زجرنشینی!

آریا رهنورد

چهره سیدحسین حسینی درست بعد از به ثمر رسیدن دومین گل پیکان، حال و روز همه هواداران استقلال بود. مغموم، نگران و کم‌امید. آنها هنوز هم صدرنشین لیگ هستند اما حال و روزشان اصلا شباهتی به تیم‌های صدرنشین ندارد. ستاره‌های آبی همچنان امیدوار به بازگشت مربی‌ تیم‌شان هستند اما مدیران باشگاه تحرکات‌شان را برای انتخاب جانشین استراماچونی آغاز کرده‌اند. به نظر می‌رسد یکی از پرامیدترین فصل‌های استقلال، به واسطه ضعف مدیریتی در حال تبدیل شدن به یک تباهی بزرگ برای باشگاه است. در مسابقه این تیم با پیکان، هیچ چیز «عادی» به نظر نمی‌رسید. آبی‌ها نه برابر پیکان، بلکه به دست مدیران خودشان متوقف شدند!

وقتی مهدی قائدی با یک ضربه چیپ تماشایی توپ را از خط دروازه پیکان عبور داد، جای خالی آندره‌آ استراماچونی در آزادی بیشتر و بیشتر به چشم آمد. استقلال زود به گل رسید اما خبری از مرد ایتالیایی و شادی‌های جذابش در کنار زمین نبود. در استقلال حتی بهزاد غلامپور نیز تمایلی به انجام جشن‌های معروفش برای هر گل نداشت. استقلال مقابل پیکان، بی‌نظم‌تر از همیشه فوتبال بازی کرد و بیشتر از همه دیدارهای دیگر، توپ لو داد. کم‌تر از یک هفته قبل، آنها با حضور همزمان شیخ دیاباته و آندره‌آ استراماچونی، یکی از مدعیان قهرمانی لیگ برتر را شکست دادند. همه چیز در استقلال «عالی» به نظر می‌رسید و آنها به لحاظ کیفیت، «بهترین» تیم لیگ محسوب می‌شدند اما ظرف چند روز، همه چیز به بدترین شکل ممکن تغییر کرد. استقلال در حالی به نبرد با پیکان رسید که دیاباته را به دلیل محرومیت در اختیار نداشت و سرمربی ایتالیایی‌اش را نیز به خاطر مسائل مالی از دست داده بود. استراما با یک تصمیم انتحاری، ایران را ترک کرد و پس از جابه‌جایی میان چند کشور، سرانجام به ایتالیا رسید. شاید اگر او تصمیم «بازگشت» داشت، حداقل برای چند روز در ترکیه اقامت می‌کرد اما سفر او به ایتالیا، نشان از عزم این مربی برای ترک همیشگی فوتبال ایران دارد. او البته در پیامی، تاکید کرده که اگر مشکلاتش حل شود، همین امروز و فردا به تهران برمی‌گردد اما به نظر می‌رسد تا زمانی که مدیران فعلی در باشگاه هستند و تا زمانی که سازوکارهای مالی فوتبال ایران با اروپا رفع نشده، هیچ اتفاق مثبتی رخ نخواهد داد. استقلالی‌ها در غیاب سرمربی و بهترین مهاجم‌شان، چندان منظم نبودند. آنها در همان نیمه اول گل تساوی را دریافت کردند و یک پنالتی هم به حریف دادند. شهریار مغانلو نتوانست از این پنالتی استفاده کند و بازی با نتیجه تساوی در نیمه اول به پایان رسید. در نیمه دوم، شلیک مهارنشدنی وریا آبی‌ها را صاحب گل برتری کرد اما در آخرین ثانیه‌ها روی ایستگاهی دیدنی جلال‌الدین علی‌محمدی، حسین پورامینی ضربه سختی به حریف زد. این پیکانی‌ها نبودند که استقلال را غافلگیر کردند، استقلال به دست «خودش» و مدیرانش غافلگیر شد و دو امتیاز حساس این مسابقه را به سادگی از دست داد. البته که باشگاه این روزها، چیزهایی بیشتر از «امتیاز» از دست داده است. چند هفته بعد از شروع لیگ نوزدهم، خیلی‌ها تصور می‌کردند استراما در مسیر برکناری قرار داد و جاشین او به زودی معرفی می‌شود اما مرد ایتالیایی قصد نداشت از این جنگ بزرگ پا پس بکشد. او در مدتی کوتاه، تاثیر ویژه‌ای روی استقلال گذاشت و به سرعت نیز در میان سکوها محبوب شد. شاید اگر این تصمیم چند ماه قبل گرفته شده بود، همه هوادارها از آن حمایت می‌کردند اما حالا جدایی استراماچونی، یک کابوس باورنکردنی برای این باشگاه به شمار می‌رود. او نه‌تنها روی استقلال، بلکه حتی روی لیگ برتر نیز تاثیر گذاشت و چند تیم با الهام از شیوه بازی او و تیمش، سیستم سه دفاعه را برای خودشان انتخاب کردند. خواسته مهم هواداران باشگاه، بازگشت این مربی است اما درست مثل همیشه «نیشکسوت‌ها» دور تیم جمع شده‌اند و حالا دائما علیه این مربی صحبت می‌کنند. این صحبت‌ها از سوی چهره‌هایی مطرح می‌شود که در دوران بازی اگر دستمزدشان فقط چند ماه عقب می‌افتاد، زمین و زمان را به هم می‌زدند. چهره‌های قدیمی استقلال می‌خواهند که از نیمکت این تیم سهم داشته باشند و از همین حالا خودشان را برای نشستن روی نیمکت گرم کرده‌اند. باشگاه هم برای پایان دادن به اعتراض‌ها، می‌خواهد یک چهره محبوب را روی نیمکت بنشاند. با این حال بعید به نظر می‌رسد آینده تیم بدون استراما، آینده روشنی باشد. دیگر باید بپذیریم که فوتبال، وارد دوران «انزوا» شده است. ما دیگر قدرت حفظ مربیان خارجی را نداریم. ویلموتس و استراماچونی تنها به خاطر «پول» نرفتند. در واقع خودِ پول مهم‌ترین مساله محسوب نمی‌شد. مساله کلیدی «انتقال» این پول بود که موجب شد استراما در ایتالیا به پولشویی و دور زدن تحریم‌ها متهم شود. باید برای دورانی آماده باشیم که در آن همه مربیان فوتبال ایران، «داخلی» هستند و حتی بازیکنان خارجی نیز دیگر علاقه‌ای به حضور در این فوتبال ندارند. تصویب ‌نشدن لوایح مبارزه با پولشویی و بازگشت تحریم‌ها، تاثیرشان را روی فوتبال گذاشته‌اند. فوتبالی که از همیشه بی‌پناه‌تر شده و حالا چهره‌های سرشناسش را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد.