آریا رهنورد

مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا در منطقه غرب، سرانجام به پایان رسید. اینکه رقابت‌های هر گروه به صورت متمرکز در زمین یکی از تیم‌ها برگزار می‌شد، به خودی خود اتفاق خوبی بود. چراکه در این شرایط کرونایی، تیم‌ها را از معرض سفرهای متعدد و خستگی بیش از حد دور می‌کرد. با این وجود مرحله گروهی این فصل لیگ قهرمانان، چند ایراد بسیار بزرگ داشت که حسابی هم به چشم آمدند. ایرادهای بزرگی که همچنان مانعی برای پیشرفت هرچه بیشتر این تورنمنت هستند. ای.اف.سی حداقل برای مراحل حذفی، باید به دنبال کمرنگ ‌کردن این ایرادهای بزرگ باشد.

غرب و شرق؛ شکاف بزرگ

اولین ایراد بزرگ و عجیب لیگ قهرمانان آسیا در شکل جدید برگزاری در عصر کرونا، شکاف بزرگی است که بین دو منطقه غرب و شرق شکل می‌گیرد. سال گذشته فینالیست غرب آسیا مشخص شده بود اما شرقی‌ها تازه مرحله گروهی را برگزار می‌کردند. این برگزاری، اصلا مبتنی بر عدالت نیست و به ضرر تیم‌های غربی خواهد بود. کنفدراسیون فوتبال آسیا در این فصل هم همین رویه را در پیش گرفته است. حالا هشت تیم غربی حاضر در مرحله یک هشتم نهایی مشخص شده‌اند اما تیم‌های شرقی هنوز حتی یک مسابقه را هم پشت سر نگذاشته‌اند. اگر ای.اف.سی می‌خواهد این نابرابری بزرگ را از بین ببرد، باید از فصل آینده رقابت‌های شرق و غرب را در یک زمان برگزار کند. در غیر این صورت بازی‌ها سروشکل جذابی به خودشان نخواهند گرفت.

جام 40 تیمی؛ این تصمیم تهدیدآمیز

40 تیمی شدن لیگ قهرمانان آسیا، تحت هیچ شرایطی تصمیم درستی نبود. چراکه برخی از تیم‌های حاضر در این جام، در حد و اندازه‌های رقابت به نظر نمی‌رسیدند. برای مثال تیم‌هایی مثل گوا و یا الشرطه نه‌تنها کمکی به بالارفتن سطح مسابقات نکردند، بلکه به لیگ قهرمانان آسیا لطمه زدند. علاوه بر این، 40 تیمی شدن این رقابت و حضور 20 تیم از غرب آسیا، وضعیت نهایی برخورد تیم‌ها در دور حذفی را به شدت پیچیده کرد. آن‌قدر که پرسپولیس حتی یک روز بعد از سرگروهی‌اش، هنوز نمی‌دانست که باید با کدام رقیب روبه‌رو شود و چه مسابقه‌ای را در پیش داشته باشد. تیم‌های تراکتور و السد هم تا آخرین لحظه در شش و بش صعود یا حذف بودند. این بلاتکلیفی و این تعلیق، اصلا برای یک تورنمنت مهم فوتبال پذیرفتنی به نظر نمی‌رسد. اگر هم قرار است ناگهان تعداد تیم‌ها افزایش پیدا کنند، باید سازوکار منطقی‌تری برای این رقابت وجود داشته باشد. اصلا وقتی در قاره اروپا با آن همه تیم قدرتمند لیگ قهرمانان 32 تیمی است، معلوم نیست چرا در آسیا 40 تیم باید در لیگ قهرمانان به رقابت بپردازند.

هندوستان؛ این میزبان ترسناک

انتخاب هندوستان به عنوان یکی از میزبان‌های دور گروهی جام ملت‌ها، تصمیمی بود که در جهت توسعه بیشتر فوتبال در هند گرفته شد اما از آن‌جایی که این جام اساسا بدون حضور تماشاگر برگزار می‌شد، چنین تصمیمی اصلا نتیجه‌بخش به نظر نمی‌رسید. بخش طنز ماجرا این‌جاست که یک روز قبل از پایان دور گروهی، سرمربی و اعضای خارجی باشگاه گوا عملا از هندوستان فرار کردند! چراکه این کشور درگیر بحران تاریخی کرونای هندی شده بود. در حقیقت الوحده در روز پایانی و در دیداری که برای صعودش کلیدی بود، روبه‌روی یک ترکیب نصفه و نیمه از گوا قرار گرفت. اتفاقی که در شرایط طبیعی رقابت را عملا زیر سوال برد.

وی.ای.آر؛ هست و نیست!

معلوم نیست مسئولان ای.اف.سی چه نوع نگاهی به وی.ای.آر دارند. به طور کلی یا این پدیده خوب است و یا خوب نیست. اینکه در دور گروهی از وی.ای.آر استفاده نشود و حتی در یک هشتم نهایی هم خبری از کمک داور ویدئویی نباشد اما ناگهان از یک چهارم نهایی مسابقات دارای وی.ای.آر شود، بازیکنان تیم‌های مختلف را سردرگم خواهد کرد. این مسابقات باید یا با وی.ای.آر و یا بدون آن برگزار شود، گرفتن یک تصمیم بینابینی در آن، هیچ کمکی به برگزاری ایده‌آل جام نمی‌کند.

پخش تلویزیونی؛ فراتر از فاجعه

موضوع پخش تلویزیونی رقابت‌های لیگ قهرمانان هم در این فصل در نوع خودش انتقادبرانگیز بوده است. بسیاری از هواداران فوتبال در قطر، موفق به دیدن دیدارهای تیم‌شان نشده‌اند و این موضوع سروصدای زیادی در کشورهای غرب آسیا به پا کرده است. در حقیقت پخش تلویزیونی، بدیهی‌ترین اتفاق در خصوص یک تورنمنت فوتبالی است و عجیب به نظر می‌رسد که مسئولان ای.اف.سی حتی نتوانسته‌اند این مشکل را هم حل کنند!

همزمانی؛ ضرورت گمشده!

حتی در بورکینافاسو هم برگزارکنندگان یک رقابت فوتبال به خوبی می‌دانند که دیدارهای پایانی مرحله گروهی برای حفظ سلامت و جذابیت، باید «همزمان» باشند. در لیگ قهرمانان آسیا اما از این خبرها نیست. دیدارهای پایانی دور گروهی در این جام به صورت همزمان برگزار نشده‌اند و این موضوع کاملا دور از عدالت و حرفه‌ای‌گری بود. در حقیقت بعضی تیم‌ها با علم به نتیجه هم‌تیمی‌ها در روز آخر، آخرین مسابقه در آسیا را آغاز کردند. اتفاقی که در هیچ جام دیگری در دنیای فوتبال تحت هیچ شرایطی رخ نمی‌دهد.