۵۰ قدم آخر!

آریا طاری

در آخرین هفته از لیگ برتر هجدهم، سپاهان اصفهان تنها تیمی بود که در کنار پرسپولیس هنوز روی کاغذ برای قهرمانی شانس داشت. شاگردان ژنرال در آخرین هفته نیز پیروز شدند و شکست پرسپولیس برابر پارس جنوبی، برای قهرمانی‌شان کافی بود اما پسران برانکو در جم به پیروزی دست پیدا کردند و رویای قهرمانی اصفهانی‌ها بر باد رفت. سپاهان در دو دیدار رفت و برگشت لیگ، نتیجه را به تیم قهرمان واگذار نکرد اما در هیچ‌کدام از این دو مسابقه نیز موفق به شکست دادن پرسپولیس نشد. آنها فصل خوبی را پشت سر گذاشتند اما چند لغزش در چند مسابقه کلیدی، اجازه نداد که این تیم آخرین قدم‌ها به طرف جام را با موفقیت بردارد. در شروع فصل، کم‌تر کسی توقع داشت که سپاهان به سرعت در مسیر تبدیل شدن به یکی از مدعیان قهرمانی قرار بگیرد. طلایی‌ها چند فصل کابوس‌وار را سپری کرده بودند و در لیگ هفدهم، فاصله چندانی با منطقه سقوط نداشتند. باشگاه برای پایان دادن به ناکامی‌های بزرگ، به سراغ امیرقلعه‌نویی رفت و این مربی را از ذوب‌آهن به خدمت گرفت. سپاهان توانست ترکیب خوبی را مهیای لیگ برتر کند و با این ترکیب، یکی از مدعیان جدی رسیدن به جام قهرمانی باشد. آنها حتی برای مدتی به صدر جدول نیز تکیه زدند. سپاهان در هفته سیزدهم برای اولین بار صدرنشین شد و تا پایان هفته پانزدهم نیز این رده را برای خودش حفظ کرد.

آنها در هفته‌های هفدهم و هجدهم نیز دوباره به بالاترین رده جدول رسیدند اما پس از آن دیگر نتوانستند طعم صدرنشینی را بچشند. با 58 امتیاز در 30 مسابقه، سپاهان فاصله کمی با میانگین دو امتیاز در هر بازی داشت و یکی از فصل‌های موفقش در تاریخ لیگ را به پایان رساند. با این وجود آنها به هدف‌شان برای قهرمانی لیگ دست پیدا نکردند. شاید اگر این تیم در دیدار برگشت با پرسپولیس در ورزشگاه آزادی کمی شجاعانه‌تر فوتبال بازی می‌کرد، ترکیب نهایی جدول عوض می‌شد. تیم ژنرال فصل گذشته تنها دو بار شکست خورد و به جز تراکتور و استقلال، برابر هیچ حریفی تسلیم نشد. تساوی لحظه‌آخری در دربی برگشت اصفهان و ضربه آیاندا پاتوسی در جدال سپاهان و استقلال، لحظه‌های کلیدی بودند که قهرمانی را از تیم اصفهانی گرفتند. برای رسیدن این تیم به سکوی اول، دیگر نباید چنین غفلت‌هایی تکرار شوند. تلخ‌ترین قاب فصل برای این باشگاه اما در جام حذفی رقم خورد. جایی که آنها با گل به خودی مدافع میانی پرحاشیه‌‌شان، برابر پرسپولیس شکست خوردند و فرصت رفتن به سراغ آخرین جام فصل را از دست دادند.

سپاهان در تعطیلات نیم‌فصل لیگ برتر هجدهم، فرصت طلایی تقویت ‌شدن را از دست داد. شاید اگر خریدهای زمستانی باشگاه کمی و فقط کمی موثرتر بودند، اوضاع برای این تیم امیدوارکننده‌تر می‌شد. «محمد ابراهیمی» اصلا نتوانست کمکی برای سپاهان باشد. محسن مسلمان نیز نیمکت‌نشین شد و نفراتی مثل مسلمی‌پور و علی قربانی هم برای رقم زدن یک تفاوت بزرگ نسبت به شروع فصل، کافی به نظر نمی‌رسیدند. حفظ نفرات کلیدی، اصلی‌ترین ماموریت تابستانی سپاهان در بازار نقل و انتقالات به شمار می‌رود. طلایی‌ها به جز سیاوش یزدانی و مهرداد محمدی هیچ بازیکن مهمی را از دست ندادند و به جای سیاوش، با یکی از بهترین مدافعان میانی لیگ یعنی گولسیانی قرارداد امضا کردند. جذب محمدرضا حسینی از تیم همشهری، جای خالی مهرداد را نیز در این تیم کمرنگ کرد. علیرضا نقی‌زاده، مرتضی منصوری، محمد محبی و شایان مصلح، خریدهای تابستانی دیگر باشگاهی محسوب می‌شدند که حالا تصمیم دارد ترکیبش را با امید ابراهیمی و امید نورافکن کهکشانی کند. سپاهان با این ترکیب، هدفی به جز قهرمانی لیگ در سر نخواهد داشت.

تیم ژنرال فصل گذشته تنها دو بار شکست خورد و به جز تراکتور و استقلال، برابر هیچ حریفی تسلیم نشد. تساوی لحظه‌آخری در دربی برگشت اصفهان و ضربه آیاندا پاتوسی در جدال سپاهان و استقلال، لحظه‌های کلیدی بودند که قهرمانی را از تیم اصفهانی گرفتند

«قهرمان واقعی» لقبی بود که سپاهانی‌ها در پایان فصل گذشته لیگ برتر روی خودشان گذاشتند. این قهرمان واقعی اما حتی در خانه، موفق نشد قهرمان لیگ را از پیش رو بردارد و به سراغ فینال جام حذفی برود. به جای لقب‌های شعاری و سلفی در رختکن باشگاه، تنها سختکوشی می‌تواند سپاهان را به خواسته‌اش برای قهرمانی لیگ برساند. آخرین قهرمانی قلعه‌نویی در لیگ دوازدهم رقم خورده و آخرین قهرمانی سپاهان نیز مربوط به لیگ برتر چهاردهم است. آیا ژنرال و تیمش بالاخره به این انتظار پایان خواهند داد؟ آیا جام در پایان لیگ برتر نوزدهم، به ورزشگاه نقش جهان اصفهان خواهد رفت؟ همه چیز برای شروع رویایی سپاهان آماده به نظر می‌رسد اما تجربه نشان داده که آنها برای قهرمانی، باید یک «پایان رویایی» هم داشته باشند.