گری کینگ، استاد دانشگاه هاروارد؛ کای لهمان اشلوزمن استاد علوم سیاسی دانشگاه بوستون و نورمن اچ نای، استاد علوم سیاسی و پژوهشگر دانشگاه استنفورد؛ صد مقاله مربوط به «آینده علوم سیاسی» را گردآوری کرده‌اند. محسن عسگری جهقی این کتاب را ترجمه کرده و نشر ثالث به چاپ رسانده است.

کتاب «آینده علوم سیاسی»، مجموعه‌ای از بکرترین و درعین‌حال جذاب‌ترین موضوعات میان دانشمندان علوم سیاسی جهان و مباحثی که در سمینارها و کنفرانس‌های علمی به آن‌‌ها پرداخته می‌شود را برای علاقه‌مندان علوم سیاسی گردآورده است. تدوین‌کنندگان این مجموعه به‌منظور ایجاد بستری مناسب برای آینده‌پژوهی و شکل‌دهی تحقیقات نو در عرصه علوم سیاسی، غنی‌سازی کلاس‌های درسی و آموزشی و همچنین جلب‌توجه متخصصان و اندیشمندان دیگر علوم به آخرین دستاوردهای رشته علوم سیاسی، در طرحی مبتکرانه این مجموعه را گرداوری کرده‌اند و برای نیل به اهداف فوق جمعی از برجسته‌ترین اندیشمندان رشته علوم سیاسی را که در حوزه‌های گوناگون سرآمدند به همکاری دعوت کرده‌اند. هریک از مقالات این کتاب بازگوکننده نکته‌ای بدیع و خلاقانه در حوزه علوم سیاسی است که هر یک از آن‌ها می‌تواند منشا بسیاری از مطالعات و پژوهش‌های نو در رشته علوم سیاسی و رشته‌های مرتبط با آن باشد. مقالات این مجموعه بسیار موجز است و حوزه‌های بسیار متنوعی از رشته علوم سیاسی را پوشش می‌دهد. جالب آن‌که خواننده ضمن مطالعه صد مقاله حاضر نه‌تنها به حوزه‌های بسیار متنوعی در رشته علوم سیاسی سرک می‌کشد، بلکه می‌تواند در لایه‌های زیرین این مقالات ارتباط میان حوزه‌های گوناگون در این رشته را درک کند. البته شاید بسیاری از این مقالات در تقابل با هم قرار بگیرند. با این حال، این مجموعه می‌تواند برای آینده‌پژوهان و علاقه‌مندان به رشته علوم سیاسی شروع بسیار خوبی باشد.

گروه نویسندگانی که برای این کتاب انتخاب شده‌اند نماینده حوزه‌های گوناگون و متنوعی در رشته علوم سیاسی‌اند. به همین دلیل نظریات آن‌ها می‌تواند افق جدیدی را در برابر ما بگشاید. نویسندگان این مجموعه در نوشته‌های خود مطالب بسیاری را پوشش داده‌اند. از افراد و خانواده‌ها و گروه‌های اجتماعی گرفته تا بررسی حقوق و قوانین سیاسی، سازمان‌ها، جوامع و ملت‌ها و حتی نظریات مختلف زیر چتر اندیشه‌ورزی نویسندگان این مجموعه قرار گرفته است. بسیاری از انگاره‌ها و نظریات این کتاب از ذهن نویسندگان بسیار مطرح و اندیشمندان برجسته‌ای تراویده است که دیگر استادان سیاسی باید از آن‌ها مطلع باشند و احتمالا نیستند، چراکه بسیاری از این نظریات از زیرشاخه‌های فرعی یا حتی دیگر رشته‌های علمی استخراج شده‌اند و مباحث میان‌رشته‌ای بسیار ظریفی را مطرح می‌کنند.