آریا طاری

پیروزی قاطع سه بر یک استقلال مقابل آلومینیوم اراک در هفته نهم لیگ برتر، نه یک برد معمولی، بلکه سندی بر تحول عمیق و تدریجی در کالبد تیم تحت هدایت ریکاردو ساپینتو بود. این مسابقه که آبی‌ها را به تنهایی به صدر جدول رساند، نمایانگر فصلی جدید از فوتبال تهاجمی، ترکیبی از بازیکنان باتجربه و جوانان بااستعداد و اتکای محسوس به مهره‌های خارجی تاثیرگذار است. استقلال دیگر آن تیم فصل‌های گذشته نیست که به هیچ تیمی نه نمی‌گفت و یا بردهایش را با اختلاف حداقلی جشن می‌گرفت؛ این تیم در حال یادگیری بردن با «کیفیت» است. 

استقلال در حالی موفق به کسب پیروزی مقابل آلومینیوم شد که حریفش تیمی سازمان‌یافته و مستحکم بود؛ تیمی که پیش از این دیدار، چهار پیروزی متوالی کسب کرده و در پنج بازی پیاپی دروازه خود را بسته نگه داشته بود. شکستن سد دفاعی چنین تیمی با سه گل، شاهدی بر کارایی تاکتیکی و جسارت تهاجمی شاگردان ساپینتو است. 

ساپینتو از همان ابتدای فصل، بر لزوم زمان برای پیاده‌سازی افکارش تاکید کرده بود. حالا و در اواسط نیم‌فصل اول، تیم او به بلوغ نسبی رسیده است. پیروزی قاطعانه در ورزشگاه شهدای شهر قدس، چهارمین برد متوالی استقلال در رقابت‌های مختلف بود و نشان داد که «تحول» وعده‌ داده شده، صرفا یک شعار نبوده است. تیم ساپینتو تهاجمی‌تر بازی می‌کند، مالکیت توپ را در زمین حریف دنبال می‌کند و تنوع حملاتش، پیش‌بینی نحوه گلزنی را برای رقبا دشوار ساخته است. 

کلید اصلی درخشش کنونی استقلال، مثلث تهاجمی هولناکی است که این روزها در خط حمله شکل گرفته است. یاسر آسانی، مونیر الحدادی و علیرضا کوشکی نام‌هایی هستند که بار اصلی گلزنی و خلق موقعیت را بر دوش می‌کشند. یاسر آسانی، وینگر آلبانیایی و ملی‌پوش، این روزها به عنوان «متخصص پنالتی» شهرت یافته و با دوندگی و تکنیک خود، توانایی گرفتن پنالتی و تبدیل آن به گل را به یک هنر تبدیل کرده است. گل اول مقابل آلومینیوم که خودش با نفوذش آن را گرفت و تبدیل به گل کرد، نمونه بارز این نقش‌آفرینی است. 

بازی مقابل آلومینیوم اراک فقط یک پیروزی نبود؛ یک بیانیه بود که استقلال با قدرت، تهاجم و اعتمادبه‌نفس، بازگشته تا دوباره مدعی جدی قهرمانی باشد. هواداران استقلال، امروز بیش از هر زمان دیگری به تیم خود افتخار می‌کنند؛ تیمی که «حالش خوبِ خوب است»

مونیر الحدادی با سابقه حضور در تیم‌های بزرگی چون بارسلونا، علاوه بر تجربه، با یک گل و یک پاس‌ گل در مصاف با آلومینیوم، نشان داد که کیفیت فنی بالایی دارد و می‌تواند در نقش یک هافبک طراح، موتور محرک حملات باشد. علیرضا کوشکی نیز به عنوان ضلع سوم این مثلث، با حرکات انفجاری و گلزنی‌های حساس، نشان داده است که سرمربی پرتغالی به درستی به او اعتماد کرده است.

درمجموع ۷۲ درصد از تمام گل‌های این فصل استقلال (در لیگ برتر و رقابت‌های آسیایی) با تاثیر مستقیم (گل یا پاس‌گل) آسانی، منیر و کوشکی به ثمر رسیده است. این آمار نشان‌دهنده وابستگی هدفمند استقلال به این مهره‌های هجومی است و این تمرکز، نه به معنای تک‌روی، بلکه به معنای تخصصی شدن نقش‌ها در سیستم ساپینتو است. البته کوشکی به تازگی حکم محرومیت دو ‌جلسه‌ای از کنفدراسیون فوتبال آسیا گرفته و دو بازی حساس آبی‌ها در لیگ قهرمانان ۲ را از دست داده است. باید دید ساپینتو می‌تواند جانشین مناسبی برای او پیدا کند یا خیر. 

استقلال در بازی مقابل آلومینیوم، موفق به گل کردن بیست‌و‌سومین پنالتی متوالی خود در تاریخ لیگ برتر شد. این یک آمار خارق‌العاده و یک رکورد در تاریخ لیگ برتر است. مهره‌هایی چون یاسر آسانی، رامین رضاییان و کوین یامگا (در فصول گذشته) نقش مهمی در ثبت این آمار صد‌درصدی داشته‌اند و نشان می‌دهند استقلال در بحث «پنالتی‌زن اول»، هیچ‌گاه با مشکل روبه‌رو نبوده است. 

هرچند استقلال در این دیدار یک گل از روی نقطه پنالتی دریافت کرد (که ساپینتو معتقد بود قبل از آن خطا روی صالح حردانی رخ داده است)، اما در مجموع، خط دفاعی استقلال با حضور بازیکنانی چون رستم آشورماتوف و سامان فلاح، نسبت به فصول پیشین سازمان‌دهی بهتری پیدا کرده است. ورود سامان فلاح به ترکیب اصلی، قدرت انتقال توپ و بازی‌سازی از عقب زمین را به شکل چشمگیری افزایش داده است. 

سرمربی پرتغالی علاوه بر استفاده از ستاره‌های خارجی، به جوانانی چون امیرمحمد رزاقی‌نیا، سعید سحرخیزان و اسماعیل قلی‌زاده نیز میدان داده و از آنها به عنوان «تلنت» و استعدادهای آینده‌دار استقلال یاد کرده است. این اعتماد، پشتوانه محکمی برای روزهای سخت‌تر فصل خواهد بود.  پیروزی مقابل آلومینیوم، بهانه‌ای شد تا ساپینتو بار دیگر بر این نکته تاکید کند که اگر در دوره قبلی حضورش در استقلال، سیستم کمک‌داور ویدئویی (VAR) وجود داشت، تیمش با ۱۱‌ امتیاز کسب‌شده می‌توانست قهرمان لیگ شود. این اعتراف تلخ، جاه‌طلبی و عطش او برای قهرمانی در فصل جاری را نشان می‌دهد. استقلال حالا با روحیه‌ای مضاعف به استقبال بازی آسیایی‌اش می‌رود و در بازگشت، خود را برای ادامه لیگ آماده می‌کند. به نظر می‌رسد رنسانس آبی آغاز شده است. بازی مقابل آلومینیوم اراک فقط یک پیروزی نبود؛ یک بیانیه بود که استقلال با قدرت، تهاجم و اعتمادبه‌نفس، بازگشته تا دوباره مدعی جدی قهرمانی باشد. هواداران استقلال، امروز بیش از هر زمان دیگری به تیم خود افتخار می‌کنند؛ تیمی که «حالش 

خوبِ خوب است».