یک کارشناس حوزه روابط کار، تورم بالا را ضداشتغال و سرمایه‌گذاری دانست و با این سوال که در اقتصادی با تورم 50درصدی چه کسی جرأت ورود به حوزه سرمایه‌گذاری دارد؟ تاکید کرد: برای ایجاد یک میلیون و ۸۵۰هزار شغل باید به بخش خصوصی اختیار کامل داده شود و دولت صرفا بر آن نظارت کند.

علیرضا حیدری در گفت‌وگو با ایسنا گفت: اگر سیر تاریخی وضعیت اشتغال در ایران را نگاه کنیم، مولفه‌هایی که توانسته در ایجاد شغل و توسعه سرمایه‌گذاری موثر باشد با حضور بخش خصوصی بوده است. فراموش نکنیم که اشتغال موثر را بخش خصوصی ایجاد می‌کند نه بخش دولتی، چون وظیفه بخش دولتی در اقتصاد عموماً تولید شغل نیست بلکه فراهم کردن زیرساخت‌ها و فضا برای کسب و کارها و منعطف کردن قوانین و مقررات و ایجاد مشوق‌هاست.

وی ادامه داد: برای ایجاد این میزان شغل نیاز به یک بسته کامل از فراهم کردن امکانات، مشوق‌ها، تامین و تولید مواد اولیه و رفع موانع پیش روی بخش خصوصی داریم.

به اعتقاد این کارشناس حوزه کار، تحقق این میزان شغل تا پایان ۱۴۰۱ امکان‌پذیر است به شرط آنکه دولت بسترها را آماده کند و بر روند انجام کار نظارت داشته باشد و بخش خصوصی واقعی را شکل بدهد.

حیدری افزود: در هشت سال دولت‌های نهم و دهم، در بهترین شرایط درآمدی به لحاظ ارزی و وفور منابع به سر می‌بردیم و آمارهای خالص اشتغال آن دوره کاملا مشخص است. شکل‌گیری سرمایه‌گذاری، انباشت سرمایه و توسعه آن یکی از عوامل مهم در ایجاد شغل است چون اشتغال بدون سرمایه بی‌معنی است، بنابراین اگر به فکر تولید شغل جدید هستیم باید در کنار آن به تولید سرمایه جدید هم فکر کنیم.

وی تورم بالا را ضداشتغال و سرمایه‌گذاری دانست و گفت: شرایط حاضر، توجیه اقتصادی هر نوع سرمایه‌گذاری را منع می‌کند بنابراین دولت در این جریان باید نیازهای بخش خصوصی را به طور کامل تامین کند و ببیند چه عواملی برای حضور بیشتر بخش خصوصی و ریسک‌پذیری آن اثرگذار است.

حیدری تصریح کرد: نمی‌توانیم ادعا کنیم با این شرایط اقتصادی که دولت روبه‌رو است طرح‌های عمرانی بزرگ را راهبری و در آنها سرمایه‌گذاری کند ولی بخش خصوصی می‌تواند به این حوزه‌ها ورود و اشتغالزایی کند. باید واقعیت‌های اقتصادی و شرایط اقتصادی دولت را به خوبی دید و اینکه آیا ظرفیت تولید شغل در کشورمان این مقدار است را براساس آن سنجید.

وی ادامه داد: صرف‌نظر از شرایطی که به لحاظ سیاست خارجی و حوزه بین‌الملل، ارتباط ما با دنیا و دنیا با ما، نرخ تورم، ریسک‌هایی که اقتصاد در درون خود دارد و می‌تواند به عنوان موانع اشتغال و سرمایه‌گذاری مطرح باشد، ریسک‌های مقطعی و موقتی مثل کرونا را هم باید در نظر داشته باشیم که نه تنها اشتغال موجود را حفظ نمی‌کند بلکه اشتغال را از بین می‌برد.

این کارشناس حوزه کار درباره تمرکز برنامه اشتغال میلیونی روی اشتغال روستایی هم گفت: اشتغال و صنایع روستایی ظرفیت‌هایی دارد ولی اساس ایجاد اشتغال روی سرمایه‌گذاری‌های بزرگ است. با توجه به میزان سرانه‌ای که هر شغل در ایران به طور متوسط دارد در مشاغلی که سرمایه‌بر هستند یا سرمایه کمتری می‌خواهند، حجم عظیمی از سرمایه نیاز است که به کار گرفته شود لذا بعید می‌دانم این سرمایه در کشور از ناحیه دولت یا به نیابت از آن در سیستم بانکی یا بخش خصوصی وجود داشته باشد.