غریب آشنا!

آریا طاری

چند فوتبالیست را می‌شناسید که درست وقتی مبلغ و آپشن‌های قراردادشان لو رفت، وقتی زیر هجمه شدید قرار گرفتند و قضاوت شدند، به دوربین تلویزیون زل بزنند و بگویند که انسانیت برای‌شان از فوتبال مهم‌تر است؟ چند فوتبالیست را می‌شناسید که به جای فخر فروختن درباره خودشان، به دوربین تلویزیون نگاه کنند و بگویند که هیچ دغدغه‌ای بزرگ‌تر از «بشر» ندارند؟ حضور شیخ دیاباته در تلویزیون، یک تجربه تکان‌دهنده بود. چراکه در فضای مسموم فوتبال ایران، عادت به شنیدن چنین صحبت‌هایی نداشتیم. چراکه عادت کرده بودیم استوری‌ زشت بازیکنان فوتبال را ببینیم و کری‌های کودکانه را حتی در بین ستاره‌های بزرگ تماشا کنیم. خیلی‌ها تصور می‌کردند دیاباته قرار است در فوتبال برتر، از قراردادش حرف بزند. قرار است مسببان لو رفتن این قرارداد را سرزنش کند و علیه آنها موضع بگیرد. قرار است او در ژست مظلومیت فرو برود و از خودش دفاع کند اما شیخ فقط چند لحظه درباره این قرارداد صحبت کرد و در همان چند لحظه نیز، دست روی این موضوع گذاشت که عامل انتشار این قرارداد را بخشیده و دیگر هیچ مشکلی با این موضوع ندارد. او از علاقه‌اش به ایران گفت. از اینکه «بچه اکباتان» است و همه بچه‌های ایرانی را مثل فرزندان خودش می‌داند. از اینکه دوست دارد در ایران بماند و یک روز برای تیم ملی ایران به میدان برود. از اینکه با احترام فوق‌العاده‌ای در ایران روبه‌رو شده و هرگز برخورد بدی را تجربه نکرده است. از اینکه متوجه شده ایرانی‌ها اصلا نژادپرست نیستند و با غریبه‌ها، خیلی خوب برخورد می‌کنند. در حرف‌های شیخ دیاباته، هیچ نشانی از بغض و کینه نبود. آن هم در روزهایی که این بازیکن با سخت‌ترین حملات ممکن روبه‌رو شده است. بس که سلبریتی‌های شاهکار خودمان را دیده‌ایم، با شنیدن چنین صحبت‌هایی شگفت‌زده می‌شویم.

اوج حرف‌های شیخ دیاباته روی آنتن زنده تلویزیون، جایی بود که او درباره تیم رقیب صحبت کرد. برخلاف خیلی از استقلالی‌ها که در این چند فصل موفقیت‌های پرسپولیس را مدام زیر سوال برده‌اند، او قهرمانی‌های رقیب را کاملا سزاوارانه دانست و این تیم را به عنوان شایسته‌ترین تیم برای بردن لیگ نوزدهم معرفی کرد. همه پیشکسوت‌هایی که این مدت از جام اسنپی و تیم سوم پایتخت و چنین مسائلی حرف زده‌اند، همه پیشکسوت‌هایی که ویدئوی توهین‌شان به تیم رقیب وایرال شده، همه سرپرست‌هایی که دائما به هم پریده‌اند و تهدید کرده‌اند که نتایج بازی نباید بیرون از زمین رقم برخورد، باید با شنیدن این صحبت‌ها از خودشان خجالت بکشند. یک نفر از کیلومترها دورتر آمده و به خیلی‌ها درس اخلاق داده است. یک نفر تصویر نفرینی فوتبال در ایران را کنار زده و به جای همه آن دشمنی‌های شوم و اعصاب خرد کن، تصویر جذابی نشان‌مان داده است. یک نفر ثابت کرده که بدون کری خواندن هم می‌توان محبوب بود. او حتی در واکنش به ماجرای علی علیپور و تقلید شادی گلش در دربی، این بازیکن را «برادر» خودش دانست. شاید چنین صحبت‌هایی، در فروکش کردن جو مسموم اطراف دربی هم بسیار موثر باشد. شاید چنین صحبت‌هایی اعضای هر دو باشگاه را آرام کند و شرایطی را به وجود بیاورد که این بازی، به شکل سالم‌تر و مطلوب‌تری برگزار شود. شاید اصلا همه چیز، طور دیگری پیش برود. دیاباته با وجود احترام به رقیب، روی هم‌تیمی‌ها هم تعصب خاصی دارد. او تاکید می‌کند که اگر کسی مهدی قائدی را اذیت کند، پنجه‌هایش را باز خواهد کرد. در تیمی که همین حالا هم درگیر چنددستگی شده، در تیمی که بازیکنانش علیه هم استوری می‌گذارند و تمرین را به هم می‌زنند، در تیمی که در آن هر کسی خودش را بیشتر از استقلال دوست دارد، شیخ دیاباته یک غنیمت بزرگ است.

نه فقط برای استقلال، شیخ دیاباته باید برای فوتبال ایران حفظ شود. لیگ برتر در این فضای تلخ، به چنین بازیکنان امیدبخشی نیاز دارد. او هم درون زمین یک ستاره تمام‌عیار است و هم بیرون زمین، یک چهره دوست‌داشتنی نشان می‌دهد

نه فقط برای استقلال، شیخ دیاباته باید برای فوتبال ایران حفظ شود. لیگ برتر در این فضای تلخ، به چنین بازیکنان امیدبخشی نیاز دارد. او هم درون زمین یک ستاره تمام‌عیار است و هم بیرون زمین، یک چهره دوست‌داشتنی نشان می‌دهد. او هم درون زمین قادر است کارهای جذابی انجام بدهد و هم بیرون زمین، چشم‌ها را خیره می‌کند. در میان انبوه خارجی‌های بی‌کیفیت و بی‌اخلاق و پرحاشیه‌ای که به فوتبال ایران ورود کردند، دیاباته یک استثنای بزرگ به شمار می‌رود. یک مرد با قامت بلند و قلب بزرگ. او شاید به زودی در فوتبال ایران صاحب کفش طلا شود اما قبل از آن، صاحب یک قلب طلایی است.