهرمانی لیگ برتر را نیز با این تیم جشن بگیرد اما این اتفاق در نهایت رخ نداد. با این وجود نمی‌توان درخشش خیره‌کننده این مهاجم در لیگ برتر بیستم را نادیده گرفت. ستاره‌ای که با یک پیشرفت مثال‌زدنی، حتی از نقاط اوج قبلی‌اش در فوتبال ایران هم فراتر رفت.

سرمربی: یحیی گل‌محمدی

در اینکه محرم نویدکیا در اولین فصل مربیگری در لیگ برتر دست به کار بزرگی زده و تیم آماده‌ای را به فوتبال ایران تحویل داده، شکی وجود ندارد اما لقب بهترین مربی فصل، بهتر از هر چهره دیگری برای یحیی گل‌محمدی مناسب به نظر می‌رسد. کسی که توانست تنها با «یک شکست» در این فصل، قهرمانی لیگ را جشن بگیرد. پس از قهرمانی فوق‌العاده تیم برانکو در لیگ هجدهم، هیچ‌کس تصور نمی‌کرد پرسپولیس دوباره بتواند این آمار فوق‌العاده را به دست بیاورد اما یحیی، این موفقیت تاریخی را تکرار کرد و با این رکورد استثنایی، روی سکوی اول لیگ برتر ایستاد. در ستایش تیم یحیی، تنها نباید به نتیجه‌ها توجه کرد. آنها در طول فصل نیز فوتبال خوبی را به نمایش گذاشتند و کاملا سزاوارانه قهرمان لیگ برتر شدند. گل‌محمدی که قبل از لیگ برتر نوزدهم هرگز نتوانسته بود قهرمان لیگ برتر شود، حالا به جمع مربیانی پیوسته که سابقه دو قهرمانی در این لیگ را دارند. او به زودی باید خودش را برای یک فصل دشوارتر آماده کند.