شهرداری بر درِ انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران قفل زد

دیروز مأموران شهرداری منطقه 3 آمدند در ورودی ساختمان انجمن را قفل زدند و رفتند تا کسی حق ورود به این ساختمان را نداشته باشد.

شهردار منطقه سه تهران از ماه‌ها پیش با ارسال احضاریه‌های پی‌درپی، تلاش داشت روزنامه‌نگاران را از محل فعالیتشان بیرون کند، اما هر بار این فشارها با رایزنی موقتاً متوقف می‌شد.

در روزهای اخیر اما شدت برخوردها افزایش یافت و نهایتاً با اعزام مأموران و بستن درهای ساختمان، آزادی فعالیت یک نهاد صنفی مستقل عملاً هدف قرار گرفت.

ساختمانی که چند سال‌ پیش با تصمیم اعضای شورای شهر تهران در اختیار روزنامه‌نگاران قرار گرفته بود، اکنون با فشارهای سیاسی بازپس گرفته شد؛ اقدامی که بیش از هر چیز پیام روشنی دارد محدودیت فزاینده بر فعالیت‌های صنفی روزنامه‌نگاران توسط علیرضا زاکانی و شهرداری تهران!

شهرداری با انجمن راه نیامد

دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران، در گفت‌و‌گو با رویداد۲۴ درباره آخرین وضعیت ساختمان انجمن صنفی توضیح داد.  ایرج اسلامی، گفت: «ساختمان انجمن صنفی تهران تعطیل و تخلیه شده است.» او درباره علت این موضوع افزود: این ساختمان به مدت دو سال تا سال ۱۴۰۲ به انجمن اجاره داده شده بود و در همان سال تقاضای تمدید کردیم، اما شهرداری منطقه نپذیرفت.»

او به فشار شهرداری تهران به انجمن اسلامی در دو سال اخیر اشاره کرده و گفته هرچند با ما محترمانه برخورد می‌کردند، اما با تمدید اجاره موافقت نکردند. 

به گفته اسلامی، شهرداری تهران برای تخلیه ساختمان حکم قضایی داشته و در نهایت انجمن را به این نتیجه رسانده که ساختمان را پس بدهد. وی تصریح کرد: آدرس بعدی انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران مشخص است و به زودی اعلام خواهد شد. احتمالاً از ساختمان‌هایی که به برخی چهره‌های روزنامه‌نگار آشنا تعلق دارد استفاده خواه شد و «ساختمان بعدی برای شهرداری نخواهد بود.»

دبیر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران در ادامه یادآور شد: «شورای شهر پنجم بود که ساختمان فعلی را به مدت دو سال به ما داد؛ آنها می‌توانستند یک قرارداد مثلاً ۱۰ ساله یا ۱۵ ساله ببندد. اما نه آن شورای شهر و نه شهرداری فعلی با انجمن راه نیامد.» او با اشاره به وجود معارض در ساختمان انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران گفت: بهتر بود شورای شهر ساختمانی را در اختیار ما قرار می داد که معارض نداشت و برای ۱۰ یا ۱۵ سال اجاره در اختیار این نهاد قرار می‌گرفت.

اسلامی گفت: برای نهادی مانند شهرداری بهتر است که با یک نهاد صنفی، همدلانه، درست، اصولی و منطقی برخورد کند. «وقتی شهرداری صد‌ها ساختمان دارد که به این و آن برای کاربری‌های فرهنگی و صنفی و مدنی اجاره می دهد، چرا یک ساختمان به روزنامه‌نگاران نمی‌دهد؟»

تبدیل ساختمان انجمن صنفی به مرکز خرید

دبیرانجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران که در سال ۱۳۸۸ تعلیق شده نیز به خبرنگار رویداد۲۴ گفت: پس از سال ۱۴۰۲ فشار شهرداری برای تخلیه ساختمان انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران بیش‌تر شده است؛ حالا اعضای هیئت مدیره تصمیم گرفتند که این ساختمان را تخلیه کنند تا نزاعی بیشتر میان شهرداری فعلی و انجمن روزنامه نگاران شکل نگیرد.

بدرالسادات مفیدی، در نهایت گفته: اخباری به دستم رسیده است که با توجه به موقعیت تجاری ساختمان، قرار است شهرداری آن جا را به مرکز خرید تبدیل کند.

روزنامه‌نگاران و اعضای انجمن صنفی واکنش‌های گسترده‌ای نشان دادند که برخی از آنها به شرح زیر است.

بی‌پناهی روزنامه‌نگاران

داریوش آرمان، روزنامه‌نگار: پلمب دفتر انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران تعابیر و تفاسیر مختلفی دارد. اما معتقدم صرفنظر از نگاه سیاسی شهرداری ،تعطیلی این دفتر بار دیگر بی پناهی و مظلومیت روزنامه نگاران و خبرنگارانی را به تصویر کشید که با حداقل درآمد و سختی ها،برای دفاع از حقوق ملت و کشور  تلاش می کنند.

مدیون شهرداری یا طلبکار شهرداری؟

فاطمه کریمخان، روزنامه‌نگار: املاک شهرداری، املاک شهر است نه املاک شهردار. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران، خانه‌ی اندیشمندان، خانه‌های امن، خانه‌های مشارکتی آسیب‌های اجتماعی، مدیون شهرداری نیستند، طلبکار شهرداری هستند. خدمات شهری باید سوای خوش آمد و جریان سیاسی حاکم بر شورا به بهبود زندگی شهری اختصاص داده شود، وظیفه است نه لطف.

شهرداری فقط آدرس این ساختمان‌ها را دارد؟

فائزه مومنی، روزنامه‌نگار شهری: شهرداری تهران در ساختمان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تهران را قفل زد! اول خانه اندیشمندان حالا انجمن صنفی! خیلی عجیبه! به قول اعضای شورای شهر، فقط شهرداری همین ساختمونارو پس میگیره!؟ دیگه ساختمون دیگه‌ای نیست؟! 

مقدمه بستن انجمن

رضا وثوقی، روزنامه‌نگار اقتصادی: همان زمان که شهرداری تهران ساختمانی با نام «خانه روزنامه‌نگاران شهر» در سه راه  طالقانی راه انداخت، به دوستی گفتم این کار، مقدمه بستن انجمن صنفی روزنامه‌نگاران  است.

ما زنده‌ایم  حتی اگر دفتر انجمن‌مان را تخلیه کنید

شهریار شمس مستوفی، سردبیر آوش: این نخستین بار نیست بر در خانه روزنامه‌نگاران قفل زده می‌شود. فراموش نمی‌کنیم تاریخ این سرزمین  امثال زاکانی کم نداشته است. شما هم فراموش نکنید ما زنده‌ایم حتی اگر دفتر انجمن‌مان را تخلیه کنید.