رقابت ایدئولوژیک ایران و عربستان تمام شده است

دیپلمات پیشین وزارت امور خارجه می‌گوید: زمانی بین ایران و عربستان رقابت ایدئولوژیک بود و دعوا بر سر رهبری جهان اسلام بود اما برای بن‌سلمان این چیزها اهمیت ندارد، او به دنبال ساختن کشورش است نه این مسائل.

سید جلال ساداتیان در گفت‌وگویی با رویداد۲۴ در پاسخ به این سوال که  در صورت تفاهم پررنگ و همکاری‌های مطلوب احتمالی، ایران و عربستان همدیگر را رقیب ایدئولوژیک خود در منطقه می‌دانند یا خیر، توضیح داد: ما با عربستانی مواجه هستیم که محمدبن سلمان اختیاردارش است، به همین دلیل این عربستان با عربستان دهه گذشته تفاوت زیادی دارد. بن سلمان به گونه‌ای در سال‌های اخیر تصمیم‌گیری کرده است که می‌توان با قاطعیت گفت خیلی دنبال مسائل ایدئولوژیک نیست و واقعا می‌توان گفت مسائل ایدئولوژیک برایش اهمیتی ندارد پس نتیجه‌ این است که رقابتِ ایدئولژیک ایران با عربستان به نقطه پایانی رسیده است.

وی افزود: البته عربستان به لحاظ درآمد‌ها و موقعیتی که دارد، خودش را رهبر جهان اسلام می‌داند. البته از روزی که بن‌سلمان آمده، خیلی از نظر ایدئولوژیک بهایی به وهابیت نمی‌دهد. همچنین به دعوا‌های شیعه و سنی هم وارد نشده است.

این دیپلمات پیشین وزارت خارجه ادامه داد: در واقع بن سلمان برای قدرتی که دنبال می‌کند، سرمایه‌گذاری‌های عظیمی هم کرده و موانعش را هم با با خشونت کنار گذاشته است، مثل جمال قاشقچی همه دنیا می‌دانند چه بر سرش آمد. در کل ولیعهد جنجالی تمام کسانی که در پی قدرت بودند، جمع کرده و ثروت‌هایشان را مصادره و خیلی‌هایشان را زندانی و خیلی‌هایشان از عربستان فراری داده است. از طرفی اصلاحات دائمی‌ای را را انجام می‌دهد. رانندگی را برای زنان آزاد کرد و همچنین به خیلی از مظاهر غربی روی خوش نشان داده است. او همچنین تنش‌های نظامی را هم به حداقل رسانده است تا بتواند به آن قدرت اقتصادی که هدف قرار داده است، برسد. پس عربستانِ بن‌سلمان، عربستانی جنگ گریز است.

ساداتیان درباره اینکه رقابت سیاسی ایران و عربستان به کدام سو خواهد رفت نیز اظهار کرد: فضای ایران و عربستان طوری است که می‌توان گفت فضای فعلی کاملاً گل و بلبل به آن مفهوم که از خواسته‌های‌شان دست بردارند، نیست. توضیح دادم که عربستان فکر می‌کند الان نباید به جنگ بپردازد و باید به ساختن کشورش بپردازد تا آنچه را نیاز دارد بتواند جذب بکند. ایران هم که درگیر تهدید و محدودیت‌های بینالمللی است و از این تفاهم کورسویی برای رهایی از بحران اقتصادی می‌طلبد.