فعال کارگری درباره مشکلات معیشتی کارگران و نبود امنیت شغلی گفت: افزایش تورم باعث شده است که افزایش حقوق هم دردی از کارگران دوا نکند، ضمن اینکه مسأله مسکن یکی از دغدغه‌های اصلی جامعه کارگری است.

«ناصرچمنی» با بیان اینکه اکثر کارگران قادر به تأمین اجاره‌بها نیستند، گفت: بیش از 50درصد درآمد کارگران صرف اجاره‌بها می‌شود. با توجه به اینکه این قشر قادر به تأمین مسکن در شهرها نیستند، مجبور به مهاجرت و سکنا در حاشیه شهرها هستند. صحبت درباره معیشت فایده‌ای ندارد و باید راهکارهایی برای حل مشکلات مردم و کارگران تدبیر شود.

به گفته وی، معیشت هم یک بحث اقتصادی و هم یک موضوع اجتماعی است چرا که عدم درآمد کافی برای یک زندگی، مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی زیادی به وجود می‌آورد.

چمنی با بیان اینکه قراردادهای موقت مشکلات متعددی برای کارگران ایجاد کرده است، گفت: کارگران علاوه بر مشکلات معیشتی، عدم امنیت شغلی و تشکل‌یابی با بحث قراردادهای موقت هم روبه‌رو هستند. دادنامه 179 دیوان عدالت که در دهه 70 صادر شده از مشکلات اصلی کارگران است که براساس آن در کارهای مستمر با نیروی کار قرارداد موقت بسته می‌شود.

وی با بیان اینکه در حال حاضر پرداخت‌های متفاوتی به نیروی کار در قالب قراردادهای متعدد وجود دارد، گفت: اینکه کارگران در قالب قراردادهای متعدد دریافتی‌های متعدد و کمتر از قانون کار دریافت می‌کنند، ناشی از مشکلات قراردادهاست که باید حل شود. اینکه تعداد چشمیگیری از کارگران کمتر از مزایای قانون کار حقوق دریافت می‌کنند و بعضاً ‌مزایای قانونی را دریافت نمی‌کنند مسأله مهمی است که باعث کاهش قدرت خرید کارگران شده است.

چمنی بیان کرد: کارگران قشر ضعیفی هستند و این مسأله باعث می‌شود تورم بر سفره آنها اثر مستقیم و عمیقی بگذارد. تورم به نوعی کمر جامعه کارگری را شکسته است. تورم خوراکی‌ها سفره کارگران را کوچک کرده است. اینکه می‌گویند حداقل حقوق 57درصد افزایش یافت در حل مشکلات کارگران راهگشا نبوده است چرا که تورم بیشتر از افزایش حقوق‌ها بوده است. معیشت کارگران باید به گونه‌ای باشد که حقوق یک کارگر بتواند جوابگوی یک ماه هزینه خانواده باشد.