آرزو احمدزاده ، راهنمای طبیعت‌گردی

تا به حال چند بار نقشه ایران را دیده‌اید؟ توصیه می‌کنم این‌بار با دقت بیشتری نگاه کنید، خصوصا به قسمت‌های پایین نقشه و خلیج فارس. درست پایین بندرعباس و در تنگه هرمز جزیره‌ای‌ست به شکل پیکان یا همان فلش که نوک پیکان به سمت دریای عمان است، گویی راهنمای مسیر است و سمت دریاهای آزاد را نشان می‌دهد. این پیکان همان قشم است: بزرگ‌ترین جزیره ایران و خلیج‌فارس که در تنگه هرمز قرار دارد. و ما این بار سفرمان را با قطار شروع کردیم. ساعت یک بعد ازظهر همگی (یعنی ما و بیست نفر دیگر از همسفران‌مان) کوله‌ها را در کوپه هامان چیدیم و بعد از حرکت قطار کم کم دور هم جمع شدیم و شروع به گپ زدن کردیم.

تا غروب آفتاب وقت‌مان به خاطره‌گویی گذشت و بعد از تاریک شدن هوا و صرف شام هر کس به کوپه خودش رفت و ساعت هشت صبح به بندرعباس رسیدیم. هر چهار نفرمان یک تاکسی گرفتیم و به اسکله شهید حقانی رفتیم و پس از تهیه بلیت، سوار اتوبوس دریایی شدیم و بندرعباس را به مقصد قشم ترک کردیم. روی عرشه ایستادیم و به آبی نیلگون خلیج فارس خیره شدیم. جزیره در دور دست پیدا بود و ما به آن نزدیکتر و نزدیکتر می‌شدیم. بعد از تقریبا یک ساعت کشتی کوچک ما در ساحل قشم پهلو گرفت و قدم بر خاک جزیره گذاشتیم. با مینی‌بوسی که از قبل هماهنگ کرده بودیم به سمت روستای هفت رنگو رفتیم.

حسن از دوستان قدیمی‌مان است که منزلش را به گردشگران اجاره می‌دهد: خانه‌ای قدیمی و بازسازی شده با حیاطی پر شده از تخت‌های چوبی و نخلی بزرگ در وسط حیاط. خانه حسن را با همه سادگی‌اش دوست دارم. کوله‌هامان را در خانه گذاشتیم و سوار مینی‌بوس شدیم و به سمت غار خربس رفتیم. این غار که معماری صخره‌ای دارد در دل ارتفاعات روستای خربس قرار گرفته است و به عقیده برخی از محققین، نیایشگاه پیروان مهرپرستی و یا پرستشگاه آناهیتا (خدای آب) بوده‌ است. پس از بازدید از غار به سمت روستای برکه خلف برای بازدید از دره ستارگان رفتیم. بعد از روستا ماشین را در محل پارکینگ گذاشتیم و وارد این دره زیبا شدیم. دره ستارگان در واقع یک ناحیه فرسایش‌یافته توسط آب‌های سطحی، رگبارهای فصلی و تندبادها است. مخروط‌های نوک‌تیز، ستون‌ها و ستونک‌های فرسایشی و دیواره‌های نواری از جمله بخش‌هایی هستند که در این دره می‌توان دید.

به دلیل سست بودن جنس لایه‌ها، می‌توان انتظار داشت که پس از هر بارندگی شدید که البته به ندرت اتفاق می‌افتد، تغییرات محسوسی در شکل ستون‌های موجود در دره ایجاد شود. به دلیل شکل ویژه این دره و انواع حجم‌ها و پدیده‌های فرسایش موجود در آن وزش بادهای تند و گردش هوا در لابه‌لای ستون‌ها و حفره‌های موجود در دره تولید صدا می‌کند و به دلیل این صداها اهالی معتقدند با تاریک شدن هوا این دره محل رفت و آمد ارواح و اجنه‌ است و ازاین‌رو از ورود به آن در شب خودداری می‌کنند. و داستان اینکه چرا این دره به دره ستارگان مشهور شده است نیز جالب است: اهالی جزیره بر این باورند که روزگاری ستاره‌ای از آسمان به قلب جزیره افتاده و در برخورد با زمین جزیره، این شکل‌ها را پدید آورده ‌است. این مکان در زبان محلی به “استاره افته” و گاه “ستاره افتیده” معروف است و داستان‌های تخیلی فراوانی از آن در بین مردم رواج دارد. پس از گشت و گذار و عکاسی، از دره ستارگان خارج می‌شویم و قصه قشم ادامه دارد ...