تازه‌های علم
ارتباط میان کمبود ویتامین D و بروز اسکیزوفرنی
پژوهشگران دانشگاه کوئینزلند استرالیا در مطالعه اخیرشان ارتباط میان کمبود ویتامین D نوازادان و افزایش خطر ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی را کشف کرده‌اند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، مطالعه اخیر پژوهشگران نشان می‌دهد یک ارتباط جالب بین نوزادان متولد شده با کمبود ویتامین D و افزایش خطر ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی در آنها وجود دارد. پژوهشگران بر این باورند ویتامین D نقش مهمی در رشد مغز جنین ایفا می‌کند.
پژوهشگران در مطالعات اپیدمیولوژیک اولیه دریافتند افزایش خطر ابتلا به بیماری اسکیزوفرنی در افراد ساکن مناطق شهری و روستایی، ساکنان مناطق مرتفع، گروه‌های قومی تیره پوست و کسانی که در زمستان و بهار متولد شده‌اند، بالاتر است.
گام دوم مطالعات پژوهشگران، بیش از ۲۶۰۰ فرد بزرگسال مبتلا به اسکیزوفرنی مورد آزمایش قرار گرفتند تا میزان ویتامین D آنها را از نمونه‌های خون گرفته شده مورد بررسی قرار گیرد. پس از بررسی‌ها پژوهشگران دریافتند خطر ابتلا به اسکیزوفرنی در نوزادان متولد شده با کمبود ویتامین D، ۴۴ درصد بیشتر از افراد بزرگسال سالم متولد شده با سطح ویتامین D طبیعی بود. اسکیزوفرنی که اکثر روانپزشکان و روانشناسان به آن سرطان خاموش نیز می‌گویند یک اختلال روانی شایع است که از ویژگی‌های بارز آن فقدان توانایی در اندیشیدن، عاطفه ضعیف، انجام رفتارهای نامعقول و ناتوانی در درک واقعیت است. ا
افزایش خطر ابتلا به بیماری روحی کودکان با مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدیدی دریافتند که مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک در کودکی می‌تواند امکان ابتلا به بیماری روحی را افزایش دهد.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمودو، بررسی جدید پژوهشگران دانمارکی نشان می‌دهد که بین مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک در دوران کودکی و ابتلا به بیماری‌های روحی در بزرگسالی، رابطه مستقیم وجود دارد.
دانشمندان در سال های اخیر، به مطرح کردن این موضوع پرداخته‌اند که عفونت‌های رایج بدن می‌توانند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را در سنین بالا افزایش دهند اما اکنون پژوهشگران دریافته‌اند که مصرف آنتی‌بیوتیک در دوران کودکی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های روحی را حتی زودتر از سنین میانسالی یعنی در نوجوانی و جوانی افزایش دهد.
فرضیه متداول این است که شاید این عفونت‌ها به التهاب مزمن یا سایر عوارض جانبی در بدن منجر شوند و نهایتا به آسیب مستقیم مغز بیانجامند. «رابرت یولکن»، عصب‌شناس دانشگاه جان هاپکینز و گروهش تصمیم گرفتند این فرضیه را مورد بررسی قرار دهند. آنها برای این کار، سوابق پزشکی تمام ساکنان دانمارک که بین سال‌های 1995 تا 2012 به دنیا آمده بودند و پرونده پزشکی بیش از یک میلیون کودک را بررسی کردند.
کودکان مورد بررسی گروه یولکن، کسانی بودند که تقریبا همیشه آنتی‌بیوتیک‌ها را دریافت کرده بودند. آنها سابقه سلامت این کودکان را در طول 10 سال پیگیری کردند و دریافتند که بسیاری از آنها نسبت به کودکانی که این داروها را دریافت نکرده بودند، شرایط روانی ناراحت کننده‌ای دارند.
دیدگاه تان را بنویسید