انحصار ایرانی یا نگرش جهانی

بیتا یاری، روزنامه‌نگار

برگزاری فستیوال رقابتی از هر منظر که بدان نگاه شود می‌تواند پیامدهای مثبت زیادی برای علاقه‌مندان موسیقی، موزیسین‌های جوان و حتی حرفه‌ای‌ها و غیرحرفه‌ای‌ها و علاقه‌مندان داشته باشد. ازاین‌رو هر فستیوال تخصصی و رقابتی حائز اهمیت بوده و اعتنا را در خود به‌صورت پیامد نزدیک و دور به همراه دارد. چراکه بهره‌مندی از برگزیدگان این‌گونه جشنواره‌ها برای تمام اهالی موسیقی از شنونده عادی گرفته تا گروه‌ها، تهیه‌کنندگان، مدیران هنری، رهبران ارکستر و آهنگسازان و... هرکدام را به‌نوعی فراهم می‌آورد. و ازاین‌جهت که روشن‌کننده وضعیت فعلی که در آن به سر می‌بریم و آینده و آتیه آن هنر است که نشان می‌دهد با این توان به کدام سو خواهیم رفت و کمابیش نحوه جهت‌گیری در آینده را نیز مشخص می‌کند نیازمند دقت و توجه بیشتری است.

جایزه دوسالانه پیانو باربد از معدود جوایز بخش خصوصی است که انحصاراً به رقابت در یک ساز تخصصی پرداخته. سازی که گه گاه و یا کمتر برای آن رقابت و جایزه تخصصی‌ای وجود داشته و هنرجویان این رشته کمتر فرصت زورآزمایی‌ و محک در داخل کشورمان را داشتند. ازاین‌رو فرصت مغتنمی که این جشنواره برای پیانیست‌های جوان و بااستعداد کشورمان فراهم کرده سوای شایستگی ایده اولیه (انحصار مسابقه به ساز پیانو) با ایجاد انگیزه در رقابت، فصل جدی‌ای در حوزه موسیقی کلاسیک کشورمان را نیز گشوده است و همچنین نویدبخش دیده شدن جوانان در این عرصه است. چراکه جوایز این فستیوال رقابتی برای پس از برنده‌شدن به‌گونه‌ای انتخاب‌شده است که اندکی عرصه را برای برگزیدگان بازتر می‌کند و امکان مطرح‌شدن آنها را در فضای جدی فراهم می‌آورد.

دو سال پیش هنگامی‌که اولین دوره این فستیوال رقابتی در شهر شیراز برگزار شد کمتر کسی فکر می‌کرد که دست‌اندرکاران آن حتی به وعده اعزام برگزیدگان به مستر کلاس‌های خارج از کشور عمل نماید چه رسد به اینکه این فستیوال پیگیر وضعیت آتی و همراهی برگزیدگانش باشد.

اما نه‌تنها مسترکلاسها برگزار شد و برگزیدگان رها نشدند و اعزام برگزیدگان به کشور فرانسه برای حضور در مستر کلاس کریستف بوکودجیان انجام شد بلکه امسال نیز برای پیانیست‌های برگزیده دوره اول تور کنسرت رسیتال پیانو در چند شهر کشورمان برگزار کردند که یکشنبه هفته گذشته پس از عبور از شهرهای  شیراز و  اصفهان و بندرعباس و تبریز به تهران هم رسید و فرهنگسرای نیاوران میزبان هنرنمایی دو جوان برگزیده فستیوال باربد بود.

در اولین دوره برگزاری این فستیوال داوری مرحله نهایی به اساتید خارجی واگذار شده بود که ضمن آنکه از وجود شائبه جهت‌گیری خاص در بین شرکت‌کنندگان و داوریها جلوگیری می‌کرد عاملی بود تا آنها را در پیشگاه داوریهای بین‌المللی مورد ارزیابی قرار دهد تا در این مجال مشخص شود توان این هنرجویان تا چه اندازه برای رقابت در عرصه جهانی نیز مقبول است و البته مشخص سازد اساتید ما تا چه اندازه در توانمندسازی هنرجویان در ابعاد جهانی نقش داشته‌اند. مساله‌ای که در این دوره نادیده گرفته شده و تمامی مراحل داوری توسط اساتید داخل کشورمان برگزار خواهد شد. پر واضح است که همیشه در بحث داوری در جشنواره‌ها حرف و حدیث‌های شبهه‌ناک پیش می‌آید و این مختص وضعیت کشور ما هم نیست و نیاز به گفتن ندارد که اساتید و مدرسین سرآمد پیانوی ایرانی همانند همکاران خارجی خود در آموزش تبحر دارند اما برای جشنواره‌ای که در دومین سال برگزاری از رویکرد اولیه دور شده است جای حرف و حدیث را باز می‌گذارد.