انقلاب لوچو!

آریا  رهنورد

دیوانه‌ای که مربی شد

در دوران بازی لوئیز انریکه، کم‌تر کسی تصور می‌کرد که او روزی به عنوان مربی، روی نیمکت تیم ملی اسپانیا حضور پیدا کند. حتی مربیان سابق او نیز، خیال نمی‌کردند «لوچو» بعد از آویختن کفش‌ها، به سراغ مربیگری برود. لقب او از «دیوانگی»‌‌اش در زمین گرفته شده بود و در نگاه اول چنین چهره‌ای، نباید به یک مربی متفکر در سطح اول اروپا تبدیل می‌شد. گذر زمان اما او را کاملا تغییر داد. انریکه به مرور زمان آرام‌تر شد و به ابعاد فنی فوتبال، علاقه بیشتری پیدا کرد. درست در روزهایی که پپ گواردیولا مشغول رقم زدن قسمت تازه‌ای از تاریخ در باشگاه بارسلونا بود، لوئیز انریکه نیز در تیم دوم باشگاه مربیگری می‌کرد. بارسای «ب» یک سطح پایین‌تر از تیم اصلی حضور داشت اما کشف و شناسایی استعدادهای لاماسیایی برای تغذیه تیم اصلی با نفرات جوان، ابدا موضوع کم‌اهمیتی نبود. عملکرد لوئیز در تیم دوم بارسا آنقدر مورد توجه قرار گرفت که او مستقیما راهی سری آ شد و روی نیمکت باشگاه رم نشست. لوچو فقط یک سال سرمربی جالوروسی بود و خیلی زود در این باشگاه به بن‌بست رسید. او با فرانچسکو توتی اختلاف نظر داشت و در ترکیب اصلی‌اش از این بازیکن استفاده نمی‌کرد. همین موضوع موجب شده بود طرفداران افراطی باشگاه خواهان برکناری انریکه از سمتش باشند. لوچو یک فصل کامل بدون تیم ماند و گفته می‌شد حتی قید سرمربیگری را زده اما حضور روی نیمکت سلتا، استعداد خاص این مربی را به همه اسپانیایی‌ها ثابت کرد.

مردی برای انقلاب

وقتی انریکه به عنوان سرمربی جدید بارسا معرفی شد، این تیم یک فصل فاجعه‌بار را پشت سر گذاشته بود. «تاتا مارتینو» روی نیمکت آبی‌اناری‌ها، حتی نتوانسته بود یک جام به دست بیاورد و هواداران باشگاه به شدت نگران آینده تیم‌شان بودند. همزمان با برگزاری جام جهانی 2014 و تعطیل بودن تمرین باشگاه‌ها، انریکه هر روز به دفتر کارش در ساختمان باشگاه بارسلونا می‌رفت و برای آینده نقشه می‌کشید. او با لباس‌های رنگارنگ و عبور همیشگی از نرده‌ها به جای رفتن از مسیر مستقیم، توجه عکاس‌ها را جلب کرده بود. لوچو اشتیاق و روحیه را به نیوکمپ برگرداند و به ستاره‌های تیمش نیز اعتماد به نفس داد. نتیجه حضور او روی نیمکت، شگفت‌انگیز بود. کاتالان‌ها که در فصل قبل از این مربی «هیچ چیز» نبرده بودند، با او به همه افتخارات ممکن رسیدند. انریکه در اولین فصل حضور روی نیمکت بارسا به کمک مثلث رویایی ام.اس.ان خالق «سه‌گانه» شد. او یک سال بعد در لیگ و جام حذفی به قهرمانی دست پیدا کرد و در آخرین سال تنها برنده جام حذفی شد اما بازگشت حیرت‌آور مقابل پاری‌سن‌ژرمن، برای بسیاری از هواداران بلوگرانا به اندازه بردن یک جام اهمیت داشت. انریکه برای رقم زدن «انقلاب» در هر تیمی یک گزینه ایده‌آل به شمار می‌رود و لاروخا به همین خاطر او را برگزیده است. البته که این مربی برخلاف پپ گواردیولا یک نابغه تاکتیکی نیست و به لحاظ فنی، فوتبال را به قبل و بعد از خودش تقسیم نمی‌کند اما او به خوبی می‌داند که چطور برای رسیدن به موفقیت برای بازیکنانش انگیزه بسازد. لوچو یک فیلسوف با جمله‌های خاص در کنفرانس‌های خبری نیست و بهترین جمله‌های او، آن جمله‌هایی هستند که هرگز به زبان آورده نمی‌شوند و خودشان را در جریان بازی‌ها نشان می‌دهند. با این شروع شگفت‌انگیز، حالا اسپانیایی‌ها حسرت می‌خورند که چرا بعد از برکناری لوپتگی، مستقیما به سراغ این مربی نرفته‌اند. مردی که شاید می‌توانست در جام جهانی نیز سرنوشت بهتری را برای اسپانیا رقم بزند.

مشکل آلبا، مساله روبرتو

بسیاری از ستاره‌های لیست خولیان لوپتگی، در اولین فهرست لوئیز انریکه نیز آفتابی شدند اما او خیلی زود سلیقه خاص خودش را نیز در تیم تازه‌اش پیاده کرد. خط زدن جوردی آلبا که در 6 سال گذشته همواره مدافع چپ ثابت لاروخا بوده، اولین تصمیم پرسروصدای لوچو به شمار می‌رفت. این دو نفر در بارسا رابطه خوبی با هم نداشتند و حالا به نظر می‌رسد جوردی، تاوان مصاحبه‌هایی را می‌دهد که بعد از انتخاب والورده به عنوان سرمربی جدید بارسا در نقد لوئیز انریکه انجام داده است. آلبا بعد از درخشش در مسابقه هفته گذشته لالیگا، شادی گل کنایه‌آمیزی را برای انریکه به نمایش درآورد اما اتفاق کنایه‌آمیزتر، درخشش مارکوس آلونسو و خوسه گایا در اولین دیدارهای اسپانیا با انریکه بود که کار آلبا را برای بازگشت به شدت دشوار کرد. تصمیم خاص دیگر لوئیز، دعوت از سرجی روبرتو به تیم ملی بود. این بازیکن در آکادمی بارسا کشف خود انریکه بوده و اولین بار نیز توسط همین مربی در پست جدید دفاع راست به عنوان بازیکن فیکس در بلوگرانا به میدان رفته است. روبرتو بازیکن موردعلاقه انریکه محسوب می‌شود و از حالا به بعد، تا آخرین روز حضور این مربی پیراهن تیم ملی را بر تن خواهد داشت.

کافی نیست

اسپانیا هنوز دو مسابقه دیگر با انگلستان و کرواسی در لیگ ملت‌های اروپا پیش رو دارد اما به نظر می‌رسد پرونده این گروه از همین حالا با صدرنشینی و صعود این تیم به نیمه نهایی لیگ ملت‌ها بسته شده است. با این سطح از آمادگی، لاروخا یکی از شانس‌های جدی قهرمانی در اولین دوره تورنمنت تازه یوفا به شمار می‌رود اما بردن این جام برای موفق دانستن انریکه کافی به نظر نمی‌رسد. محک بزرگ این سرمربی دو سال بعد در جام ملت‌های اروپا رقم خواهد خورد. او وظیفه دارد اسپانیا را پس از سه تورنمنت ملی ناموفق، دوباره به بهترین تیم قاره اروپا تبدیل کند.

دویدن با لوچو

تاثیرات حضور لوئیز انریکه در یک تیم خیلی زود پدیدار و به همین سرعت نیز محو می‌شوند. او اساسا یک مربی برای پروژه‌‌های کوتاه‌مدت است و علاقه چندانی برای حضور طولانی روی نیمکت هیچ تیمی ندارد. اسپانیایی‌ها نیز به خوبی می‌دانند که نمی‌توانند برای همیشه روی این مربی حساب کنند اما در یک بازه زمانی کوتاه، او کارهای بزرگی برای تیمش انجام خواهد داد. فوتبال، تنها دلمشغولی این مربی نیست. او چندین بار در ماراتن شهرهای مختلف دویده و هنوز هم دوچرخه‌سواری را به صورت حرفه‌ای دنبال می‌کند. این فعالیت‌ها برای تمرکز بیشتر به مرد اسپانیایی کمک کرده‌اند و آمادگی ذهنی او را در شرایط ایده‌آل نگه داشته‌اند. انریکه تنها برای چند سال سرمربی لاروخا خواهد بود و پس از آن، برای چالش موردعلاقه‌اش در لیگ برتر آماده خواهد شد. چالشی که همواره برای او یک دغدغه جدی بوده است. ادامه روند درخشان در اسپانیا، نیمکت بهترین تیم‌های انگلیسی را برای لوچو رزرو خواهد کرد.