از آبی کمرنگ به آبی پررنگ

آریا طاری

بهترین برد دوران حضور وینفرد شفر در استقلال، زیر باران رشت به دست آمد. آبی‌ها با سومین پیروزی متوالی در لیگ برتر، بالاخره خودشان را به عنوان یک تیم مدعی به لیگ برتر هجدهم معرفی کردند. برای حضور در کورس قهرمانی، هنوز دیر نشده اما این اتفاق تنها به شرطی رخ خواهد داد که کیفیت پسران شفر در این چند مسابقه، روبه‌روی تیم‌های بزرگ نیز نمایان شود. تردیدی وجود ندارد که استقلال نسبت به شروع فصل، تیم به مراتب بهتری شده است. آنها به هماهنگی نسبی رسیده‌اند و تاکتیک‌های مد نظر شفر را نیز به خوبی در زمین پیاده می‌کنند. با این وجود قرار نیست این تیم در همه بازی‌ها پنج گل به رقبا بزند. هر سه حریف استقلال در دیدارهای گذشته، تیم‌های نه‌چندان قدرتمند پایین جدولی بوده‌اند و این پیروزی‌ها با وجود اهمیت‌شان، نباید باشگاه را فریب بدهند.

شفر پیدا شد

تفاوت‌های بزرگ استقلال با تیم فصل گذشته، تنها مربوط به جدایی چند ستاره از ترکیب تیم نبود. در شروع فصل جدید، به نظر می‌رسید وینفرد شفر هم آن مربی فصل قبل نیست و به اندازه لیگ برتر هفدهم، برای رساندن تیمش به موفقیت انگیزه ندارد. مرد آلمانی انگار برای چندین ماه گم شده بود اما بالاخره در همان قامت همیشگی از راه رسید و توانست تیمش را متحول کند. او آرامش را دوباره به تیم برگرداند و مثل فصل قبل، تلاش کرد تا به مهره‌های تیمش اعتماد به‌نفس بدهد. شفر از یک جایی به بعد، از بهانه‌گیری و توجیه فاصله گرفت تا همه حقیقت را در مورد تیمش بپذیرد و با داشته‌هایش، یک ترکیب خوب برای استقلال بسازد. وینفرد شفری که در این چند هفته دیده‌ایم، بزرگ‌ترین دلیل برای امیدواری به سرنوشت آینده استقلال خواهد بود. البته اگر دوباره به سراغ توجیه‌ نرود و ایراد گرفتن از تیمش را کنار بگذارد.

حریفان در دام

نفرات استقلال نسبت به شروع فصل، تغییر چندانی نکرده‌اند اما این «کیفیت فردی» هر بازیکن است که به شکل محسوسی بیشتر از آغاز لیگ به نظر می‌رسد. شفر پروسه بدنسازی تیم را کمی دیر آغاز کرد و در آشفتگی ابتدای فصل، نتوانست به خوبی بدن مهره‌های تیمش را آماده کند. او از فرصت تعطیلات اما به خوبی بهره برد تا استقلال مطلوبش را بسازد. حالا علی کریمی در سطح فوق‌العاده‌ای فوتبال بازی می‌کند و فرشید باقری کلاس متفاوتی پیدا کرده تا استقلال در میانه میدان، حریفانش را به دام بیندازد و آنها را پشت سر هم به قتل برساند.

 وینفرد شفری که در این چند هفته دیده‌ایم، بزرگ‌ترین دلیل برای امیدواری به سرنوشت آینده استقلال خواهد بود. البته اگر دوباره به سراغ توجیه‌ نرود و ایراد گرفتن از تیمش را کنار بگذارد

خبری از مهاجمان نیست

آبی‌های پایتخت در دو هفته گذشته، هشت بار دروازه تیم‌های حریف را باز کرده‌اند تا آمار نه‌چندان خوشایند گل‌زنی‌شان در لیگ را به شکل قابل توجهی بهبود ببخشند. با این وجود هیچ‌کدام از این هشت گل، توسط مهاجمان مرکزی این تیم به ثمر نرسیده است. الحاجی گرو، روح‌ا... باقری و مرتضی تبریزی، نفراتی هستند که انتظار می‌رود بیشترین گل‌ها را در استقلال بزنند و بار گل‌زنی تیم را به دوش بکشند اما روح‌ا... و مرتضی حتی در دیدار ساده با سپیدرود رشت نیز به راحتی چندین موقعیت گل‌زنی را هدر دادند. نباید فراموش کرد که استقلال در جدال با تیم‌های بزرگ‌تر، نمی‌تواند از همه ظرفیتش برای حمله کردن استفاده کند. آن‌جا این مهاجم‌ها هستند که باید بدرخشند و هیچ فرصتی را به سادگی از دست ندهند تا تیم به گل‌زنی امیدوار باشد. به این نکته هم باید اشاره داشت که گرو با توجه به همین آمار ناامیدکننده در آستانه جدایی از استقلال قرار گرفته تا جا برای مهاجم خارجی جدید و مرتضی آقا‌خان باز شود. آقاخان در نیم فصل اول به دلیل مصدومیت از ترکیب استقلال دور ماند.

بخشی از واقعیت

پسران وینفرد شفر در چهار بازی آخر، هیچ گلی دریافت نکرده‌اند و با چهار کلین‌شیت متوالی به استقبال آخرین مسابقه نیم‌فصل خواهند رفت. زوج روزبه و دانشگر در مرکز خط دفاعی فعلا جواب داده اما شاید نبرد با پدیده، سنگ محک مناسبی برای این تیم باشد. نه فقط در خط دفاع، بلکه در تمامی خطوط آنها برابر یکی از آماده‌ترین تیم‌های این فصل لیگ محک خواهند خورد. البته که استقلال هنوز ضعف‌هایی دارد که برای ترمیم‌شان باید به پنجره نقل و انتقالات مراجعه کند اما باشگاه نیازمند یک «انقلاب» در ترکیبش نیز هست و همین حالا ابزار خوبی برای رسیدن به موفقیت در اختیار دارد. دیدار با پدیده، بخش مهمی از واقعیت‌ها را در مورد تیم شفر روایت خواهد کرد.