بهترین بازیکن جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی، برای همیشه با دنیای فوتبال خداحافظی کرد. «دیگو فورلان» یکی از جذاب‌‌ترین مهاجم‌های این دهه‌های فوتبال اروپا به شمار می‌رفت. بازیکنی که می‌توانست ساده‌ترین توپ‌ها را به موقعیت جدی گل‌زنی تبدیل کند. درست به همین خاطر بود که در اروگوئه لقب «جادوگر» را برای این بازیکن در نظر گرفته بودند. پسر متولد مونته‌ویدئو در اروگوئه و پسر فوتبالیست مشهور پابلو فورلان، در نوجوانی به سراغ ورزش تنیس رفت و این ورزش را به شکل حرفه‌ای دنبال کرد. با این حال یک حادثه برای همیشه مسیر زندگی او را تغییر داد. پس از سانحه وحشتناک تصادف خواهر دیگو و مشکلات بزرگی که برای خانواده به وجود آمد، او تصمیم گرفت راه پدرش را دنبال کند و فوتبالیست شود. او در جوانی از طریق یکی از مربیان اروگوئه‌ای به باشگاه نانسی فرانسه لینک شد و تست‌های اولیه را در این باشگاه پشت سر گذاشت اما در نهایت نظر سرمربی تیم را جلب نکرد و ناچار شد به آمریکای جنوبی برگردد. دیگو در 19 سالگی جذب باشگاه ایندیپندنته آرژانتین شد و در چهار فصل، 40 گل برای این تیم به ثمر رساند. باشگاه میدلزبورو، اولین مشتری جدی این ستاره به شمار می‌رفت و پیشنهاد این باشگاه با موافقت ایندیپندنته نیز روبه‌رو شد اما درست قبل از امضای قرارداد، منچستریونایتد خودش را وارد معامله کرد و توانست این استعداد ویژه را بدزدد. فورلان در 23 سالگی، فرصت بازی برای سر الکس فرگوسن را به دست آورد و راهی اولدترافورد شد.

به ثمر رساندن تنها 17 گل در چهار فصل، دیگو را به یک خرید شکست‌خورده برای یونایتد تبدیل کرد. با این حال او هنوز به خاطر دو گلی که روبه‌روی لیورپول به ثمر رسانده، روی سکوهای اولدترافورد محبوب است و هوادارها هنوز شعاری در مورد این دو گل در ذهن دارند. فورلان بعد از شکست در فوتبال جزیره، به ویارئال رفت و در این تیم احیا شد. او در اتلتیکومادرید زوج فوق‌العاده‌ای با سرخیو آگرو ساخت و پایان این دوره چهارساله، پایان بهترین سال‌های فوتبالی این بازیکن بود. دیگو در سال‌های بعدی برای اینترمیلان، اینترناسیونال برزیل، سرزو اوزاکا ژاپن، پنارول اروگوئه، بمبئی سیتی هندوستان و کیتچه در لیگ هنگ‌کنگ بازی کرد و تصمیم گرفت در 40 سالگی کفش‌ها را آویزان کند. یک قهرمانی در لیگ برتر، یک قهرمانی در کامیونیتی‌شیلد و یک قهرمانی در جام حذفی با منچستریونایتد، قهرمانی یورولیگ و سوپرکاپ اروپا با اتلتیکومادرید و قهرمانی لیگ اروگوئه، مهم‌ترین افتخارات بازیکنی هستند که در رده ملی فوق‌العاده‌تر از رده باشگاهی بود. فورلان به عنوان یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال اروگوئه، 112 بار برای آبی‌ها به میدان رفت و 36 گل نیز به ثمر رساند. اوج شاهکارهای ملی او در سال 2010 رقم خورد. جایی که توانست یکی از بهترین گل‌زن‌های جام، بهترین بازیکن جام، زننده یکی از زیباترین گل‌های جام و بخشی از تیم رویایی جام باشد. آقای گل دو دوره لالیگا، نقش بسیار مهمی در رساندن اروگوئه به نیمه‌نهایی جام جهانی 2010 داشت. بدون تردید او همیشه به عنوان مهاجمی درجه یک به یاد آورده خواهد شد. ستاره‌ای با گل‌های تماشایی و لبخند همیشگی روی لب.