ضرغامی «چلمن سیزدهم» را رئیس موزه فرش ایران کرد!
میراث‌خبر، گزارش داده علی دارابی، قائم مقام وزیر میراث فرهنگی و گردشگری، سجاد نوروزیان را به مدیریت موزه فرش ایران گمارده. یعنی همان شخصی که در یک فیلم تبلیغاتی برای توتون پاسارگاردتاباک خودش را چلمن سیزدهم معرفی می‌کند.
بنابر این گزارش نوروزیان که مدیر اکانت‌های اجتماعی ضرغامی است و از نزدیکان او به‌شمار می‌رود، بدون هیچ سابقه و تخصصی در حوزه فرش یا موزه، جای پریسا بیضایی، مدیر پیشین این موزه که یک موزه‌دار و فرش‌شناس شناخته‌شده است را گرفته است.
این رسانه حوزه اخبار میراث فرهنگی نوشته است: «نوروزیان با معرفی دوست ضرغامی به سازمان صدا و سیما می‌آمد و چگونگی استفاده از شبکه‌های اجتماعی را به او آموزش می‌داد و... ارتباط وی با ضرغامی قوی‌تر شد تا جایی که جزو حلقه نزدیکانش شده و مدیریت شبکه‌های اجتماعی ضرغامی را دارد.» نوروزیان تهیه‌کننده چند برنامه تلویزیونی بوده است. از سوابق مدیریتی و اجرایی دیگر وی می‌توان به طراحی یک شهربازی مهارتی حرکتی و نوشتن یک کتاب درباره گل‌پروری اشاره کرد.
آقای ضرغامی؛ با این مهره‌چینی قصد داشتید زیر میز بازی بزنید؟!
سید محسن عبدالهی از گروه فرهنگی بولتن‌نیوز در مورد این انتصاب نوشته است: می‌خواهم در ابتدای این نوشته خوانندگان را به ایام پیش از انتخابات ریاست جمهوری و دورانی که گزینه های حضور در رقابت مشغول شعار دادن بودند، ارجاع بدهم. احتمالا این گزاره مورد تصدیق واقع خواهد شد که کنش‌های عزت‌الله ضرغامی و شعارهایش قابل توجه بودند و حتی این تصور را در بسیاری ایجاد کردند که او واقعا می‌خواهد و می‌تواند زیر میز بازی بزند و تحولی جدی در ساختار حکمرانی کشور و دولت به وجود بیاورد. البته که ضرغامی نتوانست از سد شورای نگهبان عبور کند تا ما متوجه شویم که او واقعا توانایی، برنامه و عزمی برای عملیاتی کردن آن ادعاها دارد یا خیر.
اگرچه ضرغامی نتوانست وارد رقابت های انتخاباتی بشود اما کمی بعد از پیروزی سید ابراهیم رئیسی و هنگام معرفی وزرای پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی توسط رئیس‌جمهوری، نام عزت‌الله ضرغامی در مقابل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قرار گرفت تا مدعی پیشین انتخابات ریاست جمهوری، بتواند ایده‌های ساختارشکنانه خود را در وزارت‌خانه‌ای که اتفاقا نیاز به تحول در آن حس می‌شود، عملیاتی کند. در واقع این توقع از او وجود داشت که چنین اتفاقی را رقم بزند و بر اساس شعارهای خود جریان بازی را عوض کند.
اما چه می‌توان گفت هنگامی که جناب ضرغامی به جای زیر میز بازی زدن، در اولین قدم‌ها فردی همچون علی دارابی را از صدا و سیما به وزارتخانه تحت مدیریتش می‌برد و او را به عنوان قائم مقام و معاون میراث فرهنگی آن وزارتخانه منصوب می‌کند. البته که ضرغامی با این کار خود لطف بزرگی به رسانه ملی و اهالی آن کرد اما سوالی را هم در اذهان عمومی به وجود آورد که بر فرض ضرغامی مورد تایید شورای نگهبان قرار می‌گرفت و رای هم می‌آورد. داستان زیر میز بازی زدن و تحول‌گرایی با امثال علی دارابی قرار بود عملیاتی شود؟!
اوضاع هنگامی بدتر می‌شود که نگاهی بیندازیم به حکم تازه ضرغامی و سوابق فرد انتخاب شده از سوی او. وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در حکمی سجاد نوروزیان را به ریاست موزه فرش ایران منصوب کرد. جدا از سوابق نوروزیان که حوزه تخصصی وی کودک است و وی پیش از این مدیریت دفتر آینده‌پژوهی کودک را برعهده داشته، در پیشینه وی تبلیغ توتون برای یک شرکت بازرگانی دیده می‌شود که در آن تبلیغ هم خود را با لقب عجیب «چلمن سیزدهم»!! به مخاطبان معرفی می‌کند. حال سوال ما از عزت‌الله خان ضرغامی این است که با این انتخاب‌ها قرار بود زیر میز بازی بزنید؟! مثلا اگر رئیس‌جمهوری شده بودید، همین جناب نوروزیان قرار بود بشود وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یا آموزش و پرورشتان؟!
اگر قضیه «چلمن» را کنار بگذاریم و نادیده بگیریم که البته غیرقابل اغماض است؛ باز هم این ابهام باقی می‌ماند که یک فعال حوزه کودکان چه ارتباطی به مدیریت موزه فرش ایران دارد؟! به قول ظریفی اساسا وی توانایی لازم برای تشخیص تفاوت فرش ماشینی اعلا با فرش دستی را دارد؟! آقای ضرغامی شما رییس رسانه ملی بودید و خوب می‌دانید افکار عمومی یعنی چه! لطفا پاسخ مناسبی به این ابهامات بدهید وگرنه همه تصویری که طی سال‌های گذشته از خودتان ساخته اید، به دست شخص شما مخدوش خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید