سال‌هاست نگرانی‌ها درباره ناترازی صندوق‌های بازنشستگی و ورشکستگی آنها مطرح است و گفته می‌شود نسبت پشتیبانی یا وابستگی و همچنین نقدینگی صندوق‌های بازنشستگی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

«علی حیدری» کارشناس رفاه و تامین اجتماعی در گفت‌وگو با اکوایران با اشاره به اینکه نسبت پشتیبانی در دهه 50 و 60 در سازمان تامین اجتماعی 25 بود، یعنی 25 نفر حق بیمه پرداخت می‌کردند و یک نفر مستمری‌ می‌گرفت، گفت که این نسبت تا یک دهه قبل به 9.8 رسیده بود، یعنی حدود 10 نفر بیمه می‌پرداختند و یک نفر مستمری می‌گرفت و الان این نسبت به کمتر از 4 رسیده است. او توضیح داد که در مورد صندوق‌های بازنشستگی کشوری، لشکری و فولاد این نسبت زیر 1 است، یعنی حتی در مقابل یک نفر مستمری‌بگیر، یک نفر بیمه‌پرداز هم وجود ندارد. حیدری در ادامه به اجرای طرح تحول سلامت و تاثیر آن بر صندوق تامین اجتماعی اشاره و یادآوری کرد که بعد از طرح تحول و تحمیل‌ هزینه‌های آن به تامین اجتماعی، این سازمان دچار کسری نقدینگی شد، یعنی حق بیمه‌هایی که پرداخت می‌کرد جوابگوی هزینه‌های جاری نبود و به همین دلیل صندوق تامین اجتماعی ناچارا به سمت استقراض،‌ فروش دارایی‌ها و تهاتر سهام و... رفت. به گفته این کارشناس رفاه و تامین اجتماعی، این موضوع الان تشدید شده است. او توضیح داد که در دهه 60 و در زمان جنگ 8 ساله بودجه سازمان 32 میلیارد تومان بود و سازمان 82 میلیارد تومان در بانک پول نقد داشت یعنی اگر جنگ وسیع می‌شد و اقتصاد کشور می‌خوابید و هیچ حق بیمه‌ای به سازمان پرداخت نمی‌شد، سازمان تا 2.5 سال می‌توانست تعهدات خود را به مستمری‌بگیران و بیمه‌شدگان درمان ارائه دهد، اما الان این نسبت به کسری از ماه رسیده یعنی کمتر از 10 روز. این موضوع شرایط را بسیار شکننده کرده است.