واکنش‌ها به نحوه قیمت‌گذاری بلیت آثار نمایشی در شرایطی مطرح می‌شود که فضای تئاتری این سال‌ها در وجوه مختلف توسعه یافته است. در تعدد آثار نمایشی، ژانرهای متنوع، هم‌چنین تعدد سالن‌ها و تماشاخانه‌ها گسترش فراوانی پیدا کرده و در قیاس با دهه‌های پیشین به مراتب از امکانات سخت افزاری بیشتری برخوردار است.

طی روزهای گذشته و با اجرای دو اثر نمایشی در تهران، نحوه قیمت‌گذاری بر بلیت فروشی این آثار به مساله مورد توجه تعدادی از رسانه‌ها تبدیل شد و حاشیه‌هایی را به دنبال داشت. موجی رسانه‌ای که به قیمت بلیت نمایش «می‌سی سی پی» و «بینوایان» پرداخت.

 واکنش‌ به قیمت‌گذاری‌های متفاوت برای فروش بلیط بعضی از نمایش‌ها پیش از این هم بارها و به‌ویژه در دوره‌های بی خبری رسانه‌ای توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرده بود. جالب این‌که کارگردان نمایش بینوایان در تجربه پیشین خود نیز بهانه بروز این موج شده بود . این‌بار نیز همزمان با آغاز پیش‌فروش، نمایش بینوایان و مشخص شدن مبلغ بلیت موجی از  واکنش‌ها را  در بر داشت. این واکنش‌ها که به نحوه تبلیغات و اطلاع رسانی زودهنگام نمایش آغاز شده بود  به سرعت بر مبلغ بلیت این نمایش متمرکز شد. اندکی بعد قیمت بلیت نمایش «می‌سی سی پی نشسته می‌میرد» به کارگردانی همایون غنی زاده به آن ضمیمه شد.

اگرچه این دست مسائل در فضای تئاتر کشور برای اولین بار نیست که به میان می‌آید، مطرح شدن دوباره چنین مسائلی با این درجه از حساسیت‌ها نشان از ضرورت شفاف‌سازی در ارتباط با کم و کیف خاستگاه بروز حواشی دارد تا اجماعی عمومی برای رفع این دست اختلاف نظرها حاصل شود.

    

 

کپی شد