آخرین مسابقه پرسپولیس در سال 99 در شرایطی برگزار می‌شود که نام محمد انصاری در فهرست نفرات تیم یحیی دیده نخواهد شد. انصاری همچنان اصرار به فسخ قرارداد با باشگاه دارد و پرسپولیسی‌ها هم ظاهرا با این تصمیم مخالف هستند. جالب اینکه باشگاه تقریبا همیشه در موضع مخالف انصاری قرار گرفته است. در شروع فصل که مدافع باتجربه قرمزها قصد داشت قراردادش را بدون چون و چرا تمدید کند، یحیی و دیگران برای او پشت چشم نازک کرده بودند و از این بازیکن می‌خواستند که «صبر» بیشتری داشته باشد. حالا که خود انصاری تصمیم به جدایی گرفته هم باشگاه با او کنار نمی‌آید و برابر این تصمیم مقاومت به خرج می‌دهد. رفتاری که در این سال‌ها با این مدافع سختکوش شده، اصلا شایسته به نظر نمی‌رسد. او با همه وجود برای پرسپولیس جنگیده اما احترام لازم را از این تیم دریافت نکرده است. انصاری دو بار در لباس قرمزها به شدت مصدوم شده و آینده فوتبالی‌اش را به خطر انداخته اما باشگاه در شرایط حساس به خوبی از او مراقبت نکرده است. حتی همین حالا هم با وجود در اختیار داشتن این بازیکن، سرخ‌ها به سراغ فرشاد فرجی رفته‌اند تا نشان بدهند که روی انصاری حساب چندانی باز نمی‌کنند. محمد به لحاظ فنی، قابلیت‌های بسیار زیادی دارد و زمانی پای ثابت اردوهای تیم ملی بوده اما تداوم نیمکت‌نشینی در پرسپولیس، شرایطش را تحت تاثیر قرار می‌دهد. او می‌خواهد از باشگاه برود تا در تیم دیگری، فرصت بیشتری برای بازی به دست بیاورد اما سرخ‌ها همچنان این درخواست را نمی‌پذیرند و همکاری لازم را با او انجام نمی‌دهند.

تجربه تلخ محمد انصاری، نشان می‌دهد که سکوت و آرامش، فوتبالیست‌ها را در ایران به قربانی تبدیل خواهد کرد. یعنی اگر همواره سرت به کار خودت باشد، هیاهو درست نکنی، برای باشگاه حاشیه به وجود نیاوری و سروصدای زیادی نداشته باشی، به هیچ قیمتی دیده نمی‌شوی و باشگاه حرفت را نمی‌خواند. اگر انصاری هم گاهی در رسانه‌ها گرد و خاک به پا می‌کرد، اگر مدام درخواست افزایش حقوق را با باشگاه مطرح می‌کرد و به دنبال اصلاح قرارداد می‌رفت، اگر وقت و بی وقت روبه‌روی دوربین‌ها به لوگوی پرسپولیس بوسه می‌زد و در شبکه‌های اجتماعی برای هوادارها نامه فدایت شوم می‌نوشت، ماجرا به شدت فرق می‌کرد. انصاری تاوان سکوتی را می‌دهد که در همه این سال‌ها به نمایش گذاشته است. تاوان آرامشی را که ظاهرا نباید در رفتار یک فوتبالیست وجود داشته باشد. او به لحاظ فنی همیشه یک بازیکن درجه یک بوده و از هیچ تلاشی برای سرخ‌ها دریغ نکرده اما تقریبا هیچ حمایتی از سوی باشگاه ندیده است. این ماجرا نشان می‌دهد که فوتبالیست‌های جوان‌تر باید چه راه و روشی را برای خودشان در نظر بگیرند. این ماجرا نشان می‌دهد که در فوتبال ایران، سکوت و آرامش اصلا جواب نمی‌هد و این هیاهو است که همیشه خریدار دارد. از همین امروز، باید به تماشای بازی‌های پرسپولیس بدون حضور انصاری در فهرست 18 نفره عادت کنیم. بازیکنی که انگار از مدت‌ها قبل از فهرست باشگاه خارج شده و جزو اولویت‌های پرسپولیس نبوده است.