طاهر صلاحوف نقاش مشهور آذربایجانی که از پیشگامان هنر مردمی و واقع‌بینانه محسوب می‌شد در سن ۹۲ سالگی جهان را بدرود گفت. این نقاش و سیاستمدار آذربایجانی که سال‌ها عضو افتخاری فرهنگستان هنر ایران بود، در شهر برلین پایتخت آلمان درگذشت. او اولین دبیر اتحادیه نقاشان شوروی (۱۹۷۳ تا ۱۹۹۲)، قائم مقام آکادمی امپریال هنر روسیه و عضو بالغ بر ۲۰ فرهنگستان و سازمان خلاق جهانی از جمله آکادمی‌های هنر آلمان، اسپانیا، فرانسه، اتریش و غیره بود. پدر او یکی از قربانیان پاکسازی بزرگ ژوزف استالین در اواخر دهه ۱۹۳۰ بود، که در سال ۱۹۳۷ بازداشت و پس از مدتی کوتاه به اعدام محکوم شد. صلاحوف هویت نقاشی معاصر در آذربایجان را بر ارزش‎های ملی بنا کرد و توانست خلاقیت و زیبایی معنوی آثار نقاشی را در خدمت تعهد به جهان پیرامون خود به‌کار گیرد.

این نقاش در کار خود بسیار غنی بود و با پیوند ارزش‌های سنتی ملی در کنار مترقی‌ترین ارزش‌های هنر جهانی توانست مکتب ملی نقاشی در آذربایجان ایجاد کند. صلاحوف البته به هنرهای نمایشی نیز اشراف داشت و توانست آثار به یاد ماندنی روی صحنه ببرد. او به نماینده برجسته و پیشتاز «سبک سخت»- جریان نوینی در هنر شوروی در دهه ۱۹۶۰- تبدیل شد؛ جریانی که هدف آن شکل‌دهی دیدگاه سخت، تبلیغاتی و واقع‌بینانه‌ای نسبت به حقایق دوره ژوزف استالین که تطهیر شده بود.

از آثار ممتاز صلاحوف در موزه‌ها و گالری‌های مشهور جهان نگهداری می‌شود می‌توان تصویرگری‌های او درباره زندگی و کار کارگران نفتی باکو همچون تابلو «تعمیرکار» اشاره کرد که در سال ۱۹۶۱ در موزه ملی هنر جمهوری آذربایجان به نمایش گذاشته‌شد. نقاشی‌های وی بیشتر با رنگ‌های سرخ، مشکی، خاکستری روشن و تیره شکل می‌گرفت و تأثیرات سبک‌های شرقی بر آن‌ها هویدا بود و  در برخی آثارش ترکیب و رنگ آمیزی از ریتم‌های جاری مینیاتورهای قرون وسطایی بسیار مشهود است.