کنار زمین بمانید!

آریا طاری

در لیگ برتر ایران، حواشی همواره از خود بازی‌ها جلوتر هستند. حالا تنها یک بازی در دوران کرونا برگزار شده اما همان یک مسابقه، به اندازه یک فصل حاشیه و جنجال داشته است. جواد نکونام و فرهاد مجیدی که قبل از بازی برخورد صمیمانه‌ای با هم داشتند، حالا یک پرونده جدید را در فوتبال ایران علیه هم باز کردند. آنها در گذشته نیز رابطه خوبی با هم نداشتند اما حالا دیگر اختلاف نظر میان این دو مربی، از همیشه بیشتر عیان شده است. اختلافی که به نظر می‌رسد روی سرنوشت این فصل فولاد و استقلال نیز تاثیر محسوسی خواهد گذاشت. چراکه فرهاد و نکو این روزها به شدت هرچه تمام‌تر در کانون توجه قرار گرفته‌اند.

همه آن خوش و بش‌ مفصل فرهاد مجیدی و جواد نکونام قبل از شروع مسابقه فولاد و استقلال در لیگ برتر، چیزی بیشتر از یک «نقاب» روی یک دشمنی دیرینه نبود. استقلالی‌ها خوب می‌دانند که این دو نفر هرگز رابطه خوبی با هم نداشته‌اند و هیچ‌وقت همدیگر را تحمل نکرده‌اند. حالا دیگر آن نقاب برداشته شده و دو مربی، مشغول سلاخی مجازی یکدیگر هستند. فرهاد نتیجه دیدار تیمش با فولاد را طبق معمول با ساختن یک موج جدید در اینستاگرام همراه کرده و جواد نکونام نیز، جملات تندی علیه این مربی به زبان آورده است. بدون شک این بازی برنده ندارد و این اتفاق، به هر دو نفر آنها به شدت لطمه خواهد زد. آنها در روزهای پیش رو به جای اتفاقات درون زمین، با همین حواشی قضاوت می‌شوند. انتظاری که از این دو مربی داریم املا کاملا متفاوت است. این جنس رفتارها را مربیان نسل‌های گذشته نیز خیلی خوب بلد بودند. کاری که فرهاد و نکو باید انجام بدهند، نمایش رفتارهایی کاملا متفاوت است. البته که آنها باید روبه‌روی هر چیزی که به زعم خودشان غلط است بایستند اما اینستاگرام و یا کنایه‌های تلویزیونی، تا امروز حتی یک مربی فوتبال را نیز خوشبخت نکرده‌اند.

حتی یک دلیل منطقی وجود ندارد که این دو مربی، به خاطر آن خودشان را وارد چنین دعوایی کنند. اگر ادعای فرهاد مجیدی در مورد داور مسابقه درست باشد، این وظیفه او نیست که پیگیری‌های لازم را انجام بدهد. فرهاد نباید به همین سادگی خودش را بسوزاند و چنین خطری را به جان بخرد. اگر او از صحت ادعایش مطمئن است، باید باشگاه را در جریان بگذارد و مسئولیت ادامه این روند را به مدیران باشگاه واگذار کند. با این روند حتی در صورت اشکال در اطلاعات اولیه، وجاهت این مربی در فوتبال ایران خدشه‌دار نخواهد شد. او نمی‌تواند از یک طرف داور را به بی‌مسئولیتی متهم کند و از طرف دیگر، خودش چنین رفتاری با باشگاه استقلال داشته باشد. چراکه اختصاص دادن این حجم از تمرکز به مسائل حاشیه‌ای، نوعی بی‌مسئولیتی از سوی این مربی خواهد بود. او باید پیگیری این پرونده را به باشگاه بسپارد و خودش با تمام توان، استقلال را در 9 دیدار پایانی هدایت کند. در نقطه مقابل نیز جواد نکونام، وضعیت مشابهی دارد. او به جای تمرکز روی تیم خودش، دائما به سرمربی حریف طعنه می‌زند و حتی به شکل ناجوانمردانه‌ای از مصدومیت بازیکنان استقلال علیه فرهاد استفاده می‌کند.

این کار یک ریسک باورنکردنی از سوی کاپیتان سابق تیم ملی است. چراکه اگر در آینده‌ای نزدیک مهره‌های فولاد نیز مصدوم شوند، همه از این ادعاها علیه خود او استفاده خواهند کرد. او تاکید دارد که به دنبال فضای مجازی نیست اما از آنتن زنده تلویزیون، برای کنایه زدن به رقیب بهره می‌برد. این دو مربی هنوز پخته نشده‌اند، هنوز تجربه زیادی ندارند و باید کارهای فراوانی انجام بدهند اما هر دو نفر، سال‌ها به عنوان بازیکن در زمین فوتبال دیده شده‌اند و انتظار کمی حرفه‌ای‌تر بودن، انتظار گزافی از آنها نیست.

باید انتظار داشته باشیم که استقلال و فولاد، مربیان جوان و احساسی‌شان را کنترل کنند اما ظاهرا هیچ تصوری در فوتبال ایران، همیشه غلط نخواهد بود. چراکه مدیران استقلال و فولاد بیشتر از فرهاد و نکو، در این حواشی ذوب شده‌اند. سعید آذری هنوز دست از هیاهوی اینستاگرامی برنداشته و پاسخ حریفش را در فضای مجازی با کنایه‌هایی آشکار و مشخص می‌دهد. همان‌طور که سعادتمند نیز از هر فرصتی برای اعلام انصراف احتمالی تیمش از لیگ برتر استفاده می‌کند. آنها نمی‌توانند این دو مربی را کنترل کنند و اصلا به یک نفر نیاز دارند که خودشان را کنترل کند! در چنین شرایطی، حق داریم اگر نگران آینده مربیگری مجیدی و جواد نکونام باشیم. آنها در کاری که انجام می‌دهند، فوق‌العاده مستعد هستند اما باتلاق‌هایی شبیه به این دعوا، می‌تواند این دو نفر را به درون خودش بکشد و استعدادشان را نیز تحت تاثیر قرار بدهد. آنها شبیه واگن‌هایی در حال خارج شدن از ریل هستند. کاش در ریل بمانند و از خودشان مراقبت کنند. کاش کنار زمین بمانند و این همه وقت، انرژی و تمرکز برای مسائل بیرون از زمین نگذارند.