یک مقام صنفی با انتقاد از بی‌توجهی به تامین دام از داخل و سرمایه‌گذاری در کشور همسایه در عین ممنوعیت واردات:
سیستان و بلوچستان برای تاسیس کشتارگاه اولویت دارد یا پاکستان؟!
رامتین موثق
سالیان درازی است که کشور درگیر تصمیمات خلق‌الساعه نهادهای مختلفی است که گاه بدون ارتباط با یکدیگر اما در یک حوزه مشترک تصمیم‌گیری می‌کنند و در حوزه مربوطه موجب آشفتگی می‌شوند درنهایت نیز فعالان اقتصادی ضرر و زیان بسیار می‌کنند.
افشین صدر دادرس: چرا دام داخلی را نمی‌خرند؟ تا وقتی که در کشور دام وجود دارد، چرا باید ارزی را که به هزار خون دل و گرفتاری و دردسر برای فعالان به دست می‌آید، به محصولی اختصاص بدهیم که در داخل کشور تولید می‌شود؟
نمونه‌ای متأخر از این شیوه، پیچیدگی بروکراسی و ناهماهنگی در کشور در حوزه گوشت است. اخیرا استاندار خراسان رضوی از ممنوعیت واردات گوشت از پاکستان انتقاد و عنوان کرده است که چرا با وجود سرمایه‌گذاری 28 میلیون دلاری برای احداث کشتارگاه در پاکستان، واردات گوشت از این کشور ممنوع است؟ غلامحسین مظفری با اشاره به اینکه در حوزه تامین می‌توانیم از ظرفیت کشورهای همسایه و آسیای میانه برای واردات گوشت قرمز و گرم با قیمت پایین‌تر بهره‌مند شویم، بیان کرده است: «به عنوان نمونه در پاکستان با ۲۸ میلیون دلار سرمایه‌گذاری کشتارگاه احداث کرده‌ایم، اما در شرایط کنونی واردات گوشت از این کشور ممنوع شده که این رویکرد منطقی نیست و باید بازنگری شود.»
اکنون هم متاسفانه دامداران با کمبود نهاده روبه‌رو هستند. نهاده جو در بازار به شدت کمیاب و گران شده است. همچنین در بعضی استان‌ها مشکلاتی برای توزیع جو ایجاد کرده‌اند. این هم در شرایطی است که از پارسال هشدار داده‌ایم که سال ۱۴۰۴ سال خشکسالی است و گرفتاری ایجاد می‌شود و کسی تا الان نه تنها توجه نکرده بلکه دقیقا برعکس عمل کرده‌اند
او روز پنجشنبه در دیداری با رئیس سازمان دامپزشکی کشور، با انتقاد از ساختار متمرکز تصمیم‌گیری در حوزه نهاده‌های دامی و واردات کالاهای اساسی بر ضرورت تفویض اختیارات واقعی به استان‌ها و برنامه‌ریزی برای تامین امنیت غذایی از طریق بهره‌مندی از ظرفیت‌های کشورهای همسایه تاکید کرد و افزود: «ساختارهای درهم‌تنیده و پیچیده اداری کشور یکی از موانع اصلی هستند؛ به‌گونه‌ای که گاهی کارشناسان مستقر در تهران اختیار بیشتری از عالی‌ترین مقامات دولتی در استان‌ها دارند.»
این شیوه تصمیم‌گیری در حوزه سرمایه‌گذاری و مبادلات تجاری یادآور رفتار ایران در سوریه است که بعد از سقوط اسد و روی کار آمدن رژیم جدید، تمام سرمایه‌گذاری‌ها به باد رفت؛ در پی آن نیز بسیاری از فعالان و کارشناسان اقتصادی از روند سرمایه‌گذاری‌های بدون پشتوانه اقتصادی و دستوری و ناگهانی انتقاد کردند.
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»: جای تعجب است چرا با وجود سرمایه‌گذاری‌های بسیار در سیستان و بلوچستان؛ دوباره این کار در پاکستان تکرار و سرمایه از کشور خارج شد؟ در حالی که می‌توانستند همین سرمایه را در سیستان و بلوچستان، با این همه ظرفیت خالی، به کار بگیرند
محدودیت واردات گوشت پاکستانی در سال 1403
در آذرماه سال 1403 بود که برخی از محدودیت‌هایی در واردات گوشت پاکستانی به کشور خبر دادند. 26 آذرماه سال 1403، دبیر انجمن صنعت بسته‌بندی گوشت اعلام کرده بود: «وزارت جهاد کشاورزی عملا با محدود کردن صدور مجوز، واردات گوشت ارزان‌قیمت و باکیفیت را از پاکستان محدود کرده است.
مسعود رسولی در نشستی خبری، در خصوص مشکلات این صنعت گفته بود: «زمزمه‌های تغییر سیاست دولت در زمینه واردات گوشت و اجرای سیاست‌هایی برای محدود کردن واردات گوشت ارزان‌قیمت و در دسترس از پاکستان، به عنوان اصلی‌ترین ماده اولیه این صنعت، مهمترین دغدغه فعالان صنعت بسته‌بندی گوشت با اشتغال 100 هزار نفری است. پاکستان پس از روسیه منبع بسیار مناسبی برای تامین گوشت تازه گوساله است، ولی هنوز مجوز جدیدی برای واردات صادر نشده است.»
او افزوده بود: «مشکل قطعی برق در روزهای اخیر نیز به مشکلات صنعت بسته‌بندی گوشت اضافه شده، به طوری که باعث برهم خوردن زنجیره سرد نگهداری گوشت می‌شود و علاوه بر افزایش شدید هزینه‌های تامین سوخت جایگزین برای حفظ زنجیره سرد، منفجر به افزایش ریسک و مخاطرات بهداشتی و زیان فعالان صنعت نیز شده است.»
گلایه پاکستان از ایران برای واردات گوشت برزیلی
در همین راستا، رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و پاکستان نیز در اسفند 1403 گفته بود: «پاکستان این گله را دارد که ایران واردات گوشت برزیلی را به گوشت پاکستانی ترجیح می‌دهد در حالی که پاکستان بازار مصرف انواع گوناگونی از کالاهای ایرانی است.»
عبدالحکیم ریگی میرجاوه در گفت‌وگو با ایلنا، با اشاره به برنج، انبه و گوشت دام سنگین به عنوان اصلی‌ترین اقلامی که از پاکستان به ایران وارد می‌شود، خاطرنشان کرده بود: «ایران برای واردات گوشت از برزیل باید دلار خرج کند اما در واردات گوشت از پاکستان می‌تواند پایاپای معامله کند و به جای گوشت منجمد برزیلی، گوشت گرم پاکستانی را به دلیل همجواری در زمان بسیار کمتری به مصرف‌کننده برساند و این در حالی است که سازمان دامپزشکی هم سلامت گوشت‌های پاکستانی را تایید می‌کند با این حال مشخص نیست چرا واردات گوشت برزیلی نسبت به گوشت پاکستانی اولویت پیدا کرده است؟»
او همچنین از لزوم برقراری تجارت آزاد میان دو کشور گفته و اظهار کرده بود: «ایران و پاکستان با یکدیگر قرارداد تجارت ترجیحی امضا کرده‌اند و این تجارت برقرار است و مبتنی بر آن حدود ۶۵۰ قلم کالا میان دو کشور در رفت و برگشت تا ۳۰ درصد از پرداخت عوارض معاف هستند، ما در قدم بعدی به دنبال اجرای تجارت آزاد با پاکستان هستیم. برای تجارت آزاد به مصوبه مجالس دو کشور نیاز است و در حال حاضر وزارتخانه‌های دو طرف در حال بررسی اقلام هستند ایران بر واردات منسوجات از پاکستان حساسیت دارد و پاکستان بر واردات آهن‌آلات از ایران حساس است، اما درنهایت توافق‌نامه تجارت آزاد میان ایران و پاکستان باید امضا شود.»
«توسعه ایرانی» در گفت‌وگو با یکی از فعالان صنفی صنعت دامداری کشور به این موضوع پرداخته است که چرا با وجود اطلاع از احتمال ممنوعیت مجدد واردات گوشت از پاکستان، ایران اقدام به سرمایه‌گذاری میلیون دلاری برای احداث کشتارگاه در پاکستان کرده است؟
چرا در سیستان و بلوچستان سرمایه‌گذاری نکردیم؟
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور در گفت‌وگو با «توسعه ایرانی»، درباره سرمایه‌گذاری 28 میلیون دلاری ایران برای تاسیس کشتارگاه در پاکستان، اظهار کرد: چرا مجوز سرمایه‌گذاری برای ایجاد کشتارگاه در پاکستان داده شد در حالی که در سیستان و بلوچستان خودمان تا دلتان بخواهد کشتارگاه موجود است؟
افشین صدر دادرس یادآور شد: از قبل برنامه این بود که دام از پاکستان وارد شود و تحت شرایط خاص و ویژه، با رعایت پروتکل‌های سازمان دامپزشکی در سیستان و بلوچستان قرنطینه شوند و پس از طی دوره قرنطینه، دام در کشتارگاه‌های استان کشتار شود و بعد، گوشت آن را در استان، و بقیه جاهایی که متقاضی هستند توزیع کنند و اصلا قرار نبود از پاکستان گوشت یا دام زنده وارد کنیم اما ناگهان در دولت سیزدهم این اتفاق افتاد.
از قبل برنامه این بود که دام از پاکستان وارد شود و تحت شرایط خاص و ویژه، با رعایت پروتکل‌های سازمان دامپزشکی در سیستان و بلوچستان قرنطینه شوند و پس از طی دوره قرنطینه، دام در کشتارگاه‌های استان کشتار شود و بعد، گوشت آن را در استان، و بقیه جاهایی که متقاضی هستند توزیع کنند و اصلا قرار نبود از پاکستان گوشت یا دام زنده وارد کنیم اما ناگهان در دولت سیزدهم این اتفاق افتاد
او به سرمایه‌گذاری‌های ایجاد کشتارگاه در سیستان و بلوچستان اشاره و تاکید کرد: جای تعجب است چرا با وجود سرمایه‌گذاری‌های بسیار در سیستان و بلوچستان؛ دوباره این کار در پاکستان تکرار و سرمایه از کشور خارج شد؟ در حالی که می‌توانستند همین سرمایه را در سیستان و بلوچستان، با این همه ظرفیت خالی، به کار بگیرند.
چرا دام داخلی را نمی‌خرند؟
این مقام صنفی همچنین بیان داشت: باید به جای واردات گوشت از پاکستان و بقیه نقاط، ارز را به تولیدکنندگان داخلی و دام داخل بدهند.
صدر دادرس با اشاره به فراوانی دام در داخل کشور، درباره ضرورت اعطای ارز به تولید داخل توضیح داد: چرا دام داخلی را نمی‌خرند؟ تا وقتی که در کشور دام وجود دارد، چرا باید ارزی را که به هزار خون دل و گرفتاری و دردسر برای فعالان به دست می‌آید، به محصولی اختصاص بدهیم که در داخل کشور تولید می‌شود؟
به گفته او، اکنون در کشور دام داخلی فراوانی وجود دارد و کافی است مسئولین ذی‌ربط اراده به خرج بدهند تا دام را از داخل کشور تامین کنند.
صنعت دامداری با چالش تامین نهاده روبه‌رو است
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور اظهار کرد: اکنون هم متاسفانه دامداران با کمبود نهاده روبه‌رو هستند. نهاده جو در بازار به شدت کمیاب و گران شده است. همچنین در بعضی استان‌ها یکسری مشکلات هم برای توزیع جو ایجاد کرده‌اند. این هم در شرایطی است که از پارسال هشدار داده‌ایم سال ۱۴۰۴ سال خشکسالی است و گرفتاری ایجاد می‌شود و کسی تا الان نه تنها توجه نکرده بلکه دقیقا برعکس عمل کرده‌اند.
صدر دادرس تصریح کرد: مسئولیت مستقیم هرگونه اتفاق بر عهده کسانی است که این شرایط را ایجاد می‌کنند؛ چه در معاونت بازرگانی وزارت جهاد و چه در داخل استان‌ها.
مدیرعامل اتحادیه مرکزی دام سبک کشور مطرح کرد: کسی نباید دامداران را مقصر بشناسد زیرا نهاده دامدار باید تامین شود، اما اکنون نهاده تامین نشده و کشتار دام‌ها عن‌قریب است که شروع شود چون شرایط بسیار بحرانی است و در بسیاری از مناطق، کشتار دام‌ها زودهنگام انجام می‌شود. صدر دادرس درنهایت خاطرنشان کرد: در این شرایط خود مسئولین باید بدانند که چه کار می‌کنند و امیدوارم آنقدر معرفت داشته باشند که دیگر دامدار را مقصر جلوه ندهند.
دیدگاه تان را بنویسید