بدرود افعی سیاه

آریا رهنورد

بیست و ششم ژانویه، برای همیشه در تاریخ ورزش دنیا به عنوان یک روز سیاه به یاد آورده خواهد شد. در این روز سانحه سقوط هلی‌کوپتر، یکی از بهترین بسکتبالیست‌ها و یکی از حرفه‌ای‌ترین ورزشکارهای تمام تاریخ را به همراه دختر 13 ساله‌اش به کام مرگ کشاند. کوبی که همیشه دوست‌داشتنی‌ترین چهره بسکتبال ان.بی.ای بود و هرگز زندگی‌اش را با جنجال و حاشیه ترکیب نکرد، در 41 سالگی چشم‌ها را برای همیشه بست. مرگ این ستاره ابدی، نه فقط برای هواداران لس‌آنجلس لیکرز، بلکه برای همه دوستداران بسکتبال در سراسر دنیا یک بهت بزرگ بود. ساعاتی بعد از این اتفاق، دوربین‌ها لبران جیمز را در حال اشک ریختن شکار کردند. اتفاقی که هرگز قبلا مقابل یک دوربین برای لبران رخ نداده بود. «تری یانگ» که همیشه از کوبی به عنوان یک الگوی بزرگ یاد کرده، این هفته با شماره قدیمی برایانت یعنی شماره هشت به زمین رفت. نیمی از بازی‌های این هفته بسکتبال آمریکا، به زمان دیگری موکول شد و در نیمی دیگر از بازی‌ها نیز، تیم‌ها توافق کردند تا به محض شروع مسابقه، توپ را 24 ثانیه بدون هیچ حرکتی حفظ کنند و به احترام کوبی، بازی را از جریان بیندازند. کوبی نه فقط یک بازیکن بزرگ، بلکه یک الگوی تمام‌عیار بود. او انگیزه بسکتبالیست ‌شدن را برای افراد زیادی ایجاد کرد و یک طرفدار پروپاقرص فوتبال هم بود. برایانت در فاصله سال‌های 2000 تا 2002، قهرمان بی‌رقیب ان.بی.ای شد و این افتخار بزرگ را بعدها در سال‌های 2009 و 2010 نیز تکرار کرد. کارنامه ورزشی او، پر از افتخارات بزرگ و وصف‌ناپذیر است. به جز پنج قهرمانی در ان.بی.ای، او مدال طلای المپیک را نیز در کارنامه دارد.

بیست و ششم ژانویه، برای همیشه در تاریخ ورزش دنیا به عنوان یک روز سیاه به یاد آورده خواهد شد. در این روز سانحه سقوط هلی‌کوپتر، کوبی یکی از بهترین بسکتبالیست‌ها و یکی از حرفه‌ای‌ترین ورزشکارهای تمام تاریخ را به همراه دختر 13 ساله‌اش به کام مرگ کشاند

شکیل اونیل درگذشت کوبی را درست شبیه «مرگ برادر» توصیف کرده و از ناتوانی‌اش در تحمل این غم گفته است اما این تنها ستاره‌های دنیای بسکتبال نیستند که از شنیدن این خبر، مغموم شده‌اند. «هری کین» ستاره انگلیسی باشگاه تاتنهام، در کنار انتشار پیامی برای درگذشت کوبی، از این نوشته که او همیشه دیگران را به طرف پیشرفت سوق داده و انگیزه را برای بهتر شدن در دیگران به وجود آورده است. لوئیس همیلتون قهرمان سرشناس فرمول یک نیز از دست دادن کوبی را از دست دادن یک چهره الهام‌بخش و فراموش‌نشدنی در دنیای ورزش دانسته است. حقیقت این است که مرد بزرگ دنیای بسکتبال، همیشه علاقه داشته تا در سفرها از هلی‌کوپتر شخصی‌اش استفاده کند و این علاقه، سرانجام کار دست او داده است. مرگ اما پایانی برای این افسانه نخواهد بود. قهرمان‌ها می‌آیند و می‌روند اما اسطوره‌ها، همیشه جاودانه هستند و کوبی، بدون تردید یک اسطوره بزرگ بود. او بارها در مصاحبه‌هایش به «کوتاه‌ بودن‌ زندگی» اشاره کرده بود و زندگی‌اش هم، خیلی زود تمام شد اما او از فرصتش به خوبی استفاده کرد و خاطره‌اش را برای همیشه در دنیای ورزش باقی گذاشت. کوبی یک بسکتبالیست خوب، یک دوست خوب، یک پدر خوب و یک انسان خوب بود. فردی که تا آخرین روز از زندگی، تا می‌توانست به همه انرژی مثبت داد تا تمام دنیا امروز، سوگوار یک ابرستاره باشند.