محمود خاقانی- کارشناس بین‌المللی انرژی 

برتولت برشت شاعر و نویسنده آلمانی گفته است که  دزدی از بانک کار دزدهای آماتور ( غیرحرفه‌ای) است و دزدهای حرفه‌ای بانک تاسیس می‌کنند! 

به عبارتی دیگر می‌توان این نقل قول از مایر آمشل روچیلدز را نیز مطرح کرد که گفت: «بگذارید من پول یک ملت را مدیریت، منتشر و کنترل کنم و برایم مهم نیست چه کسی در آن کشور حکمرانی می‌کند و  قوانین را می‌نویسد.» خانواده یهودی-صیهونیستی آلمانی روچیلیدز در تاسیس بانک‌های مرکزی در بسیاری از کشورها غربی نظیر آمریکا دخالت داشتند و در سال 1169 ( ۱۷۹۰ میلادی )، سال قبل از تأسیس اولین بانک ایالات متحده آمریکا، این مطلب را بیان داشتند که: «بگذارید پول یک کشور را کنترل کنیم و اهمیتی ندهیم چه کسی قوانین آن را وضع می‌کند.» این شعار خاندان روچیلدز است و اصل اساسی در تاسیس بانک‌ها در جهان عنوان شده است.  

بانک های خصوصی در ایران برای چه تاسیس شدند؟ 

خصوصی‌سازی‌ها در ایران تصویربرداری و اجرای برنامه خصوصی‌سازی‌های روسیه در دولت  بوریس یلتسین (اولین رئیس‌جمهور فدراتیو روسیه پس از فروپاشی شوروی سابق) بود. به این معنی که اول شرکت و بانک‌های خصوصی تاسیس کردند و اموال بیت‌المال را ارزان خریدند. سهامی هم به نام سهام انصاف (در ایران مشهور به سهام عدالت ) تعریف کردند که بعد از آزادسازی خودشان از مردم خریدند. از جمله مشهور‌ترین کسانی که از او نام برده شده است، آقای برژنوسکی (Berezovsky) است. او شرکتی تاسیس کرد و با استفاده از نفوذ سیاسی و حضوری که در دولت داشت، با همکاری سایر دولتمردان همدست، تحت عناوین مختلف افراد وابسته به خودشان را در مدیریت‌های دولتی منصوب کردند و هرکسی را که در قوه مجریه یا قوه قضائیه و نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی با آن‌ها همکاری نمی‌کرد، به بهانه‌های مختلف  کنار گذاشتند. آنها با برنامه‌ریزی‌هایی که داشتند، وقتی شرکت‌های دولتی را برای فروش عرضه می‌کردند، از طریق شرکت‌ها و بانک‌هایی که خودشان تاسیس کرده بودند و نفوذی که در قوه قضائیه و مقننه روسیه با پرداخت رشوه‌های کلان به‌دست آورده بودند، اموال بیت‌المال را ارزان  می‌خریدند و همزمان در کشورهای اروپایی، کانادا و آمریکا سرمایه‌گذاری می‌کردند. سپس از طریق شرکت‌هایی که در خارج از روسیه تاسیس کرده بودند، با روسیه مبادلات تجاری داشتند.

 در واقع خصوصی‌سازی در روسیه که در ایران هم شبیه‌سازی شد، کانال‌سازی برای تصاحب اموال سودده بیت‌المال توسط اشخاص حقیقی و حقوقی خاص بود.

کدام دولت بیشترین مجوز بانک خصوصی را صادر کرد؟ 

بانکداری خصوصی تقریبا از سال 1378 در ایران رایج شد، اما  از سال 1384 به بعد، فعالیت این بانک‌ها به شدت توسعه یافت، به طوری که در دولت نهم و دهم بانک‌های  جدید خصوصی به سیستم بانکی کشور وارد شدند. برخی از این بانک‌ها  و موسسات مالی و اعتباری در دولت یازدهم و دوازدهم با بحران ورشکستگی مواجه شدند که منحل یا ادغام شدند. در واقع دولت یازدهم و دوازدهم ناگزیر شد از بودجه بیت‌المال  ضرر و زیان بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری ورشکسته را جبران کند. اما تا امروز معلوم نشد کسانی که پول‌های مردم را در بانک‌های خصوصی و موسسات مالی و اعتباری به اصطلاح به جیب زدند چه کسانی بودند و کجا هستند؟ چرا ملت ایران هرگز شاهد یک دادگاه علنی برای محاکمه آنها 

نبوده است؟ 

بانک تات که آینده را ویران کرد

بانک تات در تاریخ ۸/۸/۱۳۸۸ در مشهد تاسیس و پا به عرصه اقتصادی کشور گذاشت و بعد با دو موسسه مالی و اعتباری صالحین و آتی در سال ۱۳۹۱ (در دولت دهم) ادغام شد و بانک آینده را تشکیل داد. 

از زمان تاسیس بانک تات و موسسات مالی اعتباری که با آن ادغام شد همواره ابهاماتی وجود داشت. هنوز معلوم نیست که چرا هیچکدام از نهادهای نظارتی رسیدگی نکردند. یکی از رسانه‌ها نوشت که در هر ۲۴ ساعت، بانک آینده حدود ۴۰۰ میلیارد تومان زیان خالص در بهار 1404 ساخت؛ یعنی در هر ساعت، ۱۷ میلیارد تومان و در هر ثانیه، ۴ میلیون و ۶۳۶ هزار تومان نابودی سرمایه! بنابراین اگر بانک‌ها کارخانه پول‌سازی باشند، بانک آینده دقیقاً کارخانه‌ی سوختِ سرمایه بود. 

خوب دقت کنیم یاد شعار خاندان یهودی- صیهونیستی روچیلدز می‌افتیم :  «بگذارید پول یک کشور را کنترل کنیم و اهمیتی ندهیم چه کسی قوانین آن را وضع می‌کند.» این شعار احتمالا  اصل اساسی در تاسیس بانک‌های به اصطلاح خصوصی در ایران است که نباید در این راستا نقش نفوذی‌های اسرائیل و متحدانش را نادیده گرفت زیرا تجاوز نظامی اسرائیل، آمریکا، انگلیس و متحدانشان در23 خردادماه 1404 شروع شد و به‌طوری‌که برخی از رسانه‌ها گزارش کرده‌اند، زیان بانک آینده در پایان خردادماه 1404،  به رقم خیره‌کننده‌ی ۵۰۲ هزار میلیارد تومان زیان انباشته رسید. رقم بدهی بانک آینده به سایر بانک‌ها نیز از مرز ۴۴۴ هزار میلیارد تومان و بیشتر عبور کرده است. در واقع باید این احتمال را داد که نظام بانکی کشور تحت تسلط نفوذی‌ها ایران را در مسیر ورشکستگی مطلق پیش می‌برد. حالا می‌توان حدس بهتری زد که  دلیل اصلی مخالفت‌ها با FATF ممکن است نفوذ نفوذی‌ها بوده باشد. 

 انگلیسی‌ها- دزد به دزد زدن 

براساس برخی شایعات، مشاور انگلیسی یک شرکت روسی برای تجارت، خرید ملک و سرمایه‌گذاری در انگلیس، وقتی که جنگ اوکراین شروع می‌شود و دارایی‌های روسیه در انگلیس و اروپا مسدود می‌شوند، با توجه به قراردادی که با طرف روسی داشت نگران می‌شود و با مقامات ذی‌ربط در دولت انگلیس مکاتبه می‌کند. از او دعوت می‌شود که حضوری مراجعه کند. در جلسه حضوری می‌پرسند تاکنون چه میزان طرف روسی به انگلیس سرمایه منتقل کرده است و تا چه میزان قصد دارد به  انگلیس پول بیاورد؟ بعد از توضیحاتی که می‌دهد، به او می‌گویند نگران نباش، فعلا نام این شرکت را در فهرست تحریمی‌ها و تصرف اموال نمی‌گذاریم تا میزان سرمایه‌گذاری‌اش درانگلیس به حد مورد نظر برسد. 

قبل از انتشار خبر انحلال بانک آینده، انگلیسی‌ها در باره گنجاندن نام سپاه در فهرست تروریسم بحث می‌کردند. بنابراین می‌توان حدس زد که با وجود جاسوسان نفوذی فعال انگلیس در ایران، آنها از سرنوشت بانک آینده مطلع بودند. در واقع سهام‌داران عمده بانک آینده که پول‌های شش یا هفت میلیون نفر مشتری بانک آینده و بانک مرکزی را به جیب زدند و به انگلیس، اروپا، آمریکا، کانادا و... منتقل کردند، اطمینان دارند که در ایران اگر محاکمه و به اعدام هم محکوم شوند، نظیر برخی دیگر عفو می‌شوند. بنابراین در کوتاه‌مدت به نفع آن‌هاست که دارایی‌هایشان در خارج برای جلوگیری از دسترسی ایران به آن‌ها مسدود شود. احتمالا به همین دلیل دولت انگلیس روز پنجشنبه  هشتم آبان‌ماه 1404 اعلام کرد که علی‌اکبر انصاری، سهامدار اصلی بانک آینده را به دلیل نقش او در «حمایت مالی از فعالیت‌های سپاه پاسداران» تحریم کرد. براساس این تحریم‌ها دارایی‌های انصاری مسدود و او از سفر و همچنین از تصدی سمت‌های مدیریتی در شرکت‌های ثبت‌شده در بریتانیا (انگلیس) محروم خواهد شد. ..

ادامه در صفحه 3