فاضل میبدی

 

سخن چون برابرشود با خرد/روان سراینده رامش برد/زبانی که اندر سرش مغز نیست/ اگر در ببارد همی نغز نیست/ 

فردوسی به ما آموخت که خرد را بن‌مایه سخن قرار دهید و زبان بی‌مغز را به کار نگیرید.

آقای موحدی کرمانی، رئیس مجلس خبرگان رهبری: «قوانینی تصویب کنیم که برای افراد محجبه امتیاز قائل شود، از جمله تخفیف مالیات، بخشودگی جرایم رانندگی. این امتیاز باعث می‌شود افراد به سمت حجاب تشویق شوند»( نقل ازسایت انتخاب)

اگر چنین سخنی را یک روضه‌خوان معمولی فاقد مسئولیت بر زبان جاری ساخته بود، انسان چندان تاسف نمی‌خورد. درد این جاست که این گفته خردستیز و قانون‌گریز از زبان کسی جاری می‌شود که بالای ۹۰ سالگی (متولد ۱۳۱۰)و در مسند ریاست حساس‌ترین نهاد کشور نشسته که سرنوشت رهبری به دست آن نهاد است.

کجای اسلام و یا قوانین موضوعه کشور آمده که می‌توان میان زنان محجبه و غیرمحجبه تفاوت حقوقی و ‌قانونی قائل شد؟ کجای اسلام و یا فقه  آمده برای این که زنان را به حجاب جذب نماییم، از تخلفات رانندگی آنان چشم بپوشیم و یا مالیات از آنان نگیریم تا به سوی حجاب رغبت نمایند؟ در کدام مکتب فقهی و حقوقی آمده که قوانینی تصویب کنید، تا برای بخشی از جامعه که نافرمانی می‌کنند، امتیاز حقوقی و یا کیفری دهد؟ 

آقای موحدی از کدام جایگاه سخن می‌گوید؟ چه توهینی از این بالاتر، هم به اسلام و هم به زنان حامعه؟ 

زمین‌های چند هزار متری را از سوی بعضی بلعیدن و یا مفسدان اقتصادی محکوم به اعدام را به هلدینگ‌های میلیاردی برگرداندن، زینابارتراست، یا وجود چند زن غیرمحجبه در خیابان؟ چرا از دردهای هلاکت‌بارجامعه، که منشا آن برخی از امثال من و ‌شما بودند، سخن نمی‌گویید؟ چرا هر وقت دولت بحث مذاکره و رفع تحریم‌ها را دنبال می‌کند، بی‌حجابی و یا مسائل حاشیه‌ای درد و بلای جامعه می‌شود؟ انواع راه‌ها برای مبارزه با بی‌حجابی رفتی و میلیاردها تومان هزینه کردی، چه سودی نصیب ملت شد؟ اکنون از آن طرف وارد شدی که از راه قانون،  تشویق مالی و تبعیض حقوقی کنیم تا بی‌حجابی رفع شود!! شگفتا! این بیان شما توهین به قانون و زنان  تلقی نمی‌شود؟ 

چهل و اندی سال است ملت ایران در تورم بالای 30 درصد- مگر اندک زمانی- نفس می‌کشد و عامل عمده آن سیاستگذاری‌های نادرست کلان کشور بود، چقدر امثال شما آن اندازه که سر بی‌حجابی فریاد کشیدی، بر بی‌عدالتی فریاد وااسلاما! بلند نمودی؟

  آقای موحدی به سود شما و جامعه خواهد بود که در این سن بالا کمی به خود استراحت دهید و گذشته‌های خود و سایر مسئولان را نقد نمایید تا  ببینیم وعده‌هایی که داده بودیم به انجام رساندیم؟ یا با مولانا همصدا شویم: 

ای عجب آن عهد و آن سوگند کو/ وعده‌های آن لب چون قند کو/ 

چه بسا عالمانی که در این سال‌ها بر کرسی قدرت نشستند، و به نام اسلام فرمان راندند، ولی زیانشان بیش از سودشان بود. به فرمایش امام علی ع:

«وآخر قد تسمی عالما ولیس به، دیگری خود را دانشمند نامد و از دانش در او نشانی نیست (نهج البلاغه،خ ۸۵)