کارتل جهانی گاز راه‌اندازی می‌شود
گاز به‌طور گسترده به‌عنوان محصول بهینه در انتقال از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین رهبری آینده در دست کشورهایی است که بتوانند جریان جهانی آن را برای ده تا بیست سال آینده کنترل کنند.
به گزارش قرن‌نو، تفاهم چهل‌میلیارد دلاری که ماه گذشته بین گازپروم و شرکت ملی نفت ایران امضا شد، گامی برای قادرساختن روسیه و ایران برای اجرای برنامه دیرینه خود برای حضور در هسته اصلی یک کارتل جهانی است.
یک «اوپک گاز» با تأسیس در مجمع کنونی کشورهای صادرکننده خلیج فارس (GECF)، امکان هماهنگی نسبت فوق‌العاده‌ای از ذخایر گاز جهان و کنترل قیمت گاز را در سال‌های آینده فراهم می‌کند. روسیه و ایران به‌ترتیب در جایگاه‌های اول و دوم در جدول بزرگ‌ترین ذخایر گاز جهان ایستاده‌اند.
روسیه با کمتر از 48تریلیون مترمکعب (tcm) و ایران با نزدیک به 34تریلیون مترمکعب در موقعیت ایدئالی برای انجام این کار قرار دارند.
اتحاد روسیه و ایران، همان‌طور که در جدیدترین تفاهم‌نامه چندوجهی بین گازپروم و شرکت ملی نفت ایران مشهود است، می‌خواهد تا حد زیادی دو عنصر کلیدی در عرضه جهانی را کنترل کند؛ گاز عرضه‌شده از طریق زمین و از طریق خطوط لوله و گاز عرضه‌شده از طریق کشتی‌ها.
حمید حسینی، رئیس اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی، پس از امضای تفاهم‌نامه گازپروم و شرکت ملی نفت ایران گفت: اکنون روس‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف گاز در جهان افزایش خواهد یافت و گرایش به مصرف LNG افزایش یافته و آنها به‌تنهایی قادر به پاسخگویی به تقاضای جهان نیستند، بنابراین جایی برای رقابت گازی بین روسیه و ایران باقی نمی‌ماند.
وی افزود: برنده جنگ روسیه و اوکراین آمریکاست و بازار اروپا را تسخیر خواهد کرد، بنابراین اگر ایران و روسیه بتوانند با همکاری یکدیگر از نفوذ آمریکا در بازار نفت، گاز و محصولات بکاهند. به نفع هر دو کشور خواهد بود.
تفاهم‌نامه گازپروم و شرکت ملی نفت ایران، شامل چهار عنصر کلیدی است که در جهت ایجاد یک «اوپک گاز» تنظیم شده است. یکی از عوامل این است که غول گازی تحت حمایت دولت روسیه، کمک کامل خود را به شرکت ملی نفت ایران در توسعه ده‌میلیارد دلاری میادین گازی کیش و پارس شمالی با هدف تولید بیش از ده‌میلیون مترمکعب گاز در هر دو میدان بکند.
عنصر دوم این است که گازپروم همچنین به‌طور کامل به پروژه پانزده‌میلیارد دلاری برای افزایش فشار در میدان گازی بزرگ پارس جنوبی در مرز دریایی ایران و قطر کمک خواهد کرد.
عنصر سوم این است که گازپروم در تکمیل پروژه‌های مختلف گاز طبیعی مایع (LNG) و ساخت خطوط لوله صادرات گاز کمک کامل خواهد کرد.
عنصر چهارم این است که روسیه همه فرصت‌ها را برای تشویق دیگر قدرت‌های بزرگ گازی در خاورمیانه برای پیوستن به گسترش تدریجی کارتل «اوپک گاز» بررسی خواهد کرد.
گاز به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان محصول بهینه در انتقال از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر در نظر گرفته می‌شود، بنابراین رهبری آینده در دست کشورهایی است که بتوانند جریان جهانی آن را برای ده تا بیست سال آینده کنترل کنند.
روسیه، ایران و قطر با هم کمتر از 60 درصد از ذخایر گاز جهان را به خود اختصاص داده‌اند و آنها سه کشوری بودند که در تأسیس GECF نقش داشتند که 11 عضو آن بر 71 درصد ذخایر گازی جهان، یعنی 44 درصد از ذخایر گازی آن کنترل دارند.
روسیه و ایران به روابط خوب بین قطر و ایران برای اطمینان از عملکرد بهینه مخزن عظیم گاز مشترک خود نیاز دارند.
دیدگاه تان را بنویسید